အကွက်စုံမှ အရသာပိုထိတယ်ဆိုတာ သိပါပြီရှင်

အကွက်စုံမှ အရသာပိုထိတယ်ဆိုတာ သိပါပြီရှင်

သီတာ တစ်ယောက် စိတ် ညစ်ညူး စွာဖြင့်အောင်မင်္ဂလာ ကားဝင်း ထဲ တက္ကစီ ကို လိုက်ပို့ ခိုင်း ပြီး ELite ကားဂိတ် ကို ရောက်ခဲ့ ရတယ် ။  မိမိ ဘဝ အခြေ အနေကြောင့် ခရီး မထွက်ထွက် ဖြစ်ရတာ ကြောင့် စိတ်မော လူမောဖြစ် ကာ ခရီးဆောင် အိတ်ကို ဆွဲ၍ ခရီးသည် နားနေခန်း ထံ ဝင် လိုက်ပြီး ထိုင်လို့ ရမယ့် နေရာကို ရှာလိုက် တော့ သူငယ်ချင်း တစ်ယောက် ကိုတွေ့  ပြီး ဝမ်းသာ သွားကာ “ ဟယ် ကျော်ဇင် ”  “ ဟေ့ သီတာမ ဘယ် သွားမလို့လဲ ” “ ဟယ် ကျော်ဇင် နင်ကော ဘယ်သွားမလို့ လဲ ”  “ အေး ငါမုံရွာ သွားမလို့ ”  “ ဟယ် ငါလဲ မုံရွာ ကိုသွား မှာဟ ”  “ ဟုတ်လား နင် တစ်ယောက်တည်းလား ”  “ အေး လေ တစ်ယောက် တည်း ၊ နင်ရော တစ်ယောက် တည်းလား” “အေးနင် နဲ့ အဖော်ရပြီ ”  “  အေး ဟယ်၊ ဒါနဲ့နင် က ကိုယ့်ကားနဲ့ ကိုယ် ဘာလို့မ သွားတာလဲ” “တစ်ယောက်တည်း မမောင်းချင်ဘူးလေ၊ ဟိုမှာလဲ ကားတစ်စီးရှိသေးတယ်” “အော “ “နင်ကရောဘာလို့ မုံရွာသွားတာလဲ” “ဒီလိုပါပဲဟယ်၊ ငါ့မှာငွေရေးကြေးရေးကိစ္စတစ်ခုရှိလို့” “ဟုတ်လား၊ အလုပ်လုပ်ထားတာ ရှိလို့လား ”  “ အေး ဟယ် ငါငွေချေးထားတာပြန်မရလို့” “နင်ကလဲခုလိုခေတ်ကြီး ငွေချေးစားရတယ်လို့ “နင့်လိုဘောစိမှ မဟုတ်တာဟယ်၊ ရှိတာလေးတိုးပွားအောင်ကြံရတာပဲ” “နင်ဘယ်သူ့ဆီချေးထားလို့လဲ”“မျိုးမင်းကိုချေးထားတာ” “နင်ကဘာလို့မုံရွာအထိလိုက်လာတာလဲ” “ဒီကောင်ဖုန်းခေါ်မရလို့” သီတာက သူငယ်ချင်းကိုတွေ့ပြီး အဖော်ရပြီလို့တွေးကာ ပျော်သွားတယ်။ ကျော်ဇင်ဆိုတာက ငယ်သူငယ်ချင်းခုထိ လူပျိုကြီးလုပ်နေတုန်း၊ သီတာမှာသာအိမ်ထောင်ကျပြီးကလေး တယောက်ရကာမှကွဲသွားရတယ်၊ ခုလည်းကိုယ့်ဟာကိုယ် အားကိုးပြီး ငွေရှာရတယ်၊အတိုးလေးရမလား လို့တွေးပြီးသူငယ်ချင်းတစ်ယောက်ကို ချေးငှားခါမှပဲသူငယ်ချင်းကဖုန်း ခေါ်မရ တဲ့အတွက်မုံရွာအထိလိုက် လာရတော့ တယ် ။

အခု ကျော်ဇင်နဲ့ တွေ့တော့အားနည်းနည်းရှိသွား တယ်။လမ်းခရီးမှာကိုယ့်အသိနဲ့ပါ မှစိတ်ကအေးရတာ၊ခုလိုညဘက် ခရီးသွားရတော့အဖော်နဲ့ဆိုစိတ်ချ လက်ချအိပ်လို့ရတယ်လေ။ ကျနော်သဘောပေါက်လိုက်ပြီ။ မျိုးမင်းက တောထဲရောက်နေတာ၊ ဖုန်းလိုင်းမရှိတဲ့နေရာမှာ၊ မျိုးမင်းပူဆာလွန်းလို့ သူ့ကိုအလုပ်ခွဲပေးထားတာကကျနော်၊ သူလုပ်တဲ့အလုပ်ကပြီးခါနီးပေမယ့် ပိုက်ဆံကထွက်မလာသေးဘူး၊နောက်ဆုံးအရစ်ထွက်မှ ငွေကပြန်ပေါ်မှာဆိုတော့ သီတာ့ငွေကို သူပြန်မပေးနိုင်သေးတာဖြစ်မယ် သီတာကယောက်ျားရပြီး လင်နဲ့ကွဲတော့ သူ့ဟာသူကြိုးစားနေတာဖြစ်မယ်။ ကားထွက်ခါနီးတော့ လူခေါ်တာနဲ့ ကျနော်နဲ့သီတာ ကားပေါ်တက်ခဲ့တယ် ကားပေါ်ရောက်တော့သီတာကကျနော် နဲ့ထိုင်ရအောင် နေရာပြောင်းပြီးထိုင်တယ်။ကျနော်လဲစကားပြောဖော်ရတော့အဆင်ပြေတာပေါ့ “ကျော်ဇင်ရယ်၊ငါလဲပိုက်ဆံ ချေး လိုက်တာစိတ်ဒုက္ခအတော်ရောက် တယ်” “ဘာလို့လဲဟ” “ငါ့ပိုက်ဆံချည်းမဟုတ်ဘူးလေ၊သူ များပိုက်ဆံလဲပါသေးတယ် ဟ” “အော် ဒီလိုလား” “ဟိုဘက်ကပြန်တောင်းနေပြီ၊ မျိုးမင်းကဖုန်းဆက်မရဘူး၊ငါဒုက္ခအတော်ရောက်နေတာ၊ဒါကြောင့်မျိုး မင်းရှိတဲ့နေရာကိုလိုက်တာ” “ပြန်ရမှာပါ၊စိတ်မပူပါနဲ့သီတာ” “မပူလို့ရမလားဟိုကအရေးတကြီး တောင်းနေလို့” “ဟိုက ဘယ်လောက်တောင်းနေလို့ လဲ” “လောလောဆယ်ငါးဆယ်ပြန်ပေးရမယ်” “အရေးတကြီးဆိုရင်ငါဆီကယူလိုက်လေ” “နင် တကယ်ပေးမှာလား” “ပေးမယ်” “အေးဟယ်ကျေးဇူးတင်လိုက်တာ” “မလိုပါဘူးဟာ အချင်းချင်းတွေပဲ” သီတာစိတ်အေးသွား ရသည် ။

“ သီတာ ငါတစ်ခုမေးမလို့ အားနာနေတာနဲ့မမေးဖြစ်ဘူး” “ဘာမေးမလို့လဲအားနာလားဟယ်” “နင်ဘာလို့အိမ်ထောင်ပျက်ရတာ လဲ” “ဟိုကောင်ဖောက်ပြန်လို့လေ  ” “  ဘာ လို့ ဒီကောင်ကဖောက်ပြန်တာ လဲ” “တဏှာရူးလို့နေမှာပေါ့” “ဘာလို့အဲလို ပြောနိုင်တာလဲ၊ဒီကောင်က တော်တော်တဏှာရူးလို့လား” “တဏှာရူးလို့ပေါ့ ၊ကေတီဗီက ကောင်မကိုယူတာလေ” “ကောင်မလေးက ကေတီဗီကလား” “အေးဟုတ်တယ်၊အမှန်အတိုင်းပြောရရင် သူတဏှာရူးလို့သာ အဲဒီကောင်မမျိုးကို ယူတာ၊ ရုပ်ကမပြင်ရင် ဘာမှမထွက်ဘူး၊ ခန္ဓာကိုယ်ကလဲပိန်တယ်၊ပညာရေးကလဲ ဆယ်တန်းတောင်မအောင်တာ” “ဖောက်ပြန်တာက အကြောင်းအမျိုးမျိုးပြလို့ရတယ်သီတာ၊ ဒါပေမယ့်တကယ့်အကြောင်းရင်းရှိမှာပါ” “နင်ပြောကငါကပဲဖောက်ပြန်လို့သူ ဖောက်ပြန်တယ်လို့ပြောနေတာလား” “မဟုတ်ဘူးဟ၊အဲဒီကောင်ကို ငါတွေ့ဖူးသားပဲ၊အေးအေးဆေး ဆေးသမားပါဟ” စကားတပြောပြောနဲ့ဆိုတော့ 115 မိုင်ကို ရောက်လာတော့ကားပေါ်က ဆင်းရတာကြောင့် စကားကြောပြတ်သွားရတော့တယ်။ ညစာစားပြီးညဆယ့်တစ်နာရီထိုးနေပြီ၊ ကားပေါ်ပြန်တက်ပြီး စထွက် တော့သီတာငိုက်လာတယ်။ ဘေးမှာကျော်ဇင်ပဲရှိတော့ အားနာစရာမရှိပါဘူ။ဒီတော့ စိတ်ချလက်ချအိပ်ပစ်လိုက်တော့တယ်။ကျနော်ကအိပ်မပျော်နိုင်ပေ။သီတာကသူ့ဘေးက ကျနော်ဖြစ်နေတော့ သိပ်ရှိန်မနေဘူး သူအိပ်ရင်း ကျနော်ပေါ်မှီထားတယ် ညရောက်လေ သူကကျနော့်ရင်ခွင်ထဲ ရောက်လာတယ်။ကျနော်လဲမ နက်နှစ်နာရီလောက်ကျတော့နေ နိုင်ဘူး။ မထူးဘူးဆိုပြီးသီတာကိုယ်လုံးလေးကိုဖက်ထားလိုက်ကာ အိပ်ပြီးလိုက်တယ်။ သီတာတရေးနိုးတော့ ကျော်ဇင်ကသူ့ကိုဖက်ထားပြီး အိပ်ပျော်နေမှန်းသိပြီး လှုပ်လိုက်ရင်ကျော်ဇင်နိုးသွားမယ်ဆိုပြီး ငြိမ်ကာအိပ်နေလိုက်သေးတယ်။တခုတော့ သီတာဝန်ခံ ချင်ပါတယ်။ကျော်ဇင့်ရင်ခွင်ထဲရောက်တော့စိတ်ကတမျိုးတော့ခံစားရ တယ် ။

မနက် လေးနာရီလောက်မုံရွာဝင်မှကျနော်နိုးလာပြီး “သီတာ ထတော့မုံရွာရောက်ပြီ” “ဟုတ်လား” “ဆောရီးဟာ နင်အပေါ်ငါမှီပြီးအိပ် ပျော်လာတာ” “အေး သိတယ်၊နင်စိတ် အေးသွား လို့ဖြစ်မယ်” “အေးဟယ်” “ငါဟိုတယ်မှာBooking လုပ်ထား တယ်သီတာ၊နင်လိုက်မလား” “အေးလေ လိုက်ရမှာပေါ့” ထိုသို့ကျော်ဇင်ခေါ်တဲ့အခါသီတာ လိုက်ဖို့ဖြစ်သွားပြီ။ ကျနော်နှင်ွသူကားပေါ်ကဆင်းပြီး နောက်ကျနော်သုံးဘီးဆိုင်ကယ် ငှား ကာဟိုတယ်သွားလိုက်တယ်။ ဟိုတယ်ရောက်တော့မနက်လေးနာရီခွဲပဲရှိသေးတာကြောင့် “သီတာ ငါနဲ့အိပ်ရဲတယ်မဟုတ် လား” “ဘာလို့မအိပ်ရဲမှာလဲ” “အဲဒါဆိုဟိုဘက်ကအိပ်ငါဒီဘက် ကအိပ်မယ်” “အေးပါဟယ်” သီတာရယ်ချင်သွားတယ်။ သီတာက ယောက်ျားရဖူးပြီးသူကမှမိန်းမ မရ သေးတဲ့လူ။ ကျနော်ကုတင်ညာဘက်ခြမ်းမှာဝင် အိပ်လိုက်ပြီး သီတာက ဘယ်အခြမ်းမှာအိပ်တယ်။သီတာစိတ်ထဲတမျိုး ဖြစ်တာမှတကယ်ကိုဖြစ်တယ်။အခု ပဲကျော်ဇင်နဲ့တစ်အိပ်ရာတည်းမှာအတူအိပ်နေရ တယ်။ကျော်ဇင်က အိပ်တာတော်တော်မြန်ပါတယ်။သတိထားပြီး အိပ်နေတာဖြစ်မယ်။တချက်မှမလှုပ်ဘူး။ ကျော်ဇင်ခနပဲ ဆိုမယ့်မနက် ခုနှစ်နာရီမှနိုးလာတယ်။သီတာက ရေချိုးထားပြီးလို့ မျက်နှာကိုမိတ်ကပ်ပြင်နေတယ်။ “နိုးပြီလားကျော်ဇင်” “အေးနိုးပြီ၊နင်ကရေတောင်ချိုးပြီး ပြီပဲ” “အေးလေ နင်ကအိပ်တာသိုးနေတာ ပဲ” “နင်ကတညလုံးငါ့ဆီမှီအိပ်တာ ဘယ်လို အိပ်လို့ရမလဲ၊မနက်နှစ်နာရီကျော်မှ မှေးခနဲအိပ်ပျော်သွားတာ” “ကိုယ်တော်ရေချိုးလိုက်တော့မနက် စာသွားစားမယ်” “အေးပါ ချိုးလိုက်မယ်” ကျနော်လဲရေချိုးလိုက်ပြီးသဘက် ပတ်ထွက်ခဲ့တယ်။ပြီးတော့အဝတ်အစားဝတ်ပြီးခေါင်းဖြီးလိုက်တယ် “ပြီးပြီ လား” “အေး” အခန်းအပြင်ထွက်ပြီးဟိုတယ်က စားသောက်ခန်းမဆီကိုသွားကာ မနက်စာစားလိုက်တယ်။စား သောက်နေရင်း ကားကိုဖုန်းဆက် ခေါ်လိုက် တယ် ။

စားသောက် ပြီးကား ရောက်လာတော့ကားသော့ယူကာ အိပ်ခန်းထဲပြန်သွားလိုက်တယ်။ ဒီ နေ့ကမြို့ထဲမှာစာတင်ပြီးလူကြီး အချို့နဲ့ဆုံစရာရှိတယ်။ “သီတာအပြင်သွားမယ်” “အေးသွားလေ၊ဒါနဲ့ငါမျိုးမင်းဆီကို ဘယ်လို သွားရမလဲ” “ဒီနေ့တော့မျိုးမင်းဆီမသွားနဲ့ဦး၊ မနက်ဖြန်မှလိုက်ပို့မယ်၊ငါဒီကလုပ် စရာလေးတွေလုပ်လိုက်ဦးမယ်” “အေးပါ ဟယ်” “ငါမနက်ပိုင်းအားတယ်၊နင်ဘုရား သွားမလားလိုက်ပို့ပေးမယ်” “အေးသွားလေ” ကျောက္ကာရွာဖက်ကို ကားမောင်းပြီး ဘုရားကိုလိုက်ပို့ပေးလိုက်တယ်၊ “သီတာငွေကခုပေးရမလား” “ခုပေးရင်ငါငွေလွှဲလို့ရတယ်လေ” “အေး အဲဒါဆိုရင် ဘဏ်ခနသွားပြီးငါငွေထုတ်မယ်၊တလက်စတည်း နင်လွဲစရာရှိတာလွှဲလိုက်ပေါ့” “ကောင်းတယ်ဟာ၊ကြွေးပူနေတော့ စိတ်ကမအေးဘူး ဖြစ်နေတာ” “အေးပါဘာမှပူမနေနဲ့” ဘဏ်ကိုသွားပြီး ငွေထုတ်ကာသူက ငွေလွှဲလိုက်တယ်။ပြီးတော့ရုံးကိစ္စသွားကြပြီးနေ့လည် ထမင်းစားကာလူကြီးအချွိုနှင့်တွေ့ပြီးစကားပြော ရသေးတယ်။ညနေအပြင်မှာထမင်း စားပြီးကိုးနာရီလောက်မှဟိုတယ် ပြန်ခဲ့ တယ်။ ဟိုတယ်ရောက်တော့အဝတ်အစား လဲကာအိပ်ရာပေါ်ခနလှဲပြီး သီတာကအဝတ်ပါးပါးလေးဝတ် ထားတာမြင်လိုက်ရပြီးကျနော့် စိတ် ထဲတမျိုးဖြစ်သွားရပြီးငပဲကတောင် လာတယ်။စကားလမ်းကြောင်းလွှဲ ပြီးတော့ကားပေါ်မှာပြောခဲ့တဲ့စကား တွေကိုဆက် ပြောလိုက်တယ်။ “မနေ့က ကားပေါ်မှာစကားဆက် ပြတ်သွားလို့” “ဘာလဲနင်ကဟိုကောင်နဲ့ကိစ္စလား” “အေးလေ” “ဘာသိ ချင်သေးလို့လဲ” “နင်ပြောတာဟာ ဒီကောင်တဏှာရူး လို့သာနင့်လောက်မှအဆင့်မရှိတာ ကိုယူတယ်လို့ပြောချင်တာမလား” “အေးလေ” “နင်ကချောပါတယ်၊ဒါပေမယ့်ဘာလို့နင့်လိုမိန်းမကိုပစ်ပြီးမှ ဟိုကောင်မလေးကို ယူရတာလဲ” “ငါလဲမပြောတတ်ဘူး” “နင်ကသူ့ကိုဝအောင်မကျွေးလို့လား” “ဟေ့ ငါကဘာဝအောင်ကျွေးရမှာလဲ” “ဒီလိုဟာ၊ငါယူဆချက်တစ်ခုပြော ပြမယ်၊ သမီးရည်းစားဘဝမှာတောင် လိင်ကိစဆယ့်ငါးရာခိုင်နှုန်း လောက်တော့ပါ တယ် ။

အိမ် ထောင် ပြုရင်တော့ငါးဆယ်ရာခိုင်နှုန်း လောက်နဲ့ကျန်တာကနားလည်မှု့ တွေလို့ထင်တာ” “အင်း” “အဲဒီတော့ဟာ ဒီကောင်ကတဏှာရူးဆိုရင်သူလို ချင်တိုင်းမပေး ဖြစ်တာလား” “အဲဒါလဲပါမှာပေါ့ဟယ်၊ငါကဆိုင် ဖွင့်တာဆိုတော့ညအထိအလုပ်လုပ် ရတယ်။ပင်ပန်းတဲ့အခါကျတော့လဲ သူ့ အလိုအတိုင်းလဲမဖြစ်တာလဲပါ မှာပေါ့” “အင်း သူကကားမောင်းတာမဟုတ်လား” “ဟုတ်တယ်သူ့အဖေအိမ်ကကားကို မောင်း တာ” “သူကဘယ်အချိန်ကားထွက်ရတာ လဲ” “မနက်အစောကြီးသွားရတာ၊ဈေး ကြိုကားတွေလေ၊နေ့လည်ကျတော့ အော်ဒါလိုက်တယ်” “အော၊နင်နေ့လည်ဈေးရောင်းတော့ ထမင်းတွေဘာတွေချက်ဖြစ်ရဲ့လား” “မနက်တော့ထမင်းတော့ အစောကြီးချက်ဖြစ်ပေမယ့်ညနေကျတော့သူ ချက်ရတယ်” “ခူးခပ်ကျွေးဖြစ်လား” “မကျွေးဖြစ်ဘူး” “နင်တို့နှစ်ယောက် အကြင်နာလျော့လို့ဖြစ်တာဟ” “ဘာဆိုင်လို့လဲ” “မဆိုင်ဘဲနေမလားနင်ကသူ့အပေါ် မှာဂရုမစိုက်ဘူးလေ” “အင်းဟုတ် တယ်” “လိင်ကိစ္စကရောအဆင်ပြေလား” “ဟာ နင်ကလဲဘာတွေလျောက်မေး နေတာလဲ” “သိချင်လို့ပေါ့ဟာ” “လူပျိုကြီးက ဒါတွေမေးရအောင်” “ငါအလှည့်ကျရင်အဆင်ပြေအောင် လို့လေ” ” လိင်ကိစကလင်မယားချင်းပဲလုပ် တော့ဖြစ်ပေမယ့်သူ တောင်းတိုင်း ငါမပေးခဲ့ဘူး” “ဘာလို့လဲသီတာ” “ညကျရင်ငါပင်ပန်းနေပြီ၊စိတ်မပါ တော့ဘူး” “သူကစိတ်ပါအောင်မနှူးနှပ် ပေးဘူး လား” “အိမ်ထောင်ကျစကတော့လုပ်တယ် နောက်တော့မလုပ်ဖြစ်ပါဘူး” “နင်တို့အိမ်ထောင်ရေးခြောက်သွေ့ သွား တာအဲဒါပဲ” “ဟင်ဘာဆိုင်လို့လဲ” “လင်ရယ်မယားရယ်ဖြစ်လာမှတော့ လိင်ကိစကပိုအရေးကြီးပြီ၊ပိုပြီး တော့နုရွနေရမှာ” “ဟင်ဘာလဲဟ” “နင်မသိဘူးလားမိန်းမဆိုတာအိပ် ရာပေါ်ရောက်ရင်လင်သားအပေါ်မှာ ပြည့်တန်ဆာကဲ့သို့ကျင့်သုံးနိုင်ရ မယ်ဆိုတာ” “မလုပ်နိုင်ပါဘူး၊ငါကပြည်ွတန်ဆာ မှမဟုတ်တာ” “ငါပြောတာကိုနင်နားလည်မှု့လွဲတာ ငါပြောချင်တာကနင့် ယောက်ျားနဲ့ နင်ဆက်ဆံတဲ့အခါပြောတာ” “ဟဲ့ပုံမှန်ပဲဆက်ဆံတာပေါ့” “လှေကြီးထိုးရိုးရိုးပဲလား”“အဲဒါဘာပြောတာလဲ” “ပက်လက်လှန်လုံချည်မပြီးဒူး ထောက်လုပ်တာကိုပြောတာ” “အဲလိုပဲလေ” “Doggy မလုပ်ဘူးလား” “ဘာလဲဟ ဒေါ့ဂီ” “ကုန်းပြီးလုပ်တာ” “အာ အောင့်လို့မခံနိုင်ဘူး” “အစကတည်းကနှူးနှပ်ထားရင်မနာ ပါဘူးဟာ” “နင်ကဆရာကြီးလား” “ဟားးးး” ဒီလိုစကားတွေပြောနေတော့သီတာ့ စိတ်ထဲတမျိုးဖြစ်နေမိတယ်။မလုပ် ရတာကြာပြီဖြစ်တဲ့အတွက်လိင် စိတ်တွေ ကြွလာသလိုခံစားရပြီးအဖုတ်ကစိုလာသလိုခံစားရပြီးရှက် သွားတာကြောင့်မျက်နှာရဲကနဲဖြစ် သွားရတယ်။

“ နင် က ဘာလို့ဒါ တွေမေးနေတာလဲ” “ငါသိချင်တာတွေရှိလို့ပေါ့” “နင်အိမ်ထောင်မပြုသေးဘူးလား” “သီတာ အိမ်ထောင်ပြုတာကလွယ် ပေ မယ့်အိမ်ထောင်တည်မြဲဖို့မလွယ် ဘူးဟ” “ဟုတ်တော့လဲဟုတ်ပါတယ်” “နင်သိတဲ့အတိုင်းအိမ်ထောင်ပြုတာ အသွင်တူဖို့လို တယ်” “အင်း” “လိင်ကိစဆိုရင်လည်းမျှတနေဖို့လိုတယ် မိန်းမဖြစ်သူကအရှက်သည်းနေရင် လဲအဆင်မပြေဘူး” “နင်ပြော တာငါကအရှက်သည်းလို့ ဖြစ်တာပေါ့” “အဲဒီတစ်ခုကြောင့်ချည်းမဟုတ်ဘူး သူ့ကိုဂရုမစိုက်တာတွေကြောင့်သူ့ကိုဂရုစိုက်တဲ့သူ ကိုယူသွားတာ” “ငါကဒီထက်ပိုပြီးသူ့ကိုဘာဂရုစိုက်နေရမှာလဲ” “နင်စဉ်းစားကြည့်လေ ၊နင်ကငွေရှာ နိုင်တယိဆိုပြီးသူ့ကိုမှဂရုမ စိုက်တာ” “အဲလိုမဟုတ်ဘူးဟ၊ငါရှာတာငါ့မိ သားစုအတွက်လေ” “ငါသိပါတယ်၊ဒါပေမယ့်ငွေကချည်း အရာရာကိုဆုံးဖြတ်နိုင် တာမှမဟုတ် တာ” “အင်းငါသိပါတယ်ဟာ၊ငါလည်းငါ့ ခြေထောက်ပေါ်ရပ်တည်နိုင်တယ် ဆိုပြီးမာနထားခဲ့လို့ပါ” “ဟုတ်တယ် လေ၊လင်မယားဖြစ်ပြီး လိင်ကိစကိုတောင်အရှက်သည်း နေတာကို” “ဟဲ့သူလုပ်ချင်ရင်လုပ်လို့ရတာပဲ” “ငါတစ်ခုမေးမယ်၊နင် သူ့ဟာကိုနမ်း ဖူးလား” “မနမ်းချင်ပါဘူး” “အဲဒါပြောတာ”“နင်ကလဲအဲဒါတွေပြောမနေနဲ့တော့ ငါ နင်မရှက်ပေမယ့်ငါရှက်လာ ပြီ” “သီတာအဲလောက်မတုန်းပါဘူးနမ်းတယ်ဆိုတာစုပ်တာပဲ လို့သိထားပါတယ် “နင့်ကိုမေးဦးမယ်ကျော်ဇင်၊နင်က ရောမိန်းမမ ယူပဲမိန်းမကျမ်းကြေ နေပါလား၊မိန်းကလေးတော်တော် များများနဲ့တွေ့ထားတာလား၊နင် မရိုးဘူးနှော်” “လူတိုင်းကလိင်ကိစနဲ့ မကင်းပါဘူးသီ တာ၊ငါလဲလူသားပဲဘယ်လွတ်မလဲ” “နင်အပြင်မှာမဟုတ်တာတွေနဲ့များ လုပ်နေသလားရောဂါရနေပါ့မယ်” “အဲလိုကျတော့လဲငါမလုပ်ရဲဘူး သီတာ” “နင်ပေါက်ကရမလုပ်နဲ့မိန်းမလည် တွေနဲ့တွေ့ပြီးကျော်မကောင်းကြား မကောင်း တွေဖြစ်ပါ့မယ်” “ငါဆင်ခြင်ပါတယ်၊တခါတလေလဲ စိတ်ရှိတိုင်းလုပ်မရဘူးလေ” “မိန်းမယူပေါ့ဟဲ့” “ပြောပြီးပြီပဲသီတာရာ” “အင်း” “သီတာအိပ်ကြမလား” “အိပ်လေ “ လိင်ကိစ အကြောင်းတွေပြောပြီးကုတင်တ ဖက်တချက်မှာလဲလျောင်းလိုက် ကြ တဲ့သီတာစိတ်ထဲတမျိုးကိုဖြစ်နေ တယ် ။

“ ကျော်ဇင် ငါလေနင် နဲ့ဒီလိုအိပ်လို့ ငါ့ကိုအထင်မသေးနဲ့နှော်”“မသေးပါဘူးသီတာရယ်” ကျနော်ကသီတာဘေးနားကပ်ပြီးသီတာကို ဖက်ထားလိုက်တယ်။ သီတာ ငြိမ်နေမိတယ်။ သီတာကိုကျနော့်ဆွဲလှည့်ပြီးနဖူးကို နမ်းလိုက်တော့ “နင်ဘယ်လိုဖြစ်တာလဲကျော်ဇင်” “ငါ့စိတ်တွေတော်တော်လေးဖြစ်နေ တယ်” “ဖြစ်ရလေကျော်ဇင်ရယ်” သီတာ့ကိုယ်နံ့သင်းသင်းလေးကိုရှူ ရှိုက်လိုက်ပြီးခေါင်းကိုဖွဖွလေး နမ်းလိုက်တယ်။သီတာ့စိတ်တွေပြိုလဲသွားသလိုပါပဲ။ကျော် ဇင်စိတ်တွေ ဖြစ်နေသလိုသီတာ့စိတ်တွေလဲဖြစ် တယ်။ကျော်ဇင်ရဲ့တောင်နေတဲ့လီးက သီတာဗိုက်ကိုလာထောက်နေတယ်။ သီတာမှာ တော့လီးနဲ့အထောက်ခံရတော့စိတ် တွေတမျိုးဖြစ်ပြီးထိန်းချုပ်ထားရတဲ့စိတ်တွေပွင့်လာကာကာမစိတ်ကလူးလွန့်လို့ လှုပ်ရှားလာရတယ်။ အဖုတ်ထဲစိုစိစိဖြစ်ကာကျော်ဇင့် ရင်ခွင်ထဲဝင် ပြီးကျော်ဇင့်ကိုပြန်ဖက်ထားလိုက်တယ်။ကျော်ဇင်ကအ ငြိမ်မနေပါဘူး သီတာတင်ပါးကြီးကိုကိုင်ပြီးဖျစ် ညှစ်ပေးပြန်တယ်။နောက်တော့လုံ ချည်ကိုဆွဲချွတ်တော့သီတာကြွပေး လိုက် တယ်၊ကျော်ဇင်ကလုံချည်ကို ခြေမနဲ့ညှပ်ပြီးချွတ်ချပေးတယ်။သီတာ့အောက်ပိုင်းဗလာကျင်းသွား ပြီးကျော်ဇင့်ပုဆိုးလဲကျွတ်ကျသွား ရတယ်။ဒါပေမယ့်ကျော်ဇင့်လီးကိုသီတာမမြင်ရသေးပါ။ ပူနွေးနေတဲ့ ကျော်ဇင့်လီးရဲ့အထိအတွေ့ကိုသာသီတာထိတွေ့ခံစားမိတယ်။ ကျော်ဇင်ကသီတာ့နှုတ်ခမ်းကိုနမ်း စုပ်တဲ့အခါ သီတာမှာစိတ်ကြည်နူးမိ ပြီးပြန်လည်နမ်းလိုက်တယ်။ပါးစပ်ထဲကျော်ဇင့်လျှာကြီးဝင်မွှေတော့ ပြန်ပြီးစုပ်ယူလိုက်တယ်။တပြွတ် ပြွတ်စုပ်နမ်းပြီးတော့ကျော်ဇင်ကသူ့ ရဲ့ထထိုင်ကာသူ့ရဲ့အကျႌကိုချွတ်ချ လိုက်ပြီးသီတာ့အကျႌကိုချွတ်မယ် ကြံတော့သီတာက ထထိုင်ကာချွတ် ပေးလိုက်ပြီးကျော်ဇင့်ပေါင်ကြားကို ကြည့်လိုက်တဲ့အခါကျော်ဇင့်လီးက ချက်အထိရောက်ကာကပ်နေတယ်။ အိမ်ထောင်ကျဖူးတဲ့သီတာမှာကျော် ဇင့်လီးကိုကြည့်ပြီးအံ့ဩမိတယ်။ မိမိလင်ဖြစ်ခဲ့သူရဲ့လီးဟာကျော်ဇင် လီးတဝက်သာသာ လောက်ပဲရှိလိမ့် မယ်။ထိပ်ဖူးကြီးကနီရဲပြီးအကြော တွေတပျိုင်းပျိုင်းထနေတာကြောင့် အလွန်ကြီးမားနေသလိုဖြစ်နေတယ်။အကျႌချွတ်လိုက်တော့မှကျော်ဇင်ကသီတာ့နို့ကိုတပြွတ်ပြွတ်စို့တော့ တယ်။ “ပြွတ်! ပြွတ်!” “အာ့ဖြေးဖြေးလုပ်ပါကျော်ဇင်ငါ ထွက်မပြေးဘူး” ကျင်ကနဲကျင်ကနဲဖြစ်သွားတဲ့နို့စို့ခံ ရတဲ့အရသာကအကြောထဲစိမ့်ဆင်း သွားရပြီးအဖုတ်ကတော့စိုရွှဲလို့နေ ပါပြီ။မခံစားရတာကြာပြီဖြစ်တဲ့အ တွက်စိတ်ကပိုပြီးထကြွလို့လာတယ်ကျော်ဇင်ကနို့စို့ရင်းအဖုတ်ကြား လက်နဲ့မွှေပါတယ် “အာ့! အင်းးဟင်းးဟင်းးး” ဘာကြောင့်မှန်းမသိပါ၊ကျော်ဇင့်နဲ့မှ စိတ်တွေထကြွပြီးညည်းမိသည်။ ရနို့စို့နေရာမှဗိုက်သားပြင်ချပ် ချပ်လေးအားလျှာဖြင့်လျှောတိုက်ပြီးယက်လိုက်ရာ “အာ့! ယားတယ် ဟ” “ဘယ်ကယားလဲ” “အာ နင်နှော်” ချက်ပတ်လည်ကို ဝိုက်ပြီးတချက် ယက်လိုက်တယ် “အိုး ကျွတ်ကျွတ်” သီတာမှာယားပြီးခါးမှာကော့တက်လာသည်။ထို့ကြောင့်ပင်အဖုတ်က ပို ပြီးဖောင်းကားလာသလိုမြင်ရ တော့ သည်  ။

သီတာ တစ်ယောက်မှာ ကာမစိတ်မိမိခန္ဓာကိုယ်က ကာမကို တောင့်တနေမှန်း ကိုယ်တိုင်မသိပေ။ စိတ်ထဲမှာတော့ပျော်နေမိသည်။ ရှေ့ ဆက်ဖြစ်လာမည့်အရာအားဆက်မတွေးတော့ပေ။တလှိုက်လှိုက်နဲ့ရင်ဖို သလို ဖြစ်လာပြီးပိပိအတွင်းသား တွေယားယံလို့လာခဲ့ပြီ။စိုထိုင်းဆ များရုံမကစိုရွှဲ၍ပင်လာသည်။ ကျော်ဇင်ပိပိကိုလက်နှင့်ပွတ်ရာ “အာ့” ကြက်သီးနွေးဖုတို့ထသွားရပြန် သည်။တဖြေးဖြေးနှင့်ကျော်ဇင်ရဲ့ ခေါင်းကသီတာ့ပေါင်ကြားထဲဝင် လာကာပေါင် ကိုမတင်ပြီးပိပိကိုလျှာနှင့်အပြားလိုက်ယက်ခြင်းကိုခံလိုက်ရသည်။“ပလပ် ပလပ်” “အာ့! အိုးး ကျော်ဇင်ရယ် အားးရှီးး” ကြက်သီးမွေးညင်းထသွားပြီး ခြေဖဝါးတွေတောင်တောင့်သွားပါတယ်။မ ကြုံရတာကြာပြီမို့ခံစားရတဲ့အထိအတွေ့ကနူးညံ့ပေမယ့်လူကတုန်တက်သွားရတယ်။မျက်လုံးလေးမှေးစင်းရင်းမိမိနို့ ကိုပင်ပွတ်မိ နေတော့တယ်။ သီတာမှာကောင်းလွန်းလှသဖြင့်မှာရင်ထဲကလီစာထဲပြုတ်ကျသွားသလိုတလှိုက်လှိုက်ခံစားလိုက်ရပြီးပိပိထဲက ဆစ်ကနဲဖြစ်သွားတာသိလိုက်ရတယ်။ပိပိထဲစိုရွှဲလာသလိုခံစားလိုက်ရပြီး “သွားပြီ ထွက်ကုန်ပြီ” ဟုစိတ်ထဲတွေးမိပြီးရှက်သွားမိ ပြန်တယ်။ တပြွတ်ပြွတ်မြည်အောင်ယက်ပေး နေတာကြောင့်ကျင်တက်လာတဲ့ ခံစားမှု့နှင့်အတူပိပိထဲကပါယားယံလာခဲ့တယ်။ ထို့အတူညည်းသံလဲ ထွက်ခဲ့ရပြန်တယ် “အာ့ အင်းအင်း ဟင်းဟင်း ကျော်ဇင် ငါမနေတတ်ဘူးဟာ၊နင် လုပ်ရင်လဲလုပ်ပါ တော့” ကျော်ဇင်လည်းယက်နေရင်းကနေ သီတာပေါင်တွေကိုလက်နှင့် ပွတ်ပေးပြီးတင်သားများကိုလဲဖွ ဖွလေးဆုပ်ကိုင်ညှစ် ပေးလိုက်တဲ့အခါမှာသီတာမှာအသံတွေပိုထွက်လာခဲ့တယ်။“အိုး ကျော်ဇင်ရယ်နင်လုပ်တတ်လိုက် တာဟာ” အပျိုမဟုတ်သော သီတာ တစ်ယောက်မှာကျော်ဇင်ရဲ့နှူးနှပ်ဆွပေးမှု့မှာကာမစိတ်တို့ထကြွလာခဲ့ပြီ။ကျနော်လဲစိတ်ထန်နေပြီဖြစ်တဲ့အ တွက် လူးလဲထကသီတာ့ပေါင်ကို ကားပြီးဒူးထောက်၍ပိပိအဝကို လီးဒစ်လေးမြုပ်ရုံအပေါ်အောက် စုံဆန်လုပ်လိုက်တော့တယ် “အား ရှီးးရှီး အားး” သီတာမှာလီးကြောင့်ကာ မစေ့ကိုထိတွေ့လာတဲ့ကျော်ဇင်ရဲ့လီးထိပ်ဖူးကြောင့်စိတ်တို့ပိုထကြွ လာပြီးမိမိနို့ တွေကိုအလိုအ လျောက်ပွတ်ကိုင်မိရပြန် တယ် ။

သီတာ တစ်ယောက်ကာမစိတ်တွေ ပြင်းထန်နေမှန်းသိတာကြောင့်ပိပိဝထဲကိုလီး အားဖိသွင်းလိုက်တယ် “ဗျစ် ဗျစ် ဗျိ ဗျစ်”” “အားး!အိုး ဖြေးဖြေးဟာနင့်ဟာက ကြီးတယ်” “အေးပါဟာ” လီးကိုလုံးဝဆွဲမ ထုတ်ပဲစိမ်ထား လိုက်ကာသီတာရဲ့နှုတ်ခမ်းလွှာအားစုပ်ယူလိုက်တော့သီတာအငမ်းမရ ပင်ပြန်စုပ်နမ်းတယ်။ သီတာရဲ့ လက်အောက်ကျော အောက်နေလက်နှစ်ချောင်းလုံးအားထည့်ပြီးပုခုံးကိုလှမ်းဆွဲထားလိုက် ရာကြည်ပြာလဲကျော်ဇင်ရဲ့ကျော ပြင်ကိုဖက်ထားလိုက်မိသည်။နှုတ်ခမ်းချင်းစုပ်နမ်းလိုက်တဲ့အခါ ပိပိအတွင်းကလှုပ်ရှားလာပြီး ညှစ်နေသလိုခံစားရလာတဲ့အခါ “သီတာငါဆက်လုပ်မယ်နှော်” “လုပ်လေအရမ်းမကြမ်းနဲ့ဦး” “အေးပါဟာ” လီးကိုဆွဲရှေ့တိုးနောက်ဆုတ် ကိုဖြေးညှင်း စွာလုပ်လိုက်တဲ့အခါ မှာတော့သီတာမှာပိပိထဲကိုဝင်လာတဲ့လီးရဲ့ပူနွေးနွေးအရသာနှင့်အတူပိပိနှုတ်ခမ်းသားကိုပွတ်ဆွဲသွားတဲ့ ထူးခြားတဲ့ခံစားမှု့ကိုရလိုက်တယ်။ ဒစ်ကားကြီးကပိပိအတွင်းသားတွေကိုတိုးဝင်သွားလိုက်၊ပွတ်ဆွဲပြီးပြန်ထွက်လာလိုက်နဲ့ အရသာကိုစတွေ့လာပြီးကျော်ဇင်ကျောပြင်ကိုလက်သည်းနဲ့ကုတ်မိတော့တယ်။ “နာသေးလားသီတာ” “ဟင့်အင်း ငါကောင်းနေ ပြီ” “ခံနိုင်ပြီ လားသီတာ” “အာ မသိဘူး ဟာ မမေးနဲ့ကွာရှက်တယ်” “နင်ခံနိုင်ပြီဆိုငါနည်းနည်းမြန်ချင်လို့” “လုပ်လေနာရင်ပြောမယ်” “အင်း” ကျနော်လည်းသီတာ့ပုခုံး ကိုဆွဲ ပြီးလီးကိုရှေ့တိုးနောက်ဆုတ်ကို နည်းနည်းမြန်လိုက်တော့တယ် “ဗျစ် ဘွတ် ဖွတ် ဖွတ်” ဖက်ထားရင်းလုပ်တာမို့အရမ်း ကြမ်း၍မရပေ။တဖြေးဖြေးချင်း သာအသွင်းအထုတ်လုပ်ရသည် ။အပျိုမဟုတ်တော့ပေမယ့်စေးပိုင်တင်းကျပ်မှု့ကိုအပြည့်အဝ ရရှိပြီး သီတာ၏လက်သည်းအချို့က ကျောပြင်ကိုလာပြီးမထိတထိနဲ့ ထောက်နေတဲ့အခါစိတ်တို့ပိုကြွလာ ပြီးခါးကို မတ်၍အရှိန်တင်ပြီးတဖွတ် ဖွတ်တဖန်းဖန်းမြည်အောင်လိုး လိုက်တယ် “ဘွတ်ဖွတ် ဖွတ် ဖွတ်” “အာ့အင်းးဟင်းးဟင်း”. အစေ့နှင့်ထိတွေမှု့ဘေးနှုတ်ခမ်းသားများနဲ့ပွတ်တိုက်မှု့တွေကြောင့်သီတာမှာမခံစားဖူးသေးသောကာမအရ သာတမျိုးကိုခံစား ရ ပြီးညည်းမိတယ်။တချက်တချက် ဆောင့်ချက်တွေကြောင့်အရသာအရမ်းရှိပြီးသီတာမှာတုန်တက်လာခဲ့ တယ် ။

“ ဖွတ် ဘွတ် ဖန်း ဖန်းဖန်း” “အာ့ ! အိုးးရှီးးရှီးးးအိုးး” ကာမစိတ်တို့အထွဋ်အထိပ်ရောက် လာပြီးညည်းသံပိုထွက်ခဲ့ပြီး ပိပိအတွင်းနံရံတွေကနေ အလို အလျောက်တုန့်ပြန်ကာကျော်ဇင် လီးကိုအရမ်းညှစ်သလိုလဲခံစားရ လာတယ်။ ကျော်ဇင်မှာသီတာပြီးတော့မယ်မှန်း သိ နေပြီထို့အတွက်ပင်မနား တမ်းဆောင့်ပြီးပြိုင်တူပြီးနိုင်ရန် စိတ်နှစ်ပြီးမြန်မြန်ပင်လိုးလိုက်ရာ သီတာရဲ့အော်ညည်းသံနှင့်အတူ ကျော်ဇင်ရဲ့တဏှာသံပိုထွက်လာ တယ် “ဘွတ်ဖတ် ဖတ် ဖန်းဖန်း” “အိုးးရှီးးအိုးး ရှီး အိုး” “အားငါပြီးတော့မယ်ကျော်ဇင် ဆောင့်ဆောင့်” “အေးဆောင့်ပြီ” ဘွတ်ဖတ် ဖတ် ဖန်းဖန်း”သီတာတစ်ယောက် အသည်းအသန်အော်လာပြီးနောက်ငြိမ်ကျသွားရပါတော့တယ်။ကျော်ဇင်လဲပြီးခါနီးတော့ “သီတာ ငါအထဲမှာပြီးလို့ရလား “ရတယ်လုပ်လုပ်ငါသန္ဖေတား ပစ္စည်းမထုတ်ရသေးဘူး” သီတာက ပြောသောကြောင့် ကြိမ်ငါးဆယ်ကျော်ခန့်ဆက်တိုက်တွန်းလိုးလိုးလိုက်ရာသုတ်များ တဖြောဖြောထွက်သွားရတော့တယ်။ သုတ်များမထွက်တော့သည်အထိ စိမ်ထားပြီးနောက်ပျော့ခွေစပြုလာ လီးကိုဆွဲထုတ်ပြီးသီတာ့အနားကပ်ကာဖက်နမ်းလိုက်ပါ တော့တယ် “သီတာငါလုပ်တာကောင်းရဲ့လား” “ဟာ ကျော်ဇင်၊နင်တကယ် လုပ်တတ်လိုက်တာဟယ်” စောင်ကိုဆွဲခြုံရင်း သီတာပြော လိုက် တယ် ။

ကြောျဇငျ လဲ စောငျ အောကျကိုဝငျကာသီတာကိုဖကျ ထားလိုကျပွီး “တကယျကောငျးတယျ၊နင့ျဟာက ကွီးပွီးတော့အကွာကွီးလဲလုပျနိုငျ တယျ၊အစကတော့တောျတောျနာ တယျ” “နောကျတော့လညျးကောငျးသှား တာပဲလား” “အငျး” “နင့ျယောကျြားနဲ့ငါနဲ့ယှဉျရငျဘယျလိုလဲ” “အငျးသူကမနှူးမနှပျပဲလုပျတော့ငါ့ မှာအလုပျကလဲပငျပနျးတယျဆို တော့စိတျ မပါဘူးလေ” “ဟုတျလား” “နငျကလူပြိုသာဆိုတယျလုပျတတျ တယျ၊နင့ျဟာကွီးကလဲပွည့ျကပြျ နတောပဲ” စကားပွောနေ ရငျးသီတာက ကြောျဇငျလီးကိုစမျးကိုငျလိုကျပွီး “ဟယျခုတော့လဲသူမဟုတျသလိုပဲ” “ဟငျးဟငျးသူခဏအနားယူတာပါ သီတာရာ၊နငျသာနမျးပေးမယျဆိုရငျ တော့မွှတေဈကောငျလိုပါးဗဉြျး ထောငျလာမှာပါ” “တကယျရသေးလို့လားဟယျ၊ငါ့ ယောကျြားကတော့တဈခါပဲ”” “နငျသာ နမျးပေးမယျဆိုရငျသူက ခကြျခငြျးမာလာမှာ” “နငျနှောျတောျတောျလူလညျကြ တယျ”သီတာပွုံးပွီးပွောလိုကျသညျ။“လုပျကွည့ျစမျးပါသီတာ” “ငါကှငျးထုပေးမယျဟာ” သီတာကအိပျရာကထပွီးဂှငျးထု ပေးနရေငျးကနဘောကွောင့ျမှနျး မသိ၊ ကြောျဇငျပွောသလိုနမျးကွည့ျခငြျလာပွီးကြော့ျဇင့ျလီးကိုငုံစုပျ ကွည့ျလိုကျသညျ။ လြှာဖြားလေးနဲ့တထိုးမှှကွေည့ျ တော့အာငှေ့ ကွောင့ျလား သီတာမသိခြေ။ကြောျဇင့ျလီးကအရမျးပငျကွီးလာသညျ။ထိပျဖူးဝ၌အရညျတို့စိမ့ျထှကျလာသညျ၊ငံပွပွအ ရညျဖွဈ သောျအနံ့နှင့ျအရသာတို့မဆိုးတောကွောင့ျသီတာစုပျရတာ အဆငျပွသေညျ။ထှကျလာသောအရညျတို့ကိုလညျးပါးစပျထဲငုံမထား ပဲမွိုခရြငျးစုပျလိုကျသညျ။ထို့အပွငျ ကြောျဇင့ျ၏ဂှေးဥကွီးကိုလညျးအသာအယာညှဈပေးလိုကျသညျ။ေ ကြောျဇငျ၏ဂှေးဥမှာ ပြော့တှဲမနဘေဲ၊ကစြျလဈနသေညျ။သငျပေးခွငျးမဟုတျပဲဂှေးဥကိုပါနမျးပေးလိုကျသညျ။ကြောျဇင့ျလီးကားအလှနျမာ တောငျကာ မိုးပေါျသို့ပွနျတကျ မညျသကဲ့သို့ဖွဈ လာသညျ။ထိပျဖူးကွီးလဲနီရဲလို့လာ သညျ။စုပျရသညျကိုကြနေပျလို့နမေိသညျ။မကြျလုံး မှိတျပွီးတအငျးအငျး ညညျးနသေောကြောျဇငျကို “တောျပွီကြောျဇငျငါညောငျးနပွေီ” “အာညောငျးရငျရပျလိုကျလေ၊ငါလဲ အရမျးလုပျခငြျနပွေီ” “အငျးလုပျလေ” သီတာပကျလကျလှနျပွီးအိပျလိုကျသညျ။ကြောျဇငျကသီတာ့ပေါငျ ကွားဒူးထောကျဝငျပွီး သူ့လီးကွီးနဲ့ သီတာပိပိကိုအထကျအောကျစုံဆနျလုပျပွနျသညျ။ကငြျတကျသှား သောခံစားခကြျနဲ့သီတာ ညညျးလိုကျသညျ။ထို နောကျကြောျ ဇငျကအဖုတျဝကိုလီးတတေဖွေး ဖွေးသှငျးလိုကျတော့သညျ။ “ဖစြျ ဗစြျ ဖစြျ …” “အာ့ အငျးးဟငျးးဟငျးး” လီး ကသီတာ့အဖုတျဖဲတိုးဝငျ သှားသညျ။အရညျတို့စိုရှှဲနေ၍သာ တအိအိနဲ့ဝငျသှားသညျ။လီးအ ထဲရောကျသည့ျအထိအတှေ့သညျ လညျးအဖုတျနံရံသားမြားကိုပှတျ သှားလရောအရသာရှိနသေလိုခံစား လိုကျရပွီးသီတာညညျးမိတေ့ သညျ   ။

ကျော်ဇင် လည်း သီတာ့ ပုခုံး ကို ဆွဲပြီးလီးကိုရှေ့တိုးနောက်ဆုတ်လုပ်ပေးလိုက်တော့တယ် “ဗျစ် ဘွတ် ဖွတ် ဖွတ်” ဒုတိယအကြိမ် လိုးခြင်းဖြစ်သော် လည်းတဖြေးဖြေးချင်း သာအသွင်းအထုတ်လုပ်ရသည် ။စေးပိုင်တင်းကျပ်မှု့ကိုအပြည့်အဝရရှိပြီး သီတာ၏လှမ်းဖက်ခြင်းကိုခံရကာလက်သည်းအချို့က ကျောပြင်ကိုလာပြီးမထိတထိနဲ့ ထောက်နေတဲ့အခါစိတ်တို့ပိုကြွလာ ပြီး ခါးကိုမတ်၍အရှိန်တင်ပြီးတဖွတ် ဖွတ်တဖန်းဖန်းမြည်အောင်လိုး လိုက်တယ် “ဘွတ်ဖွတ် ဖွတ် ဖွတ်” “အာ့အင်းးဟင်းးဟင်း” .အစေ့နှင့်ထိတွေမှု့ဘေးနှုတ်ခမ်း သားများနဲ့ပွတ်တိုက်မှု့တွေကြောင့် မှာခံစားဖူးပေမယ့်နောက်ထပ်ပေါင်းများစွာလိုချင်နေသော အရသာတ မျိုးကိုခံစားရပြီးညည်းမိတယ်။ တချက်တချက် ဆောင့်ချက်တွေကြောင့်အရသာအရမ်းရှိပြီးသီတာမှာတုန်တက် လာခဲ့တယ်။“ဖွတ် ဘွတ် ဖန်း ဖန်းဖန်း” “အာ့ !အိုးးရှီးးရှီးးးအိုးး” ကာမစိတ်တို့အထွဋ်အထိပ်ရောက် လာပြီးညည်းသံပိုထွက်ခဲ့တယ်။ ပိပိ အတွင်းနံရံတွေကနေကကျော် ဇင်လီးကိုအရမ်းညှစ်သလိုလဲခံစားရလာတယ်။ ကျော်ဇင်ကသီတာမှာဒုတိယအ ကြိမ်ဖြစ်ပြီးပြီး မည့်အချိန်မှာကြာ မည်မှန်းသိနေသည့်အတွက်ပင် မနားတမ်းဆောင့်လိုက်သေးသည်။ ထိုနောက်တော့ကျော်ဇင်ကသီတာ့ ခါး ကိုကိုင်၍ပင်လီးကိုမချွတ်ပဲမ လိုက်ကာပက်လက်လှန်လှဲချလိုက်ရာသီတာမှာအလိုအလျောက် ကျော်ဇင်အပေါ်ရောက်သွား သည်။ သီတာသိလိုက်ပါပြီကျော်ဇင်ကမိမိကိုအပေါ်စီးကနေလုပ်ခိုင်းမှန်းသိ တာကြောင့်ခြေထောက်တွေပုံမှန်အနေအထား ရောက်စေရန်ပြုပြင် လိုက်ပြီးရှေ့တိုးနောက်ဆုတ်လုပ် ပေးလိုက်သည်။ငါးမိနစ်ခန့်လုပ်ပေး ပြီးနောက်ကခါး ကိုကိုင်ပြီးကြွ ခိုင်းလာတာကြောင့် ကြည်ပြာအပေါ်စီးကနေပြီးဆောင့်ချပေးလိုက်သည် “ကျော်ဇင် ငါအရမ်းညောင်းနေပြီဟ” “အေး အာ့ဆို ကုန်းပေးပေါ့”“ဟင်..နင်နှော်အလကားရတိုင်းရေတောင်အဝသောက်မယ့်လူမျိုး” “အကွက်စုံမှအရသာပိုသိတာဟ” “မသာ… လိပ်မျိုးလုပ်ရင်လဲမြန်မြန် လုပ်ကျိမ်းစပ်နေပြီ” ပါးစပ်ကသာပြေနေပေမယ့်ကတော့ကျော်ဇင်အလိုကျအိပ်ရာပေါ်လေးဘက် ထောက်ပြီးကုန်းပေးလိုက်သည်၊ကျော်ဇင်လည်းသူလုပ်ချင်တဲ့ပုံစံကိုသီတာကခွင့်ပြုလိုက်တဲ့အ တွက်အိပ်ရာကထလာကာသီတာ့ နောက်မှာမတ်တပ်ရပ်ပြီးဖင်ကို ကြည့်လိုက်သည်၊ကိတ်လွန်းတဲ့ သီတာ့ဖင်ကြီးဟာဝိုင်းစက်လှပ ပြီးခါးကျဉ်ကျဉ်ကလေး ကြောင့်ပို ပြီးဆွဲဆောင်မှု့ရှိနေတော့တယ်။တင်သားကိုလက်ဖဝါးဖြင့်တချက်နှစ် ချက်ရိုက်ချင်စိတ်လည်းပေါက်လာသဖြင့်ရိုက် ထည့်လိုက် တယ် ။

“ ဖတ် ဖတ်  ”  “ အာ့အိုး မသာနာတယ်ဟ” ဖြူဖွေးလှသောသီတာ့တင်သား မှာနီရဲသွားတော့တယ်။ကျော်ဇင် ကလီးကလီးကိုကိုင်ပြီးအ ဖုတ်ထဲထည့်လိုက်သည်။ ဖျစ် ဗျစ် ဖျစ် …” “အာ့ အင်းးဟင်းးဟင်းး” ကုန်းပြီးခံရတဲ့အရသာကတ မျိုးပါ အစကတော့အောင့်သလိုဖြစ်ပြီးအထဲထိလီးကမြုတ်ဝင်သွားချိန်မှာ တော့အဆုံးထိထိထိရောက်ရောက် ဝင်သွားတဲ့ခံစား မှု့မျိုးကိုသီတာ ခံစားလိုက်ရသည်။ “ဘွတ် ဖွတ် ဖတ် ဖတ်ဖန်းဖန်းးး” “အာ့အင့်အင် အင်းဟင်းး” ကျော်ဇင့်ဆောင့်ချက်ကြောင့် သီတာမှာနာသလိုအောင့်သလိုလိုနဲ့ ကောင်းသလိုလိုဖြစ်လာတယ်၊ ကျော်ဇင်ကတင်သားနှစ်ခြမ်းကိုဖြဲကိုင်ပြီးဆောင့် ချက်ပြင်းပြင်းနဲ့လိုး လေသီတာမှာအော်ညည်းမိလေ၊တ ဖြေးဖြေးနဲ့သီတာမှာကာမစိတ် အထွဋ်အထိပ်ထိရောက်လာတယ်။ ကျော်ဇင့်အတတ်ကောင်းတွေ တတ်တယ်။ သီတာ့ဖင်စအိုဝကိုလက် သည်းနှင့်ထိသလိုမထိသလိုလုပ် တော့သီတာစိတ်တွေပို ထလာပြီး ဘွတ် ဖွတ် ဖတ် ဖတ်ဖန်းဖန်းးး” “အာ့အင့် အင် အင်းဟင်းးလုပ် လုပ် ငါ ငါပြီးတော့မယ် အင့်” ကျော်ဇင်လည်း ကြာကြာမထိန်းနိုင် တော့ချေ။အရမ်းလှပတဲ့ဖင်ကြီးကို အားရပါးရဆောင့်ရတဲ့အရသာက အလွန်ပင်ကောင်းလာကာပြီးခါနီး လာပြီးသီတာနှင့်ပြိုင်တူပြီးနိုင် ရန်စိတ်နှစ်ပြီးမြန်မြန်ပင်လိုးလိုက် ရာသီတာရဲ့အော်ညည်းသံနှင့် ပိုထွက်လာတယ် “ဘွတ်ဖတ် ဖတ် ဖန်းဖန်း” “အိုးးရှီးးအိုးး ရှီး အား ငါပြီးတော့ မယ် အားး” “ဘွတ်..ဖတ် ဖတ် ဖန်းဖန်း”” “ဟုတ် အာ့ ရှီးးရှီးအားးပြီးးပြီအား” သီတာတစ်ယောက်အသည်းအသန်အော်လာပြီးနောက်ငြိမ်ကျသွားရ တယ်။ကျော်ဇင်လည်းကြည်ပြာ မှောက်ချက်လဲကျ မသွားစေရန်ခါးကိုကိုင်ကာထိန်းထားနောက်အ ကြိမ်နှစ်ဆယ်ခန့်ဆက်တိုက်တွန်း လိုး လိုးလိုက်ရာသုတ်များတဖြော ဖြော ထွက်သွားရတော့တယ်။“ဟားးကောင်းလိုက်တာသီတာ ရာလူလည်းချွေးတွေနဲ့နစ်ရောပဲ” “အင်းလေ နင်အလကားရတယ်ဆို ပြီးအသေ ကြိတ်နေတာကိုး” “နင်ကသာအသေကြိတ်တယ်ပြော နေတာငါကအားကိုမရသေးဘူး” “တော်ပြီ ငါရေချိုးခန်းဝင် အုံးမယ်” သီတာကပြောပြောဆိုဆိုနဲ့ထရာ သီတာ့အဖုတ်ထဲကသုတ်ရည် များစီးထွက်လာသဖြင့် “ဟာ အများကြီးဟာ၊သုတ် တော် တော်ပေါတာပဲ” “စုထားတာတွေလေ” သီတာရေချိုးခန်းထဲဝင်ပြီးသန့်ရှင်း ရေးလုပ်ပြီးပြန်ဝင်လာ သည်  ။

“ အိပ်ကြ မယ် ကျာ်ဇင် ငါလဲပန်း နေပြီ” “အေးပါဟာအိပ်မယ်” နှစ်ယောက်သားအိပ်ရာပေါ်လှဲချ လိုက်သည်။ကျော်ဇင်ကသီတာ့ကို ဖက် ထားသည်။သီတာငြိမ်နေလိုက်သည်။မနက်မိုးလင်းမှသီတာနိုးလာ သည်။ကျော်ဇင်ကသီတာကိုဖက် လျှက်အိပ်ပျော်နေဆဲ ဖြစ်သည်။ သီတာစဉ်းစားမိသည်က ခါတိုင်းယ ခုနှိုက်ခြိုက်စွာအိပ်ပျော်လေ့မရှိပေ ညတွင်အနည်းဆုံးနှစ်ကြိမ်ခန့်နိုး တတ်သည်။ယခုတော့မိုးစင်စင် လင်းမှနိုးသည်။လူကလန်းဆန်းနေသည်။မနေ့ညကအဖြစ်ကြောင့်ဖြစ် မည်ဟုတွေးလိုက် မိသည်။ “ကျော်ဇင်ထတော့ဟ” “ခနနေစမ်းပါဦးဟာဇိမ်ရှိတုန်းလေး၊ယူပါရစေဦး” “မနက်စာငတ်သွားမယ်” “ငတ်ပါစေဟာ” “ငါထတော့မယ်၊နင်ဖယ်တော့” “နင်ထမှတော့ဘယ်ကဇိမ်ရှိတော့မလဲ၊ငါလဲထပြီ” “တော်တော်ဇိမ်ရှိချင်နေရင်မိန်းမယူ လေ” “ငါ့ဟာငါလွတ်လွတ်လပ်လပ်နေ တာကိုမမြင်နိုင်ဘူးလား” “နင်ဒီအတိုင်းနေလို့မဖြစ်ဘူး” “အေးပါဟာ” “ငါရေချိုးလိုက်ဦး မယ်” “ငါနင့်အတူချိုးမယ်လေဟာ” “နင်တကယ်ကဲတယ်သိလား” ” ဟီး” ရေချိုးခန်းထဲနှစ်ယောက်အတူဝင် ချိုးတော့ ကျော်ဇင်ကသီတာနောက် ကျောများကိုဂျေးတွန်းပေးလိုက် သည်၊ရေချိုးပြီးမနက်စာစားပြီး သီတာ့ကိုခေါ်ကာတောထဲသွား လိုက်တယ်။မျိုးမင်းနဲ့တွေ့တော့အကျိုးအကြောင်းပြောပြလိုက်တော့သီ တာကျေနပ်သွားတယ်။“ကျော်ဇင် နင်လေ မျိုးမင်းနင့်ဆီကအလုပ်တွေယူလုပ် ထားတာမပြောဘူး” “မျိုးမင်း နင်မပေးရင်ကျော်ဇင့်ဆီက တောင်းမှာ” “အေးတောင်းလိုက်ဟ၊ဒီကောင်က သူဌေး” “နင့်ကိုဆက်သွယ်တာမရလို့သူ့ဆီက ငါးဆယ်ယူထားလိုက်တယ်၊နင်ရမှ ပြန်ဆပ် တော့” “မဆပ်တော့ဘူး ငါရစရာရှိတာတွေ ကဖြတ်လိုက်ရင်ငါတောင်အတိုး သက်သာသေးတယ်” “တကယ်လူလည်တွေ ချည်းပဲ” “မလည်လိုချေးတာပါဟယ်” “အေးပါပြီးရော၊ငါပြန်မယ်” “အေးပြန်လေ” လမ်းမှာကျော်ဇင်အကြောင်းစဉ်း စားလာ လိုက်ပြီး “ကျော်ဇင်” “ဟင် ဘာလဲသီတာ” “နင်တော်တော်လည်တာပဲသိလား” “ဘာလို့လဲဟ” “နင်ကသူများငွေနဲ့အလုပ် လုပ်ပြီး ငါကိုဝိုက်လိုက်သေးတာ”” “ဟားးနင်ကလဲပြောရော့မယ်၊နင် ကရောမကြိုက်ဘူးလား” “တော်ပြီဟေ့ကောင်နောက် တစ်ခါ မရတော့ဘူး” “အေးပါ နင်မကြည်ဖြူရင်အတင်း ယူလို့မှမရတာ” “အေးအဲဒါကြောင့်နင်လူပျိုကြီး ဖြစ်နေတာ” “ဘာဆိုင်လို့” “နင်တွေး ကြည့်ပေါ့ မိန်းကလေးက ကိုယ့်ယောက်ျားမဟုတ်ပဲကြည်ဖြူ ပါတယ် လုပ်ပါလို့ပြောမလားဟဲ့” သီတာပြုံးပြီးပြောလိုက်သည်။ “အောဒီလိုလား” ဟိုတယ်ပြန်ရောက်ကြပြီး ညကျတော့ သီတာရန်ကုန်ပြန်ခဲ့ရ တယ်။ကလေးကိုအကြာကြီးခွဲထား လို့မရ လို့ပါ။ဒါပေမယ့် အိမ်အပြန် ခရီးကတော့သီတာ့အတွက်လန်း ဆန်းနေတယ်။ကျော်ဇင်ပြန်လာရင် သီတာ့ကိုလာခေါ်မှာသိနေ တယ်လေ။တစ်ခုပဲ အချိန်အတိုင်းအတာတစ်ခုထိ လိုနေတဲ့ကွက်လပ်မှာဖြည့်ဖို့ သူ့အတွက်သော်လည်းကောင်း ကိုယ့်အတွက် သော်လည်းကောင်း ကျော်ဇင်ရှိနေပေးမယ်ဆိုတာယုံ ကြည်မိတယ်။ ပုံမှန်မဟုတ်ပေမယ့် အခွင့်အခါသာတဲ့အခါ ချစ်ပွဲဝင်ကြ ဆဲ ပါ   ”       ။

ပြီးပါပြီ         ။