ကောင်းချက်ကတော့ လန်ထွက်နေတာပဲ မောင်ရယ်

ကောင်းချက်ကတော့ လန်ထွက်နေတာပဲ မောင်ရယ်

“ တက်ကစီ  … ”  “ ညီလေး ဘယျ သှားမလို့ လဲ … ..”  ”  ကနျတောျကွီး အကို … … ”  “  ၄၅၀၀ တော့ ပေး … ..ရလား … . ”  “ ၄၀၀၀ တော့ ထားလိုကျ အကို … . ”  “ တကျ ကှာ ရ တယျ … . ” ကိုနိုငျဝငျး သညျ တှံတေး ဇာတိ ဖွဈပွီး လူပြိုကွီး တဈယောကျ ဖွဈကာ ရနျကုနျမွို့ ၊ ကြောကျမွောငျး ရှိ အမ တဈယောကျ အိမျမှာ နေ၍ အလုပျ လာလုပျခွငျး ဖွဈသညျ ။ ရောကျရောကျခငြျး ရသေန့ျ စကျရုံတှငျ ရသေန့ျ ပို့ကာ ကားအုံနာ ပေးမယ့ျ မိတျဆှေ တဈယောကျ ရှိ၍ တက်ကစီ ပွောငျး ဆှဲခွငျး ဖွဈသညျ ။ နေ့ခငျး နေ့လညျ ကားနား နခေိုကျ ဂိတျ မှာ သူငယျခငြျး မြား နှင့ျ လကျဘကျရညျ ဆိုငျ ထိုငျပွီး … .  “ နကေ လညျး ပူလိုကျတာ ဗြာ … . ”  “ ဟုတျပ … … ”  “ ညပိုငျး ဆှဲရငျ ကောငျးမလား မသိ ဘူးဗြာ … ”  “ ညပိုငျး က ပိုကျဆံ တော့ ပိုရ ပမေယ့ျ စိတျမခြ ရဘူးဗြ  . . ”  “ ခငျဗြား သတငျးကွား ပွီးပွီလား   … . ”  “ ဘာ သတငျးလဲ … ”  “ တက်ကစီ သမားကို သတျ ကားလုပွေးသှားတာလေ … ”  “ ကွားပ ဗြာ ဒါတှကွေောင့ျ လညျး ညပိုငျးမဆှဲရဲကွတာလဗြော…” “အခုခတျေကကိုယျက သူ့မယုံ သူကကိုယ့ျမယုံနဲ့လေ….ကောငျမလေးတဈယောကျကို ကားသမားက မုဒိနျးကငြ့ျသတျသှားတာလညျးရှိတော့ … .အခုဆို မိနျးကလေးတှကေ ကားတောငျတဈယောကျတညျးဆိုမစီးရဲကွတော့ဘူး… ” “လူအမြိုးမြိုးပေါ့ဗြာ အောကားပွတဲ့ကားသမားနဲ့…” “ဟုတျပ ဒါမယ့ျဗြာ တကယျစိတျရငျးကောငျးပွီး မိသားစုကိုရှာကြှေးနကွေတဲ့ ကားသမားတှလေညျးအမြားကွီးရှိပါတယျ…” “ပညာတော့အမြိုးမြိုးရတယျဗြာ တရာလုပျတာမဟုတျဗြာ ဟိုနေ့က ၁၇နှဈလောကျရှိမယ့ျ ယောကြာျးလေးတဈယောကျ သခြျာ ပထမနှဈတဲ့ သူနဲ့ဗြာ စကားစမွညျပွောရငျး…ဗဟုသုတလေး တဈခုရလိုကျတယျဗြာ..အခုခတျေကလေးေ တှတောျတဲ့ လူကလညျး တောျတယျဗြာ…” “လုပျပါဦးဗြ ဘာမြားလဲ….” “၃၇ ဆိုတဲ့ဂဏာနျးက ထူးခွားတယျတဲ့ ၃၇ ဟာဆငျတူဂဏာနျး၃လုံးကိုပွတျအောငျစားနိုငျတယျတဲ့ ၊ပွတျအောငျစားနိုငျရုံမက ဝငျရမယ့ျအလီပေါငျးဟာလညျးအဲ့ဒီဆငျတူဂဏာနျး၃လုံးပေါငျးခွငျးတဲ့ဗြ၊ကြှနျတောျက ဟာ ညီလေး ဘယျလိုလဲကှ နားမလညျလို့ဆိုတော့ ရေးပွတယျဗြာ “…….. “ကားမောငျးရငျ ရတဲ့ဗဟုသုတတှပေေါ့ဗြာ” “တီ တီ တီ တီ တီ…….” “ကိုနိုငျဝငျး ခငျမြားဖုနျးလား…..အသံမွညျတယျ … .” “ဟာ ဟုတျပ ခဏဗြာ ထှကျပွောလိုကျဦးမယျ … ”   ။

“ ဟယ် လို..မခင်မ ပြော..” “ကိုနိုင်ဝင်း ရှင်အားလား…” “အားတယ်လေ ဘယ်သွားဖို့…” “တွေ့ချင်လို့ ခုလာခေါ်….အိမ်မှာပဲ…” မခင်မ ဆိုတာ အသက်(၄၀)နှစ် တစ်ခုလပ်၊မဲစုခြင်း၊ အထည်ရောင်ခြင်းလုပ်ကိုင်ပြီး ယောကျာ်းနဲ့ကွဲပြီး ကလေး၂ယောက်ရှိကာ ရွှေဘိုမင်းကြိုက်ခန္ဓာကိုယ် ရေဆေးငါးတဖွယ် တင်းကားကာ အသားအရေဖြူဝင်းသောမိန်းမတစ်ယောက်ဖြစ်သည်။ ဗိုလ်ချုပ်ဈေးထဲလက်ကားအထည်သွားယူခြင်း မဲလိုက်ကောက်ခြင်းတို့တွင် ကိုနိုင်ဝင်းနဲ့အမြဲသွားကာ … လူပျိုကြီးကိုနိုင်ဝင်းနဲ့ငြိသွားခြင်းဖြစ်သည်။ မခင်မတို့ အိမ်ရှေ့ရောက်သော ထဘီအပြာနှင့် အကျီအပြာရောင်အပွင့် အကွက်ကိုဝတ်ဆင်ကာ ဆံပင်ကိုထုံးထားသော မခင်မ ကားနားပြေးဆင်းလာပြီး “သွားနေကြနေရာ….” “ဟုတ်ပပြီဗျာ…” “အုံနာခရပြီလား…” “ရပြီ အေးဆေး သွားမယ်…” ပုံမှန်သွားနေကြ မြောက်ဥက္ကလာက ဖီးလ် ဟိုတယ်တွင် အခန်းယူပြီး အခန်းထဲအရောက်…သိုင်းဖက်ပြီး ” လှနေတာ ခင်မက ဒီနေ့,..အရမ်းကို…” စကားတပြောပြောနူတ်ခမ်းချင်း တစ်ချက်တစ်ချက်တေ့နမ်းကာ… “အကျီ ချွတ်လိုက်လေ….” ကိုနိုင်ဝင်းရဲ့ အသားညှိညှိတောင့်တင်းသော ခန္ဓာကိုယ်ကိုကြည့်ပြီး “သန်လိုက်တာ ရှင် မက်မောစရာကြီး…” ကိုနိုင်ဝင်းလည်း မခင်မအကျီချွတ်ကာ ဘော်လီကိုထိန်းထားသော ဖြူဝင်းတင်းရင်းသော ရင်နှစ်မွှာကိုကြည့် လီးတောင်နေကာ… “အကုန်ချွတ်ကြမယ်…” မခင်မလည်ပင်းတစ်ဝိုက်ကိုနမ်းရိူက်ပြီး …တစ်ကိုယ်လုံးပွတ်သက်ပြီး လျှာချင်းယစ်ပက်ပါတော့တယ်… လျှာချင်းကစားရုမက လက်တွေမှာလည်း အပြန်အလှန်ပွတ်သက်နေကာ..ကိုနိုင်ဝင်းကို ကုတင်ပေါ်လှဲခိုင်းလိုက် မခင်မမှာ ကိုနိုင်ဝင်းနို့သီးခေါင်းများကို လက်နဲ့ချေကစားကာ လီးကိုမူတ်ပါတော့တယ်.. “ဟူး…ပြွတ် ပြွတ် ဟူး ဟူး….” လီးတချောင်းလုံးကိုယက်ကာ နှာခေါင်းဖြင့် လီးနံစူးစိုက်ရူကာ အုများကိုပါးစပ်နဲ့ဆွဲစုပ်ပါတော့တယ်…. “ဟူး ဟူး အီး ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ်….ထိုမှတဖန် ချက်နားကိုတက်လာကာ ချက်ကိုလျှာနဲ့မွှေဆော့ကာ လက်မှ ဂွင်းထုပေးပါတော့တယ်…., ကိုနိုင်ဝင်းလီးမှအရေကြည်များထွက်နေကာ လီးထိပ်ကို လက်နဲ့ဖွဖွလေး ပွတ်ဆော့ကာ…ကိုနိုင်ဝင်းနို့သီးခေါင်းများကို ကိုက်ဆော့ပါတော့တယ် …   ။

“ ကောင်းလိုက် တာ… ဟူး ဟူး ကောင်လား ….ထို့နောက် အကြောများထောင်တင်းနေသောလီးတချောင်းလုံးပါးစပ်နဲ့ငုံကာ… ပါးစပ်နဲ့ထုပေးပါတော့တယ်… “ပြွတ် ပြွတ် အု အု ပြွတ် အ အ အ ပြွတ် လီးမှာနွေးအိနေကာ ကိုနိုင်ဝင်းလီးမှလရေများပါးစပ်ထဲပန်းထည့်လိုက်ပါတော့တယ်…မခင်မမှာကုန်စင်အောင်ယက်ပြီး လှဲအိပ်လိုက်ပါတော့တယ်….. ကိုနိုင်ဝင်းမှာ အမွှေးရိတ်ပြီး မွေးကြိုင်သောအဖုတ်ကို လျှာဖြင့်တစပ်စပ်ထိုးယက်ပါတော့တယ်… “ပလွပ် ပလပ် ပလပ် ပလပ်….” ထို့နောက်အစိလေးကိုငုံကာ လက်ညှိုးနှင့်အဖုတ်ထဲမွှေပါတော့တယ်…အဖုတ်မှအရည်ကြည်များထွက်လာသောအခါ အဖုတ်နူတ်ခမ်းသားများကိုအသံမြည်အောင်ဆွဲစုပ်ကာ အဖုတ်နူတ်ခမ်းကိုဖြဲကာ လျှာဖြင့်မွှေပါတော့တယ်… “အူး အူး မခင်မမှာ ကိုနိုင်ဝင်းခေါင်းကိုအဖုတ်နဲ့ဖိကပ်ကာ….ကောင်းလိုက်တာ…ကောင်းလိုက်တာ….” အဖုတ်ထဲလျှာဖြင့်မွှေပြီး ဖင်ကုန်းခိုင်းကာ ဖင်ပေါက်ကိုလျှာဖြင့်ထိုးလိုက် လျှာကို လှည့်ကာ လျက်ပါတော့တယ်….လက်မှလည်းအစိကိုဖိချေကာ… “ဟူး ဟူး ကောင်းလို့သေမှာ ဟူး …အူး…” ထို့နောက်အဖုတ်ထဲ လက်ညှိုးလက်ခလယ်နဲ့ ထိုးကာ တရပ်စပ်နိူက်ပါတော့တယ်… “ပလပ် ပလပ် ပလပ် အူး အူးအူး အူး ..” မခင်မအရည်များလျှံကျနေကာ …ကော့တက်နေပါတော့တယိ…..ကိုနိုင်ဝင်းမှာအရှိန်မရပ်ဘဲ တရပ်စပ်နိူက်ပါတော့တယ်… “ပြွတ် ပြွတ် အူး အူး အူး မခင်မကော့တက်နေမျက်နှာရူံမဲ့နေကာ အရေများထွက်ကာ ပြီးသွားပါတော့တယ်….ကိုနိုင်ဝင်းမှာ အရည်များယက်ပေးကာ နှစ်ယောက်ဖက် ကစ်ဆင်ရိုက်ကာတစ်ယောက်ဝင်သက်ထွက်သက်ကိုတစ်ယောက်ရူရိူက်ပါတော့တယ်… ကိုနိုင်ဝင်းနှင့်မခင်မဟာ မလိုးမီ ပထမတစ်ချီ ပါးစပ်နဲ့ပြီးအောင်လုပ်ပေးပြီးမှ ပုံမှန်လိုးကြခြင်းဖြစ်သည်။ ဒုတိယအချီမှာကြာ၍ပိုလိုး၍ကောင်းခြင်းကြောင့် ထိုအတိုင်းအမြဲလုပ်ကြခြင်းဖြစ်သည်။နမ်းရိုက်ကာအနားယူပြီးနောက် ကိုနိုင်ဝင်းမှာ မခင်မအပေါ်တက်ခွကာလီးကိုအဖုတ်ထဲတော့ကာ “အား အ ဖတ် ဖတ် ဘွတ် ဘွတ် အွတ် အအ ဖတ် ဘွတ် ရွတ် အအ အား အား..” တရပ်စပ်မီးကုန်းယမ်းကုန်လိုးပါတော့တယ်… “အအ အွတ် အွတ် ကောင်းလိုက်တာ သန်လိုက်တာ…အအ အွတ် စီးပိုင်နေတာပဲ…အွတ် အအ အဖုတ်နဲ့လီးမှာတရပ်စပ်ဂဟေဆော်နေကာ “ဖတ် ဘွတ် အွတ် အအအ ဖတ် ဖတ် အွတ်…” ‘ပြောင်းရအောင် ခင်မတက်ဆောင့်မယ်…” လီးကြီးကိုထောင်၍ တက်ထိုင်ကာ ကိုနိုင်ဝင်းလက်မောင်းတွေကိုင်ကာမွှေပါတော့တယ်… “အား အား အား ကောင်းတယ်ဗျာ အားခင်မမွှေတာကြိုက်လား အား အား…” “အွတ် အွတ် ဖွတ် ဖွတ် ဖတ် ဖတ် အွတ် အွတ် အအအ “” ခင်မမှာဗိုက်ကိုလက်နဲ့ဖိကာ အသားကုန်တက်ဆောင့်ပါတော့တယ်… ။

ခင်မ လှဲလိုက် အကို့အပေါ် မခင်မကိုဖက် ကာအောက်ကနေ လီးကိုကော့လိုးပါတော့တယ်.. “အွတ် အွတ် အအအ ဖတ် ဘွတ် ဘွတ် ဘွတ် ဘွတ် အဖုတ်ကြီးကိုအောက်ကထိုးခွဲကာ မခင်မမှာရူံမဲ့ကာ … အသားကုန်ကောင်းနေပါတော့တယ်…. ထို့နောက်ကစ်ဆင်ဆွဲကာအမောဖြေကာ…”ခင်မ ကုန်းပေး…” ဖင်ကြီးကို လက်နဲ့ကိုင်ကာ လီးကိုတရပ်စပ်ထိုးလ်ုးပါတော့တယ်… “ဖုံး ဖုံး ဘွတ် အွတ် ဘတ် ဘတ် ဘတ် အသားကုန်ဆာင့်ကာ မခင်မမှာအိပ်ရာကိုအတင်းဆုပ်ကိုင်ကာ…ကောင်းတယ် အွတ် အွတ် ကိုနိုင်ဝင်းမှာ အံကြိတ်ဖီးခံကာ အချက်၆၀ကျော် ဆောင့်ပြီးလရေများပန်းထုတ်ကာနှစ်ယောက်အတူတူ ထပ်လျက်အမောဖြေကာ စကားမပြောဘဲမှိန်းနေကြပါတော့တယ်….တစ်နာရီခန့်မှိန်းအနားယူပြီး အတူတူရေချိုးကာ…ပြန်ထွက်လာခဲ့ပြီး မခင်မကိုလိုက်ပို့ကာ ကားအပ်ဖို့အုံနာအိမ်သို့ထွက်လာပါတော့တယ်….ကိုနိုင်ဝင်း သန်လျင်ဘက်ကားဌားပါလို့လိုက်သွားရင်း ၉နာရီကျော်သွားရာ ကားအုံနာဆီဖုန်းဆက်ပြီး ….အကြောင်းကြား အိမ်သို့ပြန်လာခဲ့ရာ လမ်းတွင် အသက်၂၀ကျော် ကောင်မလေးတစ်ယောက်လှမ်းတားပြီး “ဦးလေး…. မြောက်ဒဂုံ ဘေလီတံတားအကျော်…( ) ရမလား…” ” ကားသိမ်းတော့မလို့…..အိမ်ပြန်လမ်းကြုံမလားလို့..ရပ်မေးတာ မကြုံလို့ ညီမ…” ” လုပ်ပါရှင် …” “၅၀၀၀လောက်ပေးလိုက် ညလည်းရောက်နေပြီ…” “အင်း ရတယ်….” ကောင်မလေးမှာ စကတ်ပေါင်ပေါ် ဝတ်ဆင်ထားကာ ဂျင်းဂျာကင်လေးထပ်ဝတ်ထားကာ ကားပေါ်ရောက်သည်နှင့်ရေမွှေးအပေါစားနံသင်းနေကာ လမ်းတွင်လည်း ဖုန်းခဏခဏပြောနေပါတော့တယ်… ” ကျွန်မ ခု လာနေပြီ…. ခဏပဲ…..ရှင်အရင်ကနေရာပဲ …” ခဏကြာသော် “ရောက်တော့မယ် လာပြီ ကျွန်မပိုက်ဆံမပါဘူး ကားဌားလာတာ ရှင်ထွက်စောင့်နေ….” သူမဌားသောနေရာရောက်သောအခါ “ခဏနော် ဦးလေး အထဲမှာလားမသိ သွားယူပေးမယ်” ၁၅မိနစ်ခန့်အကြာမှ ပြန်ထွက်လာပြီး “ဒုက္ခပါပဲရှင် ပြန်သွားပြီတဲ့ စောက်သထောင်းစား ဘယ်လိုလူတွေလဲမသိဘူး…ဦးလေး ရှေ့နားခဏမောင်းလိုက်…” ” ဘာအခက်အခဲရှိလို့လဲမသိဘူး…” “ကျွန်မက ဟိုလို လုပ်စားတာရှင် အခုက ခေါ်တဲ့သထောင်းစားကပြန်သွားပြီတဲ့ ဖုန်းခေါ်လည်းမကိုင်ဘူး ကျွန်မကို သာကေတဘက်ပြန်လိုက်ပို့ပေးပါလား ဒါမှပေးလို့ရမှာ…” “အရမ်းနောက်ကျသွားမှာ အဆင်မပြေလောက်ဘူး … ”  ။

“ စိတ် ရူပ်တယ်ရှင်…ရှင်ကျွန်မကိုလုပ်မလား….” “ဟင်….” “ကားခမယူနဲ့တော့ ပြန်လိုက်ပို့ပေး ရှင် စိတ်ကြိုက်လုပ် ကားပေါ်မှာပဲ….ရှင့်မှာကွန်ဒုံးပါလား….” “ဘယ်လိုပါမှာလဲ…” “ရူပ်ပါတယ် ဆေးသောက်လိုက်မယ်…မြန်မြန်သာလုပ်…” ကားပြန်လှည့်ပြီး ဥက္ကလာဂေါက်ကွင်း လူရှင်းသောနေရာကားရပ်ကာ အနောက်ခန်းကူးသွားပြီး ကိုနိုင်ဝင်းမှာ ကောင်မလေးကိုနမ်းပါတော့တယ်… သူမဟာ မနမ်းချင်နမ်းချင်ပြန်နမ်းပြီး သူမစကပ်လေးကိုချွတ်ပေးပြီး… “လုပ်တော့….” “ခဏ မူတ်ပေးပါလား…” “မလုပ်ချင်ပါဘူး….” “လုပ်ပါ….ခဏပဲ…” ကိုနိုင်ဝင်းပုဆိုးချွတ်ကာ လီးကို တေ့ပေးပြီး “ရှင်ဟာကရှည်လိုက်တာ….ပလပ် ပလပ် ပြွတ် ပြွတ် လီးကိုကိုင်ကာ ၅မိနစ်ခန့်မူတ်ပေးပီး လိုးခိုင်းပါတော့တယ်… ကိုနိုင်ဝင်းမှာ မလိုးသေးဘဲ အဖုတ်လေးကို ကုန်းယက်ပါတော့တယ်…. “ငါပထမဆုံးဖာသည်မကိုယက်ပေးဖူးတာပဲ…နင့်ပုံစံက သန့်တဲ့ပုံပေါက်လို့…. အဖုတ်ကိုစိတ်ပါလက်ပါ ယက်ပြီး အစိကိုပါလျှာနဲ့ထိုးလိုက် အဖုတ်ကိုပြင်လိုက် ယက်လိုက်နဲ့ ကိုနိုင်ဝင်း ဘာဂျာကောင်းမူကြောင့်ကောင်မလေးမှာ အရည်များစိုရွဲလာပါတော့တယ်…. ပြီးမှ လှဲအိပ်ခြေထောက်တွေ ပခုံးပေါ်တင်ခိုင်းကာ လီူကိုထိုးထည့်ပါတော့တယ်… “ဖြေး ဖြေး ရှင့်လီးကရှည်တယ် သားအိမ်လာထိမယ်….” “အဖုတ်က ကြပ်သေးတယ်နော် …” “ကျွန်မက အော်ဒါခေါ်မှလိုက်တာရှင် လုပ်စားတာမကြာသေးဘူး …” လီးမှာအဖုတ်ထဲပြည့်တင်းနေကာ… “အွတ် အွတ် ဖတ် ဖတ် ဖတ် အအအ အွတ် အအအ အွတ် ဖတ် ဖတ် ဖြေးဖြေး အအ အား…” ကိုနိုင်ဝင်းမှာကားထဲစိတ်ပါလက်ပါ လိုးဆောင့်ပြီး အောက်ကကောင်မလေးမှာ ဖာခံနေရသည်မေ့ပြီးစိတ်ပါလာကာ ပြန်ကော့ပေးပါတော့တယ်… “အွတ် အအ ကောင်းလိုက်တဲ့ အဖုတ် အအအ ဖတ် ဖတ် ဘွတ် အအအ…” ၁၀မိနစ်ခနိ့လိုးပြီး ဖင်ကုန်းခိုင်းကာ…တရပ်စပ်လိုးပါတော့တယ်….အဖုတ်ထဲလီးဝင်ချိန် ဖင်လေးမှာတုန်နေကာ ကိုနိုင်ဝင်းမှာ ခွေးလိုးနဲ့အမုန်းမရပ်မနားလိုးပါတော့တယ်…. “အွတ် အွတ် အအအ ကောင်းလိုက်တာ….” ကောင်မလေးမှာနောက်ကိုဖင်ကြီးကိုပြန်ဆောင့်ပေးကာ ခဏအကြာနှစ်ယောက်ကစ်ဆင်အပြင်းစားဆွဲကာ ….ကိုနိုင်ဝင်းကိုတက်ခွကာလိုးပါတော့တယိ… “အ အ အ အား လိုး ရှင်လိုးတာကြိုက်တယ်…အွတ် အအ အား အား ဖတ် ဖတ် ….” ကိုနိုင်ဝင်းကားထဲမှာလရေနံစောက်ရည်နံများမွှန်ထူနေကာ…ကစ်ဆင်ဆွဲရင်းလျှာချင်းယက်ကာ….လိုး လိုး အအအ ဖတ် မပြီးနဲ့ လိုး လိုး ကောင်းတယ်…ကိုနိုင်ဝင်းမှာကောင်မလေးထပ်ထိုင်လျက်ပင် ခါးကိုကိုင်ကာအပေါ်ကို အားရှိသလောက် ပစ်ဆောင့်ကာ… “အား အား အအအ ဖတ် ဘွတ် အအား…” အရည်များကိုယ်စီထွက်ကာ ပြီးသွားပါတော့တယ် … ။

ကားနောက် ခန်းမှာလရေစောက်ရည်များပေကျံကာအနံပေါင်းများစွာဖုံးလွှမ်းသွားပါတော့တယ်… “ရှင်လိုးတာကြိုက်တယ်…တော်တော်သန်တယ်…” “နင်လည်း ဖာလုပ်စားတာသာပြောတာ အဖုတ်ကစီးပိုင်ပြီးကြပ်လိုက်တာ…ကားထဲလည်းအနံတွေအရည်တွေမနက်ဖြန်ရေဆေးရတော့မယ်….” ” ပြီး တချီထပ်လိုးရအောင်” “လိုးမယ်လေ ရှင်လုပ်နိုင်ထပ်လုပ်…” နောက်တချီ ဖင်ကုန်းခိုင်းပြီး ထပ်လိုးကြကာ…ည၁နာရီခွဲမှသာကေတဘက်ပြန်ပို့ခဲ့ပါတော့တယ်…. အိမ်ရောက်တန်းအိပ်ကာမနက်ကားရေဆေး ကားဂိတ်ထွက်ခဲ့ရာ… “ကိုနိုင်ဝင်း နောက်ကျလာချည်လား…” “အင်းဗျာ နေသိပ်မကောင်းလို့…” မနေ့ကဖာသည်မလေးတစ်ယောက်နဲ့တွေ့ခဲ့တဲ့အကြောင်းကို လိုးတာကိုထုတ်မပြောဘဲ အော်ဒါမရလို့ပြန်ခဲ့ရတဲ့အကြောင်းထုတ်ပြောရာ….. “ဟုတ်တယ် ကိုနိုင်ဝင်းလိုပဲ ကိုအောင်သိန်းတို့ကလည်းတခါနော် …”. “ဟုတ်တယ် ကျွန်တော်၂လလောက်ရှိမယ် အဲ့တုန်းကကောင်မလေးငယ်ငယ်လေး ချိတ်မယ့်လူကပြန်သွားလို့တဲ့…ပြန်လိုက်ပို့ရတာ တစ်လမ်းလုံး အဲ့ကောင်ကိုဆဲဆိုပြီး…” “သူတို့ဘဝကသနားဖို့ကောင်းတယ်ဗျာ…ဘဝအခြေအနေပေါ့ဗျာ…အဲ့ဘဝကိုမရောက်ချင်ဘဲရောက်ရတာ…ပြီးတော့ ငွေရလွယ်တယ်လေဗျာ….” “ထိုင်းမှာဆို မြန်မာမတွေလုပ်စားနေတာအများကြီး ပြီးရင်ရောဂါတွေနဲ့ပြန်လာ…ဟော ဒီမှာဆိုလည်း လွတ်လွတ်လပ်လပ်မလုပ်ရ…ရဲကကြောက်ရ အရင်ကဆိုရဲကအသွင်ယူဖမ်း လုပ်သေးတယ် ပြီးမှ ရဲဆိုပြီး ဖမ်းတယ် အချုပ်ထဲရောက်ရင်တခြားရဲတွေကထပ်လုပ်သေးတယ်…ဟော ကြည့်…တကယ်ဆိုသနားဖို့ကောင်း…” “ဝါသနာပါလို့လုပ်တာတော့မဟုတ်လောက်ပါဘူးနော်…” “အမျိုးမျိုးပေါ့ဗျာ ကျွန်တော်ထင်တယ် ၈၅%ကဘဝအခြေအနေကြောင့် ခေတ်အခြေအနေကသိတဲ့အတိုင်း ပညာရေးစီးပွားရေးကအစလေ နိမ့်ကျနေတာ…ပြီးတော့ဗျာငွေရလွယ်တော့ အဲ့လမ်းကိုလျှောက်မိတာပေါ့…” “တခြားနိုင်ငံတွေဆို ပြည့်တန်ဆာဥပဒေဆိုပြီးရှိတယ်ဗျ သတ်သတ်မှတ်မှတ် ဒီမှာလည်းရှိသင့်တယ် အဲ့ဥပဒေက လိုင်စင်နဲ့ ပြီးရင် ဘယ်နှစ်လတကြိမ်ဆေးစစ် သေသေချာချာ သူတို့အတွက်ဥပဒေရှိတယ်…” “ဒီမှာတော့မလွယ်လောက်ဘူး ဒီမှာကခိုးလုပ်စားရတာ ဒီမှာ လူသိမှာလည်းရှက် ပတ်ဝန်းကျင်ကလည်းနှိမ်…ဖြစ်မှာလေ..” “အဲ့လိုမရှိတော့ရောဂါတွေပျက် ဒီထပ်မကပျက်စီး ….နိမ့်ကျဖြစ်ဦးမှာပဲဗျ….” “ဘဝအခြေအနေအမျိုးမျိုးပေါ့ဗျာ…” “တပတ်လောက်ပတ်လိုက်ဦးမယ်ဗျာ ခရီးသည်လေးရအောင် ဈေးဦးမပေါက်သေးဘူး … . ”  ။

“ တက္ကစီ … … ”  ”  ဘယ်သွား မလို့လဲဗျ  … . ”  “ ဗိုလ်တထောင် ဘုရား သွားချင် လို့ခင်မျ … ”  “ ၃၅၀၀ တော့ ပေးဗျာ နော် … ”  “ ဟုတ်ကဲ့ ရတယ် အသွား အပြန်စောင့် ပေးမလား ၈၀၀၀ ပေးမယ် … ”  “ ကြာမှာ လား ညီမ … ”  “ မကြာဘူး ခဏ ပဲ … ” အသက်  (၃၀) နှစ် ခန့် မိန်းမတစ်ယောက်ကားလှမ်းတားပြီး ကားပေါ်ရောက်သည်နှင့် မျက်နှာတမိူင်မိူင်တထွေထွေဖြစ်နေကာ…မျက်ရည်များပင်ကျလာကာ… ” ညီမ ဘာအဆင်မပြေတာများရှိလည်းခင်မျ…” “ဒီလိုပါပဲရှင်…” စပ်စုမယ်ထင်သောကြောင့် ဘာမှဆက်မပြောဖြစ်ဘဲ မီးပွိုင့်အမိ သူမမှစ၍ “ဗိုလ်တထောင်ကဗေဒင်မှန်တယ်ထင်လို့ သွားမေးမလို့ ကားဆရာ ရှင် ကြားဖူးလား ကျွန်မအိမ်အပူ မိသားစုအပူငွေရေးကြေးရေးတွေရူပ်နေလို့…” “ကျွန်တော်ဗေဒင်မေးတာတော့လိုက်ပို့ဖူးပါတယ်…မှန်မမှန်တော့သေချာမသိလို့…” “အခုအသိသူငယ်ချင်းတယောက်ကညွန်းလို့ အဲ့ဗေဒင်ဆရာကို…” “အင်း ….ဒီလိုပါပဲဗျာ အခုကစီးပွားရေးဖြစ်ဖြစ်ဝန်ထမ်းဖြစ်ဖြစ်သိပ်အဆင်မပြေပါဘူး…” “ကျွန်မလည်း ဒီလိုပါပဲ အခက်အခဲတွေများနေတာ တချို့ဟာတွေ ကိုယ့်အမှားတောင်မဟုတ် ဒါမယ့် အပူမိတော့ ကိုယ်ပါပါလာတာ…ဗေဒင်ဆရာတွေစုံနေပြီ..” “နည်းတခုတော့သိတယ် …ပြောရရင်ဆရာလုပ်သလိုဖြစ်မှာစိုးလို့ဗျာ…” “ပြောကြည့်ရှင် အကူအညီဖြစ်မလားလို့…” “ဒုက္ခတွေတွေ့တဲ့အခါ အဲ့နည်းလေးကအကူအညီဖြစ်လို့ပါ… .တခါကတရုတ်ပြည်မှာ သူတော်စင်သုံးဦးရှိတယ်တဲ့ဗျာ သူတို့ဟာ အမြဲအတူနေအတူစား ပြီးတော့အမြဲ ဟက်ဟက်ပက်ပက်ရယ်နေကြတယ်တဲ့ တနေ့သူတို့၃ယောက်ကဈေးကိုသွားပြီး ဈေးထိပ်မှာဗိုက်သားတွေလူပ်ယမ်းတဲ့အထိ မျက်နှာချင်းဆိုင်ပြီး ရယ်နေကြရော သူတို့ရယ်နေကြတာကိုတွေ့ပြီး ဈေးကိုလာတဲ့သူတွေက အူရွှင်ပြီး ရယ်ချင်စိတ်တွေဖြစ်ပြီး ရယ်ကြပါလေရောတဲ့ ၊ရယ်လိုက်တဲ့အခါမှာရင်ထဲမှာလေးလံနေတာတွေပေါ့သွားတာပေါ့၊ ပိတ်ဆို့နေတာတွေပွင့်ထွက်သွားရော၊အမြင်သစ်တစ်ခု ရသွားတာပေါ့၊ညစ်နွမ်းနေတဲ့စိတ်ဟာ ပုံပြောင်းသွားတာပေါ့၊သူတောင်စင်သုံးဦးဟာ တရုတ်ပြည်တစ်ပြည်လုံးလှည့်ပြီး လူတွေကို ရယ်မောစေတယ်ဒေါသထွက်နေတဲ့လူကိုဒေါသငြိမ်းစေတယ်၊စိတ်ညစ်နေတဲ့လူကိုပျော်ရွင်စေတာပေါ့ ဘယ်လိုလုပ်သလဲဆို သူတို့နဲ့အတူလိုက်ရယ်မောစေတာပဲ…တနေ့ ရွာတစ်ရွာလည်းရောက်ရော သူတို့ထဲကတစ်ယောက်ကသေပါလေရော အဲ့တော့ရွာသားတွေကရယ်နိုင်ဦးမလားဆိုပြီးစောင့်ကြည့်ကြတာပေါ့ အဲ့တော့လည်းကျန်တဲ့နှစ်ယောက်က ရယ်ကြပြန်ရောတဲ့ ရွာသားတွေက သူငယ်ချင်းသေတာတောင်ရယ်နိုင်သလားလို့မေးတဲ့အခါ”တို့သုံးယောက်ကပြိုင်ပွဲလုပ်ထားတာ အရင်သေတဲ့လူအနိုင်ရမယ်ဆိုပြီး ခုသူနိုင်သွားပြီလေ သူ့အစားဝမ်းသာပြီး ရယ်တာဟေ့”လို့ပြန်ပြောတယ်တဲ့၊အဲ့မှာသေတဲ့လူမီးသဂြိုလ်ဖို့လုပ်တော့….သေတဲ့လူအလောင်းကိုထင်းပုံပေါ်တင်မီးလည်းရိူ့ရော ဝှက်ပြီးထည့်ထားတဲ့သေသူအဝတ်အစားအောက်ကမီးရူးမီးပန်းတွေကတဖြောင်းဖြောင်းနဲ့ထပေါက်တဲ့အခါမှာ ကျန်တဲ့နှစ်ယောက်ကထရယ်ပြီးကပါလေရော အဲ့ဒီမှာ ဘေးကကြည့်နေတဲ့ ရွာသားတွေလည်းမနေနိုင် ထကထရယ်ကြပါရော အဲ့တော့ မသာပွဲနဲ့မတူဘဲပျော်ပွဲရွင်ပွဲနှစ်သစ်ကူးပွဲဖြစ်သွားတော့ တယ်  ။

အဲ့ဒါ တရုတ်ပြည်မှာတကယ်ဖြစ်ခဲ့တာတဲ့ အဲ့တော့ စိတ်ညစ်နေသာလား ဗိုက်တွေလုပ်အားရပါးရရယ်ပစ်လိုက် အကြံရခက် ထွက်ပေါက်ပိတ်နေလား အားရပါးရကိုရယ်ပစ်လိုက် ဘယ်လိုအခက်အခဲတွေ့တွေ့ အဲ့ဒီအခက်အခဲကိုပုံပြောင်းသွားစေတဲ့နည်းကအားရပါးရရယ်ပစ်ခြင်းပဲတဲ့….ခုနကမသာပွဲကနေပျော်ပွဲရွင်ပွဲပြောင်းသလိုပေါ့…” “ဟား ဟား ဟား ဟုတ်ပါပြီရှင် ရှင်နဲ့တွေ့မှတကယ် ပေါ့သွားတယ် ရယ်ပစ်လိုက်တာ….” အမျိုးသမီးမှာ မသီရိဖြစ်ပြီး ယောကျာ်းမှာ သဘော်သားဖြစ်ကာ ခြံအရောင်းအဝယ်လုပ်ငွေလှည့်ရင်းအလိမ်ခံရကာ တရားစွဲခံရမလိုအခြေအနေဖြစ်နေကြောင်း ရှင်းပြပါတော့တယ်…သူမကိုအသွားအပြန်လိုက်ပို့ပြီးအပြန် မခင်မဆီဖုန်းဆက်ကာ… “ဟယ်လို ခင်မ အားလား….” “ကိုနိုင်ဝင်း ကလေးဖျားနေလို့ မအားဘူး…” “ဟုတ်လား ဒီတိုင်းသတင်းမေးတာပါ…ဂရုစိုက်ဦး ဒါပဲနော်…” တကယ်ကကိုနိုင်ဝင်းထန်နေကာ…စိတ်ဖျောက်၍ ပါစင်ဂျာ ရလို့ရငြား ကားပတ်မောင်းနေပါတော့တယ်..ကားအုံနာမိသားစုမှာခရီးထွက်နေသောကြောင့် …ကားညပြန်မပေးဘဲ လိူင်ဘက် တစ်ခေါက်ရရာ လိုက်ပို့အပြန် ည၈နာရီလောက် အင်းယား ကန်အနားကောင်မလေးတစ်ယောက်ကားတားပြီး “ကိုကြီး…ကားအားလား…” စကားပြောသောအခါမှ ယောကျာၤးလျာတစ်ယောက်ဖြစ်ပြီး “အင်း ရတယ်…ဘယ်လဲ…” ” ကိုကြီး သွားချင်တဲ့နေရာ ရတယ်…” ဟိုက် ……ကိုနိုင်ဝင်းသေချာတစ်ခေါက်ပြန်ကြည့်ရာ အချိုးအစား ပုံစံ မှာ လုံးဝမိန်းကလေးပုံစံဖြစ်ပြီး နို့အရွယ်အစားမှာလည်းတင်းကားကာ ထန်နေသောကိုနိုင်ဝင်းမထူးပါဘူးဆိုကာ.. “လာလေ တက်….” ” ကိုကြီး ဟိုတယ်သွားမလား…” “မသွားဘူး ကားပေါ်မှာပဲ ရလား…” “ရပါတယ်…” “ဘယ်လောက်ပေးရမလဲ…..” “၂သောင်းပဲပေး….ကိုကြီးကတောင့်လို့….. ညီမနာမည်က ဇင်ဇင်ပါ..” လူပြတ်သော ဂေါက်ကွင်းနားထပ်ခေါ်သွားပြီး.. လမ်းတလျှောက် ပုဆိုးအပေါ်မှ လီးကိုဆုပ်နယ်ကာ ပညာပြနေပါတော့တယ် …  ။

“ ရှေ့နား မှာ ရပ်လိုက်မယ်နော်…” “ဟုတ်…” ကိုနိုင်ဝင်းမှာ ယောကျာ်းချင်းရွံတတ်ကာသို့သော် မိန်းကလေးနဲ့ချွတ်စွပ်တူကာ မတွေ့ဖူးသောအတွေ့အကြုံ ထန်နေသောစိတ်များကြောင့်… ကားနောက်ခန်းထဲဝင် ပုဆိုးကိုချွတ်ကာ.. ဇင်ဇင်မှာ လီးကိုတန်းမူတ်ပါတော့တယ်… “ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် လီးစုပ်အရမ်းတော်ကာ ကိုနိုင်ဝင်းမှာ ကောင်းလွန်းနေကာ ဟူး တန်လိုက်တာဟ ဇင်ဇင်မှာ လီးကိုတယုတယ စုပ်နေရုံမက လီးထိပ်ကို နှာခေါင်းနဲ့တေ့ရူကာ အမွှေးများကိုလက်ဖြင့်မွှေကစားပေးပါတော့တယ်…ဟူး ဟူး ပြွတ် လီးပတ်လည် လျှာဖြင့်ယက်ကာ ဒစ်ကိုပဲ ပါးစပ်ဖြင့်ငုံကာ အသံမြည်အောင်စုပ်ပါတော့တယ်…. ဟူး ဟူး လိုးရအောင် ငါမနေနိုင်တော့ဘူး…. “ကိုကြီး နို့စို့ချင် ရတယ်နော်…” ဇင်ဇင်နို့မှာ ဟင်းရည်ပန်းကန်လုံးလောပ်ရှိကာ နို့သီးခေါင်းမှာ နားကပ်ကွင်းကဲ့သို့အလှတပ်ဆင်ကာ နိုင်ဝင်းမှာ စို့ပေးပါတော့တယ်… ထို့နောက် ဇင်ဇင်မှာ လီးပေါ် တက်ထိုင်ကာ မဆောင့်သေးဘဲ နိုင်ဝင်းမျက်နှာအနှံနို့နဲ့ပွတ်ပါတော့တယ် …ထို့နောက်ဇင်ဇင်မှာ အသားကုန်ဆောင့်ပါတော့တယ်.. “ဖွတ် ဖွတ် ဖတ် ဖတ် ဖတ် အအ ကိုကြီး အအ အကိုကြီးရယ် အအ ဖတ် နိုင်ဝင်းလီးက တင်းကြပ်နေသောဖင်ပေါက်ရဲ့ ညှစ်အားကြောင့် နိုင်ဝင်း ရူံမဲ့နေကာ…ဇင်ဇင်အစွမ်းပြသမျှ အကောင်းကြီးကောင်းနေပါတော့တယ်… “ဖတ် ဖတ် ဘွတ် ဘွတ် ဖတ် ဖတ် ဖတ် ဇင်ဇင်လီးမှာလည်းနိုင်ဝင်းဗိုက်ကိုလာရိုက်နေကာ ဖီးအရမ်းတက်နေသောနိုင်ဝင်းမှာ မမူတော့ဘဲ လီးကိုကိုင်ဂွင်းထုပေးပါတော့တယ်… “အား ရွီး ရွီး အား ဖတ် ဖတ် အအအ …ဇင်ဇင်ကို လှဲအိပ်ခိုင်းကာ ဖင်ကိုဖြဲခိုင်းကာ လီးကိုထိုးထည့်၍ အားရပါးရဆောင့်ပါတော့တယ်….အ အအ ဖတ် ဖတ် ဖင်ထဲကို လီးကြီးမှာ တရပ်စပ် ဆောင့်နေချိန် ပြန်ထုတ်ချိန် ဖင်ထဲမှ လေထွက်သံ တဗွက်ဗွက်နဲ့ ဇင်ဇင်မှာအောက်က သူ့လီးကိုကိုင်ကာ ဂွင်းထုနေရင်း ကိုကြီး ကိုကြီးနဲ့ ကာမတိုက်ပွဲပြင်းထန်နေကာတခါမှ မခံစားဖူးသောအရသာကြောင့် မောရမှန်းမသိ လိုးကောင်းနေကာ…အွတ် အွတ် အအ ဖတ် ဘွတ် ရွတ် ဗွက် ဗွက် အအအ အား လရေများ ပန်းထုတ်ကာဇင်ဇင်ဖင်ပေါက်မှာပြည့်လျှံစီးကျကာ အောက်ကဖင်ခံရင်းဂွင်းထုနေသောဇင်ဇင်လီးမှလည်း လရေများထွက်လာပါတော့တယ်… “ကိုကြီး ဒီပေး…” လီးမှ အရည်များကို ပြောင်စင်အောင်တယုတယယက်ပေးကာ အပြီးသတ်လိုက်ကြတော့တယ်… “ကိုကြီး ကြိုက်လား…” “ရော့ ၂သောင်း ကြိုက်တယ်ငါဒါပထမဆုံးပဲ နင်ကမိန်းကလေးပုံစံပဲ လုံးဝ အတွေ့အကြုံအသစ်ရအောင် ငါလုပ်ကြည့်တာတကယ်ကောင်းတယ်…” ဇင်ဇင်ကို သူမပြောသောတာမွေဘက်သူမအိမ်လိုက်ပို့ကာ…အိမ်သို့ပြန်လာခဲ့ပါတော့ တယ် ။

မတွေ့ ရတာ   (၃) ပတ်ကြာ ပြီဖြစ်သော မခင်မနဲ့ ကိုနိုင်ဝင်းတို့ ကားမဆွဲဘဲ တနေကုန်အတိုးချ အချစ်ကြမ်းကြပါတော့တယ်….. ” လိုး လိုး….” မခင်မကိုမှောက်ရပ်အိပ်ခိုင်းကာ ခါးအောက်မှာ ခေါင်းအုံးထည့်၍ အပေါ်မှ လက်ထောက်ကာ အားကောင်းမောင်းသန် ကိုနိုင်ဝင်းမှ စိတ်ရှိလက်ရှိ အားရပါရလိုးပါတော့တယ်…. “ဖွတ် ဖွတ် ဖွတ် အွတ် အအအ ဖတ် ဖတ်…” လီးကိုအားထည့်ဆောင့်လိုက်သမျှ ဖင်မှာ တုန်ဆင်းကာ အိစက်သောမွေ့ယာကြောင့် ပြန်တုန်တက်လာသောအခါ လီးကို အရင်းထိထုတ် အားယူ ပြန်ဆောင့်သော အရှိန်ကြောင့် တချက်တချက် ဖုတ် ဖုတ် အား အား အသံနဲ့ ဖင်ကြီးကို ဆီးခုံနဲ့ရိုက်တဲ့အသံများ လီးကိုဆွဲအနူတ် အဖုတ်အကွဲထဲမှ စိုရွဲသောစောက်ရည်နံများလရေနံများလွင့်ပျံကာ “အွတ် အွတ် ဖွတ် ဖတ် ဖတ် အအ အွနါ ဘုတ် ဘုတ် ဘုတ် လိုးသန်တယ် အား အား ကောင်းတယ် ခင်မ အအား ကိုနိုင်ဝင်း ရယ် အအား ဖွတ် ဖတ်….” အချက်ပေါင်းများစွာ စောက်ဖုတ်အုံကို လိုးခွဲနေရာမှ ခဏရပ်ကာ ခြေထောက်နှစ်ချောင်းကိုမိုးပေါင်ကိုကိုင်မြှောက်ကာ စောက်ဖုတ်အုံကြီးကို လျှာဖြင့် တရပ်စပ်ကုန်းယက်ပါတော့တယ်…..စောက်ဖုတ်အတွင်းသား ကြွက်နားရွက် စောက်စိပတ်ပတ်လည်တနေရာမှမကျန် လျှာကြမ်းကြီးနဲ့ ယက်ကာ မခင်မမျက်နှာမှာ ရူံမဲ့နေကာ …ကိုနိုင်ဝင်းနူတ်ခမ်းတဝိုက်မှာစောင်ရည်များပေကျံနေပါတော့တယ်….မခင်မပါးစပ်မှ….”ရွီး ရွီး အူး အူး ရွီး……..ကျွတ် ကျွတ်….” စောက်ရည်များ လိူင်လိူင်ထွက်နေရာ အခုမှစောက်ဖုတ်ထဲကကျွတ်ထွက်လာသော လီးတံမှာ အကြောတပြိုင်းပြိုင်းထောင်နေကာ ငါ့အလှည့်မရောက်သေးဘူးလား ပြောနေတဲ့သဏ္ဏာန်တုန်တက်နေပါတော့တယ်…. ထို့နောက် ကိုနိုင်ဝင်းမှာ မခင်မကို ဖင်ထောင်ခိုင်းကာ … မတ်တပ်ရပ် ဒူးကွေးကာ လီးကို အပေါ်ကနေစိုက်လိုးလိုးပါတော့တယ်… လီးရှည်သောကြောင့် ဒုတ် ဒုတ် တခါတလေ သားအိမ်ကိုလာဆောင့်လေရာ… “ဖွတ် ဖွတ် ဖတ် ဖတ် ဒုတ် အား အအလေး အအ ဒုတ် အား သေပြီ ဖွတ် ဖွတ်…”စောက်ရည်များ စောက်ဖုတ်ထဲလျှံကျနေကာ …တုန်တက်ပြီးကာအရေများထွက်ကာ ဖင်ဘူးခေါင်းမထောင်နိုင်တော့ဘဲ အိပ်ရာပေါ်မှောက်ခုံလဲကျကာ …ကိုနိုင်ဝင်းမှာ လီးကိုအကျွတ်မခံဘဲ … အဆင်မပြတ်လိုးပါတော့တယ် … ။

“ ဖုတ် ဖုတ် အအအ ဖတ် ဖတ် ဖတ် အွတ် အအ ….ပြီးတော့ ပြီးလိုက်တော့ အအအ ဖတ် ဖတ် …စောက်ဖုတ်ဘေးသားများမှာ နီရဲလာကာ… ကိုနိုင်ဝင်းမှာ အချက်ပေါင်း၁၀၀လောက်ဆောင့်ပြီးမှ လရေများပန်းထုတ်လိုက်ပါတော့တယ်…. ထို့နောက် နှစ်ယောက်ကစ်ဆင်ရိုက်အနားယူကာ… ” လိုးတာ အရမ်းကြမ်းလာတယိ…” “ငတ်တာလည်း ကြာပြီ …” “ဒီနေ့မပြန်နဲ့ဦးနော်…” “အင်းပါ ရှင့်သဘောကျ…” နာရီဝက်ခန့်စကားပြောပြီး ….မခင်မ သေးပေါက်ရန် အိမ်သာဘက်ထွက်သွားရာ ကိုနိုင်ဝင်းမှာကြည့်ပြီး အသကိ၄၀အရွယ် ဖင်လုံးကြီးမှာဖြူဖွေးနေကာ…နို့ကြီးတင်းရင်းနေသော ဗိုက်နဲနဲပူကာဖင်နည်းနည်းကောက်နေသော ရေဆေးငါးကြီးကိုကြည့်ကာ ..မနေနိုင်ဘဲ လိုက်သွားပြီး သေးပေါက်နေသောမခင်မအထ… ဘိုထိုင်အိမ်သာပေါ် ညာဘက်ခြေထောက်ကိုတင်ခိုင်းပြီး လီးကိုစောက်ဖုတ်ဝတွင်တေ့ကာ… မတ်တပ်ရပ်လိုးလိုးပါတော့တယ်… “ဖတ် ဖတ် ဘွတ် ဘွတ် အွတ် အအအ ဖတ် အအ ဒူးကွေးကာ စောက်ဖုတ်ထဲကော့ဆောင့်ချက်များကြောင့် မခင်မ ပါးစပ်ကလေးဟ အော်နေရကာ ကိုနိုင်ဝင်းမှာ မခင်မလည်ပင်းအကြောများကို လျှာနဲ့ယက်လိုက် လိုးလျက် နို့ကြီးများကို ဆွဲနမ်းလိုက်နဲ့…. “အွတ် အွတ် ဖတ် ဖတ် အ အား အား …အား…အား….” မခင်မညောင်းလာသောကြောင့် ရေချိုးခန်းနံရံပေါ်လက်ထောက် ဖင်ကိုနောက်ပစ်ခိုင်းပြီး … မိမိရန်သူကို တရပ်စပ်ထိုးသတ်နေသလို လီးကိုအဆုံးထိမထုတ်ဘဲ ဖင်ကြီးကိုဆီးခုံနဲ့ကပ်ကာ လီးကိုဆက်ခနဲဆက်ခနဲ အချက်ပေါင်းများစွာ စောက်ဖုတ်ထဲထိုးပါတော့တယ်..ဖင်ကြီးမှာတုန်ခါနေကာ… “အွတ် အွတ် ဖတ် ဖတ် ဘွတ် အအ ဖုတ် ဖုတ် အမလေး ဖုတ် ဖုတ် ဖုတ် .အအ အား ပြီးတော့မယ် အား အား..” အားသွန်ခွန်စိုက်လိုးရင်းကိုနိုင်ဝင်းလီးကြီးမှ လရေများ အဖုတ်ထဲမှာမဆန့်ကာရေချိုးခန်းကြမ်းပြင်ပေါ်ပေပွနေပါတော့တယ်..ထို့နောက်မဆေးဘဲ အိပ်ရာပေါ်သွားကာ ဖက်အိပ်ကြပါတော့တယ်… “ကိုနိုင်ဝင်းညနေ၅နာရီထိုးတော့မယ်ထတော့….အရမ်းနောက်ကျမယ်…” “၃နာရီကတည်းကလား ကိုတို့အိပ်ပျော်သွားတာ…” “အရမ်းနောက်ကျလို့မကောင်းဘူး…” “လာပါ တခါလောက်…” ကုတင်ပေါ်ဆွဲလှဲကာ…တယောက်နဲ့တယောက်ပွတ်သပ်၍ “ကျွန်မအလှည့် ဒီတခါ….” မခင်မမှာ လီးကိုကိုင်ကာ ဒစ်ကြီးကိုဖြဲချကာ လရေစောက်ရည်ဖတ်များကပ်ကာ အနံထွက်နေသောလီးကြီးအား ပါးစပ်နဲ့ငုံကာ တပြွတ်ပြွတ်စုပ်ပါတော့တယ်…လီးကြီးမှာ အာငွေ့ရရင် တောင့်တင်းကာ မခင်မမှာတံထွေးထွေးချပြီး လီးကိုထုပေးသောအခါ သရေများတံထွေးများဖြင့်ပြောက့်လက်ကာ အကြောများထောင်နေသောလီးကြီးကို မခင်မမှာ ကြည့်မဝနိုင် ဖြစ်ကာ အလွတ်မပေးဘဲ တပြွတ်ပြွတ်နဲ့ အထက်အောက်ယက်လိုက် လီးဒစ်ကိုပဲစုပ်လိုက် သွားနဲ့ကိုက်လိုက်နဲ့ အငမ်းမရစုပ်ပါတော့တယ် … ။

ကိုနိုင်ဝင်း လည်း အားကျမခံ မျက်နှာပေါ်တက်ထိုင်ခိုင်းကာ အငမ်းမရစောက်ဖုတ်အုံနဲ့မျက်နှာတလျှောက်ပွတ်ခိုင်းပါတော့တယ်…မခင်မမှာ အလုပ်ရူပ်နေသောကြောင့်အမွှေးမရိတ်နိုင်ဖြစ်ကာ မျက်နှာတစ်ခုလုံးပါးစပ်နှာခေါင်း မကျန် စောက်ဖုတ်နဲ့ပွတိသောကြောင့် အသက်ရူပင်မဝဖြစ်ကာ …စောက်ဖုတ်နံခပ်ရှရှကိုရူကာ လျှာထုတ်ပေးကာအဖုတ်အုံကြီးကိုအောကိမှာပြုစုပါတော့တယ်…. “တက်ဆောင့်ပေးမယ်နော်….” အာကာသသို့လွှတ်တင့်မယ့်သဖွယ်ဒုံးပျံပုံစံထောင်တက်နေသော လီးပေါ်ကိုထိုက်ချကာ…စောက်ဖုတ်အထဲတလျှောက်နေရာလျက်မကျန် ကာမခံစားနိုင်အောင်မခင်မမှာစကောဝ်ုင်းလှည့်ကာ မွှေပါတော့တယ်.. “အူး အူး … ကောင်းလား..” “တက်လှချည်လား…” “ပညာမကုန်သေးဘူးနော်…” “ဒါကြောင့်အသက်၄၀နားကပ်နေတဲ့ ရေဆေးငါးတွေကိုပိုကြိုက်တာ…သေအောင်စွဲအောင် လုပ်နိုင်တာ သူတို့က…” ပြောလိုက် မွှေလိုက် အဖုတ်ကို ညှစ်လိုပ်နဲ့လုပ်ပြီး ဗိုက်ပေါ်လက်ထောက်ကာ ဖင်ကြီးကို အားယူဆောင့်ချပါတော့တယ်… “ဖွတ် ဘွတ် ဘွတ် ဘွတ် အအအ…” ဖင်ကြီးကိုတချက်ချင်း အားယူ လီးတဆုံးဆောင့်ချကာ…ပြန်အတက် ကိုနိုင်ဝင်းမှာပြန်ကော့ပေးပြီး လီးနှင့်စောက်ဖုတ်အလယ်မှာဂဟေဆက်သွားကာ ကာမအကြောပွင့်ကာ ဖောက် ဖောက် နဲ့အလွန်အင်မတန်မှကောင်းမွန်ကာ ဘယ်လိုအရသာခံစားနေရသည်ကို အရည်များ မျက်နှာများက သရုပ်ဖော်လျက်ရှိပြီး “ဖောက် ဖုတ် ဖုတ် အအအ ဖုတ် …အအအ ဖုတ် ဖတ် ဖတ် ဖုတ်…ဖုတ်..” ဖင်ကြီးကိုအားယူကာ ဆောင့်ခြင်းပညာပြနေသော မခင်မမောသွားသောအခါ ပုံစံမပြောင်းဘဲ ဆောင့်ကြောင့်ရိုးရိုးအိမ်သာမှာထိုင်သလိုထိုင်ခိုင်းကာ ခါးကိုကိုင်ကာ အောက်ကနေ ကိုနိုင်ဝင်းမှာရှ်ရှိသမျှ အားပြုကော့ကာဆောင့်ပါတော့တယိ.. “အွတ် အွတ် ဖတ် ဖတ် အအအ အွတ် အဖုတ်မှာ ပြဲလိုက် အသားဖတ်များပြန်ဖုံးလိုက်နဲ့ အချက်ပေါင်း၁၀၀လောက်ဆောင့်ပြီးလရေများပန်းကာ လီးမနူတ်သေးဘဲ အမောဖြေလျက်ရှိပါတော့တယ်…ထို့နောက်… “သန့်ရှင်းရေးလုပ်ကြမယ်လေ..”” နှစ်ယောက်ပြောင်းပြန်ထပ်လျက်နေကာ ကိုနိုင်ဝင်းမှ မခင်မစောက်ဖုတ်အတွင်းအပြင် အမွှေးပေါ်မကျန် အရည်များစီးကျံသောပေါင်ခြံ တင်ပါး ဖင်ပေါက်မကျန်လျှာဖြင့်ယက်ကာ သန့်ရှင်းရေးလုပ်ပေးပြီး မခင်မမှာလည်း လီးအပြင် အတွင်း ဒစ်ပတ်လည် ဒစ်ထိပ် အောက်အနားဆီခုံမကျန် ဂွေးဥ ပေါင် ဖင်ပေါက်မကျန် လိုက်လျက်ကာ သန့်ရှင်းရေးလုပ် အဝတ်အစားလဲကာ ဟိုတယ်မှပြန်ထွက်လာခဲ့ကြတော့သည်။ကိုနိုင်ဝင်းတို့ ကားဂိတ်တွင် ကိုအောင်သိန်း၊ကိုဇော်မြင့်၊ကိုနိုင်သူဝင်း၊ကိုလှတို့ရှိရာ ကိုအောင်သိန်းမှာ အမြဲညည်းညူတတ်ကာ အမြဲဒုက္ခများတွေ့ရသောကြောင့် ကိုဒုက္ခဟုလည်းကောင်း၊ကိုဇော်မြင့်မှာတော့ အမြဲထန်နေကာ တိတ်တိတ်ပုန်းမယားငယ်ရှိခြင်း၊ ဘယ်ကမှန်းမသိတခါတလေ ဖာများ ကြိုက်ကုန်းများကိုပါရအောင်ဆွဲနိုင်ခြင်းကြောင့် ထန်ကြီးဟုလည်းကောင်း၊ ကိုနိုင်သူဝင်းမှာ အနေအေးကာ အမြဲစာအုပ်ဖတ်နေသောကြောင့်စာဂျပိုးဟုလည်းကောင်း၊ ကိုလှကိုတော့ ရိုးသလိုလိုနေကာ ဖာအလွန်ချသောကြောင့် အေအိုင်ဒီအက်စ်ကိုအစွဲပြုကာ ကိုအေ ဟုလည်းကောင်းခေါ်ဆိုပြီး ကိုနိုင်ဝင်းကိုတော့ လူပျိုကြီးဟုနာမည်ပြောင်များ သမုတ်ထားလေ့ရှိ သည် ။

“ ကိုနိုင်ဝင်း … . အကူအညီတစ်ခုလောက်တောင်းချင်လို့….” “အခက်အခဲတစ်ခုရှိလို့ပါ….” “နာမည်နဲ့လိုက်တယ်ဗျာ ကိုအောင်သိန်း ကိုဒုက္ခဆိုတဲ့အတိုင်း..” “မိန်းမအမျိုးတစ်ယောက်ဗျာ အရင်ကလည်း ချေးဖူးပါတယ်… အခက်အခဲလိုတိုင်း ခုကျ ၁၀ပုံးကျော်ကျော်လောက်ချေးလိုက်တာ ပြန်မရသေးဘူး..ခုကမိန်းမကလည်းအမျိုးချင်းအခက်အခဲတွေ့နေတော့ ခဏကူပါဆိုလို့တခြားနေရာကလှည့်ပေးလိုက်တာ…..” “စွတ်ချေးတာကိုဗျ ငွေကြေးနဲ့ပတ်သက်ပြီး ရိုးသားတယ်ဆိုတာ သူ့အဆင့်အတန်းနဲ့သူရှိတယ်ဗျ…တစ်ဆယ်ရိုးသားပေမယ့် တစ်ရာတော့ရိုးသားချင်မှရိုးသားမယ်….ငွေ၁သောင်းကိုမလိမ်ဝံတဲ့လူဟာ တစ်သိန်းနှစ်သိန်းကျရင် လိမ်ချင်လိမ်နိုင်တာပဲ….သူတို့ရိုးသားမူဟာသောင်းချီလောက်ပဲတန်တဲ့ရိုးသားမူလို့ပြောလို့ရတယ် ဒါကြောင့် သိန်းချီတော့ ခင်များ အလိမ်ခံနေရတာဖြစ်မှာ ပြန်လည်းရရင်ရမှာပေါ့ဗျာ အစွမ်းကုန်ထိတော့ အရမ်းမတွေးပါနဲ့….ကျွန်တော်စုထားတာရှိတယ် ကူညီပါ့မယ်….” ထို့နှင့် တခြားသူများ ခရီးသည်ရ၍လိုက်သွားရာ ကိုလှရယ် ကိုနိုင်ဝင်းရယ် ကိုဇော်မြင့်ရယ် ၃ယောက်ပဲကျန်ခဲ့တဲ့အချိနိ ကိုလှမှ… “အခုတလော ရန်ကုန်မှာ အဖမ်းအဆီးများလို့လားမသိ ဖာဘိတွေပိတ်ထားတယ်…” “ခင်များမှာ အဆက်အစပ်ရှ်ရင်ပြောလိုက်လေ ကိုဇော်မြင့်..” “ကျွန်တော့်မှာတော့ အဲ့လိုမရှိ ဒါမယ့် ကိုနိုင်ဝင်းကိုချိတ်ပေးမယ့်တယောက်ရှိတယ်ဗျ ….” “အကူအညီတောင်းနေတာ ကိုလှလေဗျာ..” “ဒီမှာ ကိုနိုင်ဝင်း ဒီနေ့ ကျွန်တော်နဲ့တွေ့နေကြ မြောက်ဥက္ကလာက မမိုး မှာ သူ့သူငယ်ချင်းရှိတယ် ခင်များကြိုက်တယ်ပုံစံဗျာ ဒီနေ့ ညကျွန်တော်နဲ့တွေ့ရင် ခေါ်လာလိမ့်မယ် ခင်များဝင်လုံး ဘာလို့ဆိုသူလည်းဆာနေတာတဲ့…. နာမည်က မခိုင်ဆိုလား ပါလာမှကြည့် ခင်များအကြိုက်…” “ကိုထန်ကြီးကတော့ တကယ်ရှာတတ်တယ်..” “ကိုလှအတွက်က ရတယ် ကျွန်တော်ဟိုနေ့ကအင်းယားမှာတယောက်တွေ့ ခင်များကြိုက်မလားတော့မသိ အခြောက်ကလေး လုံးဝနို့တွေဖင်တွေဆံပင်မျက်နှာ မိန်းကလေးအတိုင်းပဲ အသံလေးပဲ…။

ကျွန်တော်တောင် စားလိုက်ရ အတွေ့အကြုံအသစ်ပဲဗျာ….စမ်းကြည့်မလား….” “ဟုတ်လား တခါမှမလုပ်ဖူးဘူး…” “ဒါကြောင့်ပြောတာလေဗျာ ရော့ သူ့ဖုန်း ၀၉၄၁၇၆**** ခင်များဆက်လိုက် ရတယ် ….” “ဒါနဲ့ဆက်ဦး…ကိုဇော်မြင့်…” “ဒီနေ့၇နာရီလောက် ကျောက်မြောင်းက ( ) ဘီယာဆိုင်မှာတွေ့မှာ ခင်များကိုဖုန်းဆက်လိုက်မယ်…..” “ရပြီဗျာ …သွားပြီ….” တနေကုန် ကားဆွဲကာ ပါစင်ဂျာ၇ယောက်လောက်ရရင် မြို့ထဲကအပြန် မဟာရန်ကုန်လက်ဘက်ရည်ဆိုင်ဝင်ထိုင်ကာ ၆ခွဲလောက်ကိုဇော်မြင့်ဖုန်းဆက်ကာထွက်လာခဲ့၍ချိန်းထားသောနေရာသို့ထွက်လာခဲ့ပါသည်။ ချိန်းထားသောဆိုင်ရှေ့အရောက် ဆိုင်ထဲဝင်ခဲ့ရာ ဝိုင်းတစ်ဝိုင်းတွင် ကိုဇော်မြင့်နှင့်မိန်းမနှစ်ယောက်ထိုင်နေပြီး လွတ်နေသောနေရာသို့ဝင်ထိုင်လိုက်ရာ “ကိုနိုင်ဝင်းရောက်ပြီလား….” “ရောက်နေတာကြာကြပြီလား…” “အခုလေးပါပဲ…” “မစုကကိုနိုင်ဝင်းသိပြီလား ဒါကမခိုင်လေ…” အပြုံးချိုချို မျက်လုံးဝိုင်းဝိုင်းနှင့် ကျောမှဆံပင်မှာ ကျောလယ်လောက်ရှိပြီး နို့ကြီးမှာ ကြီးမားအယ်နေကာ ထိုင်ခုံမှာနောက်ပစ်ထိုင်ကာ ဖင်မှာ မကောက်မကြီးလွန်းဘဲ ရွှန်းရွှန်းစိုစိုကြည့်နေသော အသက်၃၅နှစ်အရွယ်မိန်းမတစ်ယောက်ကိုတွေ့ရပါသည်။ “ဟုတ်ကဲ့ ခင်မျ…တွေ့ရတာဝမ်းသာပါတယ်…” ထို့နောက် ဘီယာအမြည်းများမှာသောက်ကြကာ မစုနှင့် ကိုဇော်မြင့်မှာ ကပ်ထိုင်ကာဖက်လျက်စကားပြောဆိုပြီး ကိုနိုင်ဝင်းမှာ မခိုင်ကို အလပသာလာပစကားများပြောဆိုရင်း မခိုင်မှာ အပျိုကြီးတစ်ယောက်ဖြစ်ကြောင်းသိရကာ…ဘီယာသောက်အရှိန်ရလာကာ ကိုနိုင်ဝင်းမှာ ထိုင်ခုံကိုပူးကပ်ပြီး “မခိုင် နေ့မပြန်နဲ့တော့လေ…” “မစုပြန်ရင်ပြန်မှာ…” ” မစုတို့ကမပြန်ဘူး ပြီးရင်သူတို့တနေရာသွားမှာ….” “ကိုနိုင်ဝင်းတို့လည်းတနေရာသွားကြမယ်လေ…” “ကိုဇော်မြင့်ပြောပြလို့ သိပါတယ်နော် သူ့အကြောင်း မလိုက်ရဲဘူး…” “လိုက်ခဲ့ပါ….” စကားတပြောပြောနှင့်အချိန်၁၀နာရီခိုက် ကိုဇော်မြင့်မျက်ရိပ်ပြ၍ နှစ်တွဲအတူထွက်သွားပြီး ကျောက်ကုန်းမှ stone ဟိုတယ်သို့သွားကြပြီး အခန်း၂ခန်းယူကာ မဝင်မ မစုမှ “ကိုနိုင်ဝင်း ပညာပြလိုက်နော် ဟဲ့ ခိုင်ခိုင် fighting…” ” စောက်ကောင်မ ရှက်နေတာဟဲ့…” ကိုနိုင်ဝင်းမှာ မခိုင်ကိုဖက်လျက်ခေါ်သွားပြီး အခန်းထဲအရောက် မခိုင်မှာ ကုတင်ပေါ်ထိုင်လျက်ခေါင်းငုံကာ..ကိုနိုင်ဝင်းမှာသိုင်းဖက်လျက် ပါးကိုနမ်းကာ “ချွတ်လိုက်မယ်နော်…” “အင်း….” သူမအဝတ်အစားကိုချွတ်ပေးပြီး ကိုနိုင်ဝင်းမှာ ကုတင်ပေါ်လှဲကာ နူတ်ခမ်းချင်းအနမ်းပေးပါတော့တယ်….လက်မှလည်း အုန်းသီးအရွယ်အစားရှိသော နို့ကြီးကိုမွှေဆော့ကာ မခိုင်လက်ကိုကိုင်ကာ လီးကိုကိုင်ခိုင်းလိုက်ပါသည်။မခိုင်မှာ ဆုပ်ကိုင်လိုက်နမ်းနေကာ… “လီးကိုဆော့ပေးလေ ထုပေး…” မခိုင်မှာပြောမှသာလီးကိုကိုင်ဂွင်းထုပေးပြီး ကိုနိုင်ဝင်းမှာနို့အုံကြီးကို လက်ဖြင့်စုကိုင်ကာ နို့သီးခေါင်းကို ဘယ်ညာတလှည့်စီဆွဲစုပ်ပါတော့တယ် …  ။

ထို့ နောက် ဗိုက်သားလေးများကိုရပ် အမွှေးရေးရေးရှိသောဆီးခုံကိုလျက်ကာ အဖုတ်ကိုစတင်နမ်းရိူက်ပါတော့တယ်။အနံအသက်ကင်းသောအဖုတ်ကို လျှာလေးနဲ့ထိုးထည့်ကာ လျက်ကြည့်ပေးပြီး …. အကွဲကြောင်းလေးထဲလျှာထိုးထည့်ကာ ကာမခလုတ်ဟုခေါ်သော အစိကိုလက်ညှိုးလေးနဲ့ပွတ်ပါတော့တယ်။ ကိုနိုင်ဝင်း၁၀မိနစ်ခန့်လျက်သောအခါမှ ရှေ့ပြေးအရည်ကြည်များထွက်လာကာ အဖုတ်နံခပ်သင်းသင်းထွက်လာရာ ကိုနိုင်ဝင်းမှာ အဖုတ်ကိုပြင်လိုက်လျက်ပေးပြီး ရပ်ကာ မခိုင်နို့အုံကြား လီးကိုထည့်ကာ နို့အုံနဲ့ညှစ်ခိုင်းပြီး နို့ကြားထဲလိုးပါတော့တယ်… လီးထိပ်မှစောက်ရည်များ … မခိုင်ရင်ဘတ်တွင်ပေကျံနေကာ… “ခိုင် ငုံပြီး လျှာလေးနဲ့ယက်ပါလား…” “မလုပ်ချင်ဘူး…” “လုပ်ပါ ခိုင် မရှက်နဲ့ ရှက်နေရင်အရသာအပြည့်အဝမရဘဲနေမယ်…” အတင်းပြောမှ နို့အုံကိုင်လျက်ခေါင်းကိုငုံလျှာထုတ်ပေးကာ ကိုနိုင်ဝင်းမှာနို့အုံကြားကိုရှေ့နည်းနည်းပင့်ထိုးကာ ပါးစပ်အဝထိပါထိုးပါတော့တယ်… မခိုင်မှာ ပထမရှက်ပြီး ခဏနေ နို့ကြားထဲလိုးနေသော ကိုနိုင်ဝင်းလီးကြီးကိုဆွဲကိုင်ကာ ပါးစပ်ထဲထည့် ရေခဲချောင်းသဖွယ် စုပ်ပါတော့တယ်….လီးထိပ်မှအရည်များအဖြူဖတ်များပင်သရေများနဲ့ရောနေကာ.. “ပြွတ် ပြွတ် ပလပ် ပလပ် ပလပ် ပြွတ် ပလပ် ပလပ်…” “ခိုင် လိုးရအောင်…” ပေါင်ကြားထဲနေရာယူကာ လှေကြီးထိုးပုံစံ အဖုတ်ထဲတေ့ကာ..ထိုးထည့်ပြီးလီးကိုခဏစိမ်ကာ ကစ်ဆင်ဆွဲပါတော့တယ်… အဖုတ်မှာ မပြဲသေးဘဲ လီးကို တင်းပြည့်ကျပ်ထားရာ စိမ်ထားသည့်အချိန်မှာပင် ကောင်းမွန်လွန်းကာ ဖီးတက်ကာ မခိုင်လျှာများကို အတင်းစွဲဆုပ်ပါတော့တယိ..ထို့နောက်လျှာကိုပါးစပ်ထဲထိုးထည့်ပြီး သွားသဖုံးများမကျန် လျက်ကာ လျှာချင်း ရစ်ပတ်ကာ တံထွေးများပင်အပြင်ထွက်အောင်ပြင်းရှရှယက်ပါတော့တယ်….ထို့နောက် စိမ်ထားသော လီးကို စတင်အသွင်းအထုတ်လုပ်ပြီး… “အု အု အု ဖတ် ဖတ် ဘွတ် ဘွတ် ခိုင် ရလား ဘွတ် ဘွတ် အအ အွတ် အအအ” လီးကိုစောက်ဖုတ်ကအတင်းညှစ်၍ လီးမှာလည်း အဖုတ်အတွင်းသားများထိုးနှောင့်ကာ “အအအ အွတ် ဖတ် ဖင်ကိုအားယူကာ ကိုနိုင်ဝင်းမှာ ဆောင့်ချက်များ ပြင်းထန်ကာ…အအ ဖတ် ဖတ် မခိုင်မှာ လီးဝင်ပြီး အမုန်းထန်လာကာ ကိုနိုင်ဝင်းရင်ဘတ်ကိုတင်းနေအောင်ပြန်ဖက်ကာ…အွတ် အွတ် ဖတ် ဖတ် အအအ စကားတခွန်းမှမပြောဘဲ …ဖတ် ဖတ် အအအ ၁၅မိနစ်ခန့် အဖုတ်နဲ့လီး ဂဟေဆက်နေကာ… အရည်များစိုရွဲအောင်ထွက်ပြီး လီးကိုထုတ်သွင်းချိနိ အားမယူဘဲအကောင်းကြီးကောင်းကာ…ဖတ် ဖတ် ဘွတ် ဘွတ် ဖတ် ဖတ် ကောင်းလိုက်တာ. “ပုံစံပြောင်းရအောင် ခိုင်တက်ဆောင့်တတ်တယ်မလား…” “အင်း…” လီးကိုမဆောင့်ခင်မခိုင်မှာ ပါးစပ်အားခံတွင်းထိ ငုံ၍ စုပ်ပြီး လီးပေါ်တက်ထိုင်ကာ ဖင်ကြီးအားယူကာအသားကုန်ဆောင့်ပါတော့တယ်… “ဖတ် ဘွတ် ဘွတ် မခိုက်ဆောင့်တဲ့အချိန် ကြီးမားသော နို့အုံကြီးမှာ လူပ်ရမ်းနေကာ ကိုနိုင်ဝင်းမှာ နို့အုံကြီးကိုလက်နှစ်ဖက်နဲ့စုကိုင်ကာ အောက်ကနေကော့လိုးပါတယ်…။

မခိုင်ကအပေါ်ကဆောင့် ကိုနိုင်ဝင်းမှာအောက်ကကော့နဲ့ “ဖတ် ဖတ် ဘွတ် ဘုတ် ဘုတ် အမလေး အအအ ပြီးလိုက်မယ် မရတော့ဘူးကောင်းလွန်းတယ် မထိန်းနိုင်တော့ဘူး တင်းကျပ်နေတာ အား အား…” နှစ်ယောက်တင်းနေကာဖက်ပြီး အိပ်ပျော်သွားကာ မနက်ကိုဇော်မြင့်တို့ တံခါးလာခေါက်မှနိုးပါတော့တယ် မပြန်ခင်ဟိုတယ်မှအထွက်မစုမှ “ကောင်းခဲ့ရဲ့လား ခိုင်…” မခိုင်မှာ မျက်စောင်းထိုးလိုက်ကာ ကိုနိုင်ဝင်းကိုဖုန်းနံပါတ်ပေးကာ ပြန်သွားကြပါတော့တယ်… “ကိုနိုင်ဝင်း မခိုင်အခြေအနေ…” ကိုဇော်မြင့်မေး၍ “ကောင်းလွန်းတယ်ဗျာ တချီဆိုတချီဆိုသလောက်…” “ကျွန်တော်တောင်မခိုင်ကြည့်ပြီး လူတောင်လဲချင်တာတော်ကြာနှစ်ယောက်လုံးမစားရဘဲ မစုပါငတ်နေမှာစိုးလို့ “တခါဆို ခန္ဓာကိုယ်က အကြောကဆီဓာတ်တွေပါအကုန်စုပ်ယူသွားသလိုဗျာ..” “ခင်များကလည်းပြောတတ်လိုက်တာ..” “ကားဆွဲလိုက်ဦးမယ်ဗျာ အုံနာကြေးတော့ရအောင်…” “ဟုတ်ပြီ နောက်မှတွေ့ကြမယ်…” “သွားပြီ ကိုဇော်မြင့် ကျေးဇူးဗျာ နောက်မှပြုစုမယ်….”အိမ်ပြန်ရောက်ရေမိုးချိုး ဇာတ်ကားကြည့်မလို့လုပ်နေတုန်း … လမ်းထဲက ငမဲဆိုတဲ့ ညီလေးလာခေါ်လို့ လက်ဘက်ရည်ဆိုင်ထွက်လာခဲ့တော့တယ်.. “အကို ဘာသောက်မလဲ…” “ရတယ် ညီ ချိုစိမ့်ရယ် ဆေးလိပ်တစ်ပွဲပဲ” လက်ဘက်ရည်သောက်ဟိုပြောဒီပြောပြောရင်း .. “အကို ဒေါ်မာလာကြီးနဲ့အခြေအနေ” “အခြေအနေကအေးဆေးပါပဲကွ…” “အားကျတယ်ဗျ ဒေါ်မာလာကြီးကအတောင့်နဲ့… မနည်းဖြိုရမှာ…” “မနည်းဖြိုစရာမလိုပါဘူးကွ …ပုံမှန်ပဲ အဲ့ဒီမနည်းဖြိုရမှာတို့ အလန်းကြီးကျန်သေးတယ် စားလို့ကောင်းတုန်းတို့ဆိုတာအဲ့ဒါပါးစပ်အရသာခံပြောတဲ့ စကားကွ..တကယ်က သူလည်းမိန်းမပဲလေကွာ သူ့အဖုတ်ပါတယ် သူ့အဖုတ်ကတခြားမိန်းမတွေအတိုင်းပဲ သူ့သန့်ရှင်းရေးနေပုံထိုင်ပုံနဲ့အနံအသက်ကွာမယ် ဘော်ဒီဝတာ ဘာနဲ့မဆိုင်ဘူး နို့ကြီးတာပဲတချက်ရှိမယ်ပေါ့ကွာ….” “ဒါမယ့်ဗျာ အကိုကလည်း ဒေါ်မာလာကြီးလမ်းလျှောက် ကျွန်တော်ဆိုတောင်နေတာ သူကထန်မယ့်ပုံစံကြီးဗျ…” “မိန်းမတစ်ယောက်ကိုပုံစံကြည့်ပြီးခွဲလို့ရနည်းထန်၏မထန်၏ဆိုတာကြည့်နည်းရှိရင်ရှိမှာပေါ့ရှေးလူကြီးတွေရုပ်ကြည့်ပြီး ဥပမာ ..တင်ကြီးတာနို့ကြီးတာနဖူးပြင်မောက်တာ ဘာညာပေါ့)ငါကတော့ လူပိန်းရိုးရိုးပဲပြောမယ် ညီလေးငမဲရာ တခါတလေ အဝတ်အစားအတိုအပြတ်တွေဝတ် ရည်းစားဆိုတစ်ယောက်ဆိုတယောက်သွားမထိတထိတောင်မရတာတွေရှိသလို ရင်ဖုံးအဝတ်အစားရိုးအေးတဲ့ပုံစံနဲ့ကုတင်ပေါ်ရောက်ထန်ပြန်နေတာတွေတွေ့ဖူးတာပဲ ဒါတော့ပုံစံနဲ့တော့မဆိုင်ပါဘူး ငါပြောတာကရင်ဖုံးဘာညာဝတ်တိုင်းအဲ့လိုပြောတာမဟုတ်နော် ပုံစံနဲ့ပြောတာ…” “ဟုတ်ပါပြီ အကိုရယ် အကို့ဆီကအများကြီးသင်ရမယ်..ချိတ်လေးရှိ ချိတ်ပေးဦးနော် …” “နိုး နိုး ညီလေး အဲ့လိုမလုပ်တတ်ပါဘူး ငါကလိုက်ပြီး စားရလိုးရအောင်လိုက်ဖန်တာမဟုတ်အခြေအနေပေးမှာပဲ သူ့ကိစ္စ ကိုယ့်ကိစ္စကျေနပ်စေတာ လိုက်ဖန်တဲ့ကောင်တွေရှိတယ်။

ဘတ်စ်ပေါ်လိုက်ထောက်တာတို့ မိန်းကလေးတွေမထိတထိလိုက်စတာတို့ အွန်လိုင်းမှာ ပုံပြ လိုးပေးမယ်ဘာညာကောင်တွေငါအသေရွံ မိန်းမတစ်ယောက်အဲ့လိုသွားပြောလို့မရဘူးဟ အရှက်တရားဆိုတာရှိတယ်…သူ့အခြေအနေပေးမှပဲ ရတာကွ…” စကားတပြောပြောနဲ့ ၉ခွဲမှာ မန်ယူ-ဘန်လေ ပွဲကကြည့်ပြီး အိမ်ပြန်ပြီး အိပ်မလို့လုပ်တုန်းmessengerမှ “မောင် နက်ဖြန်အားလား အလုပ်ရှိလား..” မမာလာမှ စာပို့သောကြောင့် “ရတယ်လေ အမ…ဘာလို့..” “နက်ဖြန်တွေ့မယ်လေ အမဒီနေ့ မောင်လေးနဲ့လိုးတာ ခုထိတွေးပြီးထန်နေတာ..” “ဟားဟား ဟုတ်ပါပြီ အမရယ် ဒီမောင်လေးကလည်း အမအဖုတ်နံ ခုထိနှာခေါင်းမှာရနေတာပါ…” “ခုနကတွေ့တယ် မောင်လေးကို သူငယ်ချင်းတယောက်နဲ့ အမတို့အိမ်ရှေ့ကဖြတ်သွားတာ..” “ဟုတ်ပ ..ထားပါ အိပ်ပြီ နက်ဖြန်အတွက်အားမွေးရင်အိပ်ပြီ ဒါနဲ့ မနက်ဖြန်ဘယ်မှာလဲ မြောက်ဥက္ကလာက “star” မှာလား..” “ဟုတ်ဘူးမောင်လေး တွေ့နေကြ မြင်သာနားက စိန်တောင်ကြီးဟိုတယ်သွားမယ်..၁၁လောက်နော်..” “အိုကေ အိုကေ goodnight..” ဖုန်းပိတ်ပြီး အိပ်လိုက်ပါတော့တယ် နက်ဖြန် ၁၁နာရီလောက် စိန်တောင်ကြီး ဟိုတယ်သွားအခန်းယူ ရေမိုးချိုး လီးကို ဆပ်ပြာအပျော့စားနဲ့ ထိပ်တွေ ဒစ်အောက်တွေ ဖြည်းဖြည်းပွတ် ရေနွေးလေးနဲ့ဆေးပြီး ဇာတ်ကားကြည့်စောင့်နေပါတော့တယ် (လီးအားရေချ်ုးတိုင်း ရေနဲ့ဖြစ်ဖြစ်လောင်းဆေးခြင်း အိပ်ခါနီး ၃မိနစ်လေယက်နှိပ်နယ်ပေးခြင်းတို့လုပ်ပေးခြင်းဟာ လိင်ကျန်းမာရေးအတွက်ရော ပန်းသေပန်းညှိးရောဂါပျောက်ကင်းစေကြောင်းစာအု ပ်တစ်အုပ်မှဖတ်ရူခဲ့ရသည်) ထို့နောက် မမာလာရောက်လာပြီး ကုတင်ပေါ်ဆွဲပွေ့ကာ.. “မောင် စောင့်ရတာကြာပြီလား…” “မကြာသေးပါဘူး ဇာတ်ကားကြည့်နေတာ..” “မ အဝတ်အစားတွေချွတ် ရေခဏဆေးလိုက်ဦးမယ်နော်” “ရတယ် မဆေးနဲ့ အခုချွတ် စမယ်..” “အရင်ကကျ အဖုတ်ကိုဆေးဖင်ပေါက်ဆေး ရေချိုးနဲ့..” “စတွေ့ စချိန်းတုန်းတစ်ယောက်နဲ့တယောက်တပ်မက်ဖို့လေ မရင်းနှီးခင်မှာ သန့်နေမှ တစ်ယောက်နဲ့တယောက် ရွံသွားတာဘာညာမဖြစ်တော့မှာ ရေရှည်အတွက်လေ..”။

“ဟုတ်ပါပြီ မချွတ်သေးဘူး မောင့်လီးအရင်စုတ်ပေးမယ်…” ပြောပြောဆိုဆိုနဲ့ တဘက်ကိုဆွဲချွတ်ကာ.. “လီးကတောင်ပြီး ဆွဲဆောင်မူရှိလိုက်တာ.. တစ်ချီပြီးအောင်မူတ်ပေးမယ်…မောင့်လရေတွေအကုန်သောက်မယ်…” “ဒီကမမ သဘောပါဗျာ…” လီးကိုပါးစပ်ထဲ ထည့်ငုံပြီး စမူတ်ပါတော့တယ်.. “ပြွတ် ပြွတ် …ကောင်းလားမောင်…” မမာလာရဲ့ လီးတစ်ချောင်းလုံးကိုလျှာဖြင့်လိုက်ယက်ပြီး ဒစ်ကို လက်ညှိုးနဲ့ဖွဖွလေးလိုက်ပွတ်ကစားရုံမက လီးဒစ်ကိုနူတ်ခမ်းထူကြီးနဲ့ငုံ လျှာဖြင့်သေးပေါက်သောအပေါက်ကို ထိကာ တို့နေမူများကြောင့် မောင်မောင်လီးမှာ ရှေ့ပြေးအရည်ကြည်များဖြင့်ပြည့်လျှံနေတော့တယ်… “အီး အီး ဟူး အမရယ် ကောင်းလိုက်တာ ပြွတ် ပြွတ် …” လက်မှဂွင်းတိုက်ပေးပြီး ပါးစပ်မှလည်းအလိုက်သင့်အထက်အောက် ငုံပေးနေမူတို့ကြောင့် မောင်မောင်မှာမခံနိုင်ဘဲ လရေများပန်းထည့်လိုက်ပါတော့တယ်… “အများကြီးပဲ မောင် အမအဖုတ်ထဲတောင်ထည့်ဖို့ရှိသေးလား…” “ဟူးအမမူတ်တာအရမ်းပဲကောင်းတာကို …နူံးချိသွားတယ်…” “လိုးပေးနော် ထန်ထန်နဲ့ ..” “လိုးပေးမှာပါ အမရယ် အောစာအုပ်ထဲကကောင်တွေလို၂နာရီဆက်တိုက်လိုးတာတို့ ၅ချီဆက်တိုက်လိုးတာတို့တော့အပြင်ကလူအစစ်ကမရဘူးလေဗျာ ဖြည်းဖြည်းပေါ့ အမကျေနပ်အောင်လိုးမယ်စိတ်ချ …အခုယက်မယ် ချွတ်တော့…” မမာလာထဘီကိုဆွဲချွတ်ပြီး အတွင်းခံအနီရောင်လေးကိုတယုတယထပ်ချွတ်ပေးကာ ချွေးများဖြင့်အနံနဲနဲညှိနေသောအမွှေးကြားထဲမှအဖုတ်ကြီးအားကုန်းယက်ပါတော့တယ်… “ပလပ် ပလပ် ပြွတ် ပြွတ်…” မောင်မောင်မှာမမာလာအဖုတ်ကိုဖြဲကာအတွင်းသားများအားလျှာဖြင့်မွှေကာ လက်မှလည်းအစိကို လက်ညှိးလက်ခလယ်နဲ့ကလိပါတော့တယ်….မမာလာမှာ မောင်မောင်လျှာအစွမ်းကြောင့်၂မိနစ်လောက်မှာတွန့်လိမ့်နေကာ မောင်မောင်ခေါင်းကိုအဖုတ်နဲ့ကပ်ကာ ဖီးခံနေပါတော့တယ်…ထိုနောက်မောင်မောင်မှာအဖုတ်ရဲ့ဘေးလှန်သောအသားများကို နူတ်ခမ်းနဲ့ဖွဖွလေးကိုက်ကာ လက်မှာအဖုတ်ထဲကိုလက်ညှ်ုးလက်ခလယ်နှစ်ချောင်းပူးကာ ထိုးနေပါတော့တယ်… “အမလေး အမလေး ကောင်းလိုက်တာ ကောင်းလိုက်တာ…အမလေး…ပြွတ် ပြွတ် …” မမာလာအရည်များထွက်သောအခါမှ “အမ ဖင်ကုန်းပေး…” “ဟူး ဖင်ယက်တော့မှာလား …မောင်မောင်ဖင်ယက်ပြီးမှ တသက်မမေ့တော့ဘူး …” ဖင်ကုန်းပေးမှ ဖင်ပေါက်တဝိုက်ကို လက်ညှိုးလေးနဲ့ကစားက လျှာထိပ်လေးနဲ့ ဖင်ပေါက်လေးကိုလှည့်ကစားပါတော့တယ်… မမာလာမှာထန်နေကာ …အဖုတ်ထဲမှအရည်များပေါင်ခြံထဲမှာစီးကျလာကာ တုန်နေပါတော့တယ်… “။

အမလေး အမလေး ဟူး ဟူးအီး..” ဖင်ပေါက်ကိုလျှာနဲ့လှည့်ကစားရုံမက ဖင်ပေါက်ကို လျှာဖျားနဲ့ ထိုးလိုက်အဖုတ်ကနေလျှာဖျားထိပြင်လျက်ယက်လိုက် လုပ်နေသောကြောင့် မခံနိုင်တော့ဘဲအရည်များဖြင့်မှောက်ကျသွားပါတော့တယ်.. “ဟူး ဆွေမျိုးမေ့ သေအောင်ကောင်းချက်…မောင်ရယ် မောင်လိုးတော့…” “ဒီလိုမရဘူးလေ မူတ်အုံးအာငွေ့လေး…” မမာလာကိုလီး၃မိနစ်လေယက်ထပ်မူတ်ခိုင်းပြန်မာလာမှ.. “အမ စမယ်…” “ဘယ်လိုပုံစံလဲ….” “အမကဖင်ကုန်း ပြီး အမဗိုက်အောက်မှာခေါင်းအုံးခံ ပြီး မှောက်ချလိုက် အဲ့တော့အမလည်းဒူးမညောင်းတော့ ဖင်လည်းထောင်နေတော့ ကျွန်တော်လိုးရတာဖီးရ ခံရတာလည်းဇိမ်နဲ့ပေါ့ “ဘယ်လို ဘယ်လို တပ်ပါ့မောင်ရယ် …” ပုံစံပြင်ခိုင်းပြီး ပေါင်ကြားမှပြူးထွက်လာသော အဖုတ်ထဲသို့လီးအားထိုးထည့်ကာနွေးနေသောအရသာကိုခံစားရင်းစဆောင့်ပါတော့တယ်.. “အု အု အွတ် အွတ် ဖတ် ဘွတ် အအအ ” “အား အား အုအု အု အအ အွတ် အအကောင်းတယ် မောင် ဆောင့် အအအ..” ၅မိနစ်ခံအသားကုန်ဆောင့်ပီးတော့ “မောင်လား အမတက်ဆောင့်မယ်…” လီးပေါ်တက်ထိုင်ကာမမာလာမှာ မွှေတလှည့်ဆောင့်တလှည့်ဖြင့် “အီး အီး အအအ အွတ် အွတ် ..” ဆောင့်နေချိန်နို့ကြီးမှာတုန်နေသည်ကိုကြည့်ပြီးမနေနိုင်တော့ဘဲ မောင်မောင်မှာ စို့ပါတော့တယ် … မောင်မောင်နဲ့မာလာမှာအောက်ကမောင်မောင်ကပြန်ဆောင့်လိုက် အပေါ်ကတက်မွှေနေသောမမာလာကဆောင့်လိုက်နဲ့” ဗွတ် ဗွတ် “အစရှိသောစောက်ရည်လရေများအသံ နဲ့ အနံများ ကုတင်လူပ်သံ “အား အား အင်း အင်း.”ငြီးသံများလွမ်းခြုံနေပါတယ်… “မောင်မောင် ပြောင်းမယ် ပုံမှန်မောင့်မျက်နှာကြည့် ကစ်ဆင်ရိုက် လိုးချင်တယ်..” “အင်း မ မောင် လည်းမရဲ့ထန်နေတဲ့မျက်နှာကြီးကြည့်ချင်တယ်…” ပုံစံပြောင်းပြီး… “အအား အွတ် အွတ် ဖတ် ဖတ် …” “ကောင်းလား အအအ ဘွတ် ဖွတ် ဖွတ် အအ” လှေကြီးထိုးထိုးရိုးရိုးလိုးနေရုံအားမရ၍ မမာလာခြေထောက်ကိုထောက်ခိုင်းပြီးမောင်မောင်မှာ ဒူးနှစ်လုံးထောင်ကာအသားကုန်းလိုးပါတော့တယ် … “အု အု အွတ် အွတ် အု အု အွတ် ဖတ် ဖတ် အအအ”အဖုတ်အတွင်းသားထဲမှာလီးကြီးဆွဲထုတ်လိုက်ချိန် လီးမှကပ်ပါလာသောအရေများနှင့် ပန်းရောင်သန်းနေသောအတွင်းသားများလိပ်ပါလာပီး အထုတ်မှာဆွဲညှစ်လိုက်ပုံများကြောင့် ခဏအကြာမောင်မောင်မှာမခံနိုင်ဘဲ “ပြီးပြီ အအအ အားအား အအ ….ပြီးပြီး လရေများပန်းထည့်ကာနှစ်ယောက်အတင်းအကျပ်ဖတ် မှိန်းလိုက်ကြပါတော့တယ်….. “မောင်မောင် ရေချိုးပြန်ရအောင် …၃နာရီအလုပ်ရှိလို့…” “ရေချိုးရအောင်အမ လာ မောင်ဆေးပေးမယ်…” နှစ်ယောက်ရေအတူချိုးကာ ရပ်ကွက်နားရောက်မှလမ်းခွဲကာပြန်လာခဲ့ကြတော့တယ်။

အခုတလော ရုံးအလုပ်ကိစ္စတွေ နဲ့ရူပ်နေ၍ မမာလာနဲ့လည်းမတွေ့ဖြစ် ကိုယ်အားလို့တွေ့ဖို့ချိန်းမယ်ဆိုလည်းသူတို့နယ်ဘက်ကအဒေါ်တစ်ယောက်ဆေးလာကုလို့အလုပ်တွေရူပ်နဲ့မတွေ့ရတစ်ရပ်ကွက်တည်းသာနေတယ် မတွေ့ဖြစ် ။ စိတ်ပြေလက်ပျောက် ဇာတ်ကားတွေကြည့်လိုက် စာအုပ်လေးရေးလိုက်အချိန်တွေကုန်နဲ့ ဘော်ဒါတွေနဲ့အတူ လက်ဘက်ရည်ဆိုင်လေးထိုင်ဖြစ်ရင်း….. “အကို ကျွန်တော်ဒီနေ့ ဂျင်းထည့်ခံလိုက်ရတယ်…” အေးနိုင်ဆိုတဲ့ ညီလေးမှပြောလိုက်ခြင်းဖြစ်သည်။ “ဟေ ..ဘယ်လိုဖြစ်တာလဲဟ..” “အကိုရာ ဂျင်းဆိုမှလှလှပပအကြီးကြီးထည့်ခံရတာ…” “ပြောစရာရှိပြောကွာ …မင်းကလည်း..” “ဆက်(စ်) chatပေးတယ် video callပါခေါ်မယ် ဘေ၁သောင်းတဲ့ ပထမတော့မယုံပါဘူးစကားပြောကြည့်တော့အမှန်လိုလို ပြီးတော့ ဘေလည်းပို့ရော ဘလော့သွားရောဗျာ…ရင်နာပါတယ်…” “ဟာ မင်းကွာ နဲတောင်နဲသေး ..onlineကဟာတွေယုံရလားကွ…” “အင်းဗျာ ကျွန်တော်တုံးတာပါ…” “ငါပြောမယ်…အခုခေတ်က စီးပွားရေးကအဆင်မပြေကြ လူလိမ်ကပေါ onlineကျ လူတန်းစားအစုံသုံးတာကျ လိမ်လို့ကောင်းတယ် အဲ့ဒီလိမ်တဲ့ထဲမှာမှ ဆက်(စ်)ကိစ္စနဲ့လိမ်တာ အလွယ်ဆုံးပဲကွ ယောကျာ်းဆိုတာ ပြောနေကြအတိုင်းဂန်ဒူးနဲ့နှာဘူးပဲဆိုတာလေ အဲ့တော့ကွာ ဆက်(စ်) chatမယ် ဘေဘယ်လောက်တို့ဆိုယုံမနေနဲ့..” “နောက် ဘယ်တော့မှကိုမchatချင်တော့ဘူးဗျာ..” “အေး chat တာတင်မဟုတ် တခါတလေတွေ့လား ကောင်မလေးမျက်နှာလေးအုပ်ထားတယ်ကွာ ၃နာရီဘယ်လောက်တို့ ဘေဘယ်လောက်ဆိုမျက်နှာပြမယ်တို့ အဲ့ဒါတွေလည်းအလိမ်ပဲ တခါကြည့်၅ထောင်ကွာ ဒါမဲ့၃နာရီ၁သိန်းခွဲဆိုမခေါ်ကြ အဲ့ကျဘေရတာပေါ့ အလိမ်တွေ ပြီး စပွန်ဆာ မမတို့ အဌားယောကျာ်းချိတ်ဆက်ရေးတို့ သေချာလိုက်စဉ်းစားကြည့်မဖြစ်နိုင်ဘူး အကုန်အလိမ်တွေ….တကယ်ချချင်ဖာသွားချ ဘိသွား …မာဆတ်တွေသွားကွာယောကျာ်းပဲ ..အဲ့ဒါကောင်းတယ်ကွ..” စကားစမြည်ဟိုပြောဒီပြောလျှောက်ပြောရင်း ဝိုင်းထဲ မောင်မောင်ရယ် ငမဲရယ်၊အေးနိုင်ပဲကျန်ခဲ့သောအခါမှ ငမဲမှ.. “အကို ဖာချချင်လို့လိုက်ခဲ့ပါလား..”။

“ဘယ်လိုဖြစ်တာလဲဟ..ရုတ်တရက်ကြီး…” အေးနိုင်ကပါ…”ဟုတ်တယ်အကို သွားရအောင် အကိုကရှက်တာလား အထာကိုင်တာလား…” “ဘာရှက်စရာလိုလဲကွ ဖာချတာရှက်စရာမှမဟုတ်တာ သူလည်းသူ့အလုပ်လုပ်ပိုက်ဆံရ ငါတို့လည်းပိုက်ဆံပေးချတာ …ဟဲ့ရောင်တွေ မုဒိန်းကျင့်တာ,မထိကရိစတာတို့သက်ငယ်မုဒိန်းတို့မှ ရှက်စရာ တိရစ္ဆာန်လိုကောင်တွေလုပ်တဲ့အလုပ်ကွ ဖာချတာက ရှက်စရာမဟုတ်ဘူး ငါတွေးနေတာ…” “လိုက်ခဲ့ပါဗျာ…”. “အေးကွာ..အေးအေး” ဒါနဲ့မောင်မောင်တို့တစု ဖာချဖို့သာကေတဘက်က ဘိတစ်ခုကို သွားကြပါတော့တယ်.. ဖာဘိရောက်သောအခါ …လူပြည့်ကျပ်နေသောကြောင့်နောက်တခုသွားမရှိသောကြောင့် တာမွေဘက်ပြန်လာရှာ စီမံချက်ကြောင့်ပိတ်နေသောကြောင့် အချိန်တွေကုန်နေကာ အေးနိုင်မှ “ပြန်မယ်ဗျာ မထူးပါဘူး…” “မပြန်ပါနဲ့ကွာ ထွက်လာပြီးမှတော့ လာဆိုင်တဆိုင်ထိုင်စဉ်းစားကြမယ်…” ဆိုင်ရောက်သောအခါမှ “ငါတို့အင်းလျားကန်နားတချက်ကြည့်မယ်…မရှိရင်တောင်ဒဂုံဘက်ငါသိတာရှိတယ်…” “ဒဂုံဘက်က ဝေးလား ကိုမောင်မောင်..” “သူတို့က ဘိနဲ့မဟုတ် ကောင်မလေးတွေလမ်းနားမှာ ခေါ်ပြီးညှိမယ်..” “အကို ကားဌားခနဲ့ကုန်နေပြီ အခန်းဌားဖို့က..” “မရှိတောင် အဲ့နားကနေရာတွေရှိပါတယ်ကွာ မင်းတို့ကလည်း..” “အကို သရဲတွေဘာတွေခြောက်နေဦးမယ်…” “ဟာပေါက်ပေါက်ရှာရှာငမဲရာ သရဲကြောက်နေသေးတယ်..ထန်နေရတဲ့အထဲ ငါပြောမယ် မြန်မာပြည်ကသရဲပုံပြင်တွေက ပါးစပ်ပုံပြင်တွေ … ဥပမာ မိုးရွာတဲ့ညတစ်ည လူတစ်ယောက်ဟာ လမ်းလျှောက်ရင်းအေးလာလို့ ဆေးလိပ်သောက်ချင်တာမီးခြစ်မပါလို့ မီးလိုက်ရှာတာ..လမ်းမှာလူတစ်ယောက်ဆေးလိပ်ထိုင်သောက်နေတာတွေ့တော့ မီးတတို့သွားတောင်းတာ အနားလည်းရောက်တော့ ခေါင်းမပါဘူး ဒါနဲ့ လန့်ပြီးသေသွားရောပေါ့ အမှတ်တမဲ့ကကြောက်စရာ သေချာတွေးကြည့်တော့ ခြောက်ခံရတဲ့လူလန့်သေတော့ အဲ့ဒီအကြောင်းကို ဘယ်သူကပြန်ပြောလဲ …ပြီးရှိသေးတယ် မိန်းမတစ်ယောက်ဆိုက်ကားဌားစီးတယ်။

ဒါနဲ့ဆိုက်ကားသမားကလိုက်ပို့ရော သူပို့ခိုင်းတဲ့နေရာရောက်တော့ မိန်းမကပျောက်ပြီး လမ်းဟိုဘက်မှာ ဆံပင်ဖားလားချပြီး ထိုင်နေတာတွေ့တော့လန့်ပြီးရူးသွားတယ်ပေါ့ကွာ အဲ့မှာလည်းတွေးကြည့်ပြန်တော့… ခြောက်ခံရတဲ့လူရူးသွားတော့ အရူးပြောတာလားအဲ့ဒါကို ယုံစရာတကွက်မှမရှိဘူး ကြောက်မနေနဲ့ အခုထန်နေတယ် သွားချမယ်…” ဒါနဲ့ဒဂုံဘက်သွားတော့ ကယ်ရီသမားမေးတော့ ဘိတစ်ခုတွေ့ပြီး ကောင်မလေးငါးယောက်ခန့်ရှိသောကြောင့် ငမဲနဲ့အေးနိုင်မှာအရင်ရွေးပြီး ကျန်တဲ့ထဲမှာမောင်မောင်မှာ အသားညှိညှိ ခန္ဓာကိုယ် ပြည့်ပြည့်နဲ့အသက်၂၄ခန့်ကောင်မလေးကိုရွေးလိုက်ပြီး အခန်းထဲဝင်ခဲ့ကြတယ်… “အကိုရှော့ပဲမလား…” “အင်း ခေါင်း ကိုတော့အဲ့လိုပြောခဲ့တယ်…ဒါမဲ့မသေချာဘူး ကောင်းရင်နာရီနဲ့ယူမယ် မုန့်ဖိုးပါပေးမယ်…” ကောင်မလေးမှာ ချွတ်ပြီး နို့မှာ မတင်းမရင်းရှိပြီးအဖုတ်မှာ အမွှေးရေးရေးရှိကာ “အကို ကွန်ဒုံးစွတ်ပေးမယ်နော်…” “မူတ်ပေးပါဦးလား….မုန့်ဖိုးပေးပါ့မယ်..” ကောင်မလေးမှာ လီးကိုငုံ၍အထက်အောက်ရွေ့လျားပေးပြီး ဥတွေကိုလက်နဲ့ကစားပေးပါတယ်…တော်၍မာလာသောအခါမှ “ရပြီ ရပြီ လိုးတော့မယ်…” ကွန်ဒုံးစွပ် လီးကိုထိုးထည့်ပြီး …စလိုးပါတော့တယ်..ကောင်မလေးအဖုတ်မှာအရမ်းမချောင်လိုးဘဲ လိုးကောင်းနေတုန်းဖြစ်ရာမောင်မောင်မှာ စွပ်လိုးပါတော့တယ်.. “အင်းအင်း အွတ် အွတ် အွတ်..” စလိုးလိုးချင်း ကောင်မလေးမှာစိတ်မပါတပါ မျက်နှာတစ်ဖက်လှည့်ကာ ခံနေသောလည်းလိုး၍ကြာလာသောအခါ သူ့ကိုအတင်းပြန်ဖက်ကာကစ်ဆင်တွေဆွဲပါတော့တယ်… “လိုး အကို အူးအွတ် အအ” “လိုး လိုးအအအ” သူလည်းကောင်မလေးကိုလျှာတွေဆွဲစုပ်ကာအောက်ကကောင်မလေးမှာအတင်းကော့ကာ ခံနေပါတော့တယ်.. “အကို ညီမကုန်းပေးမယ်…” ကောင်မလေးမှာ ဖာသည်မဖြစ်သောကြောင့်အနံအသက်မှာသိပ်မကောင်းဘဲ နဲနဲနံနေပေမယ့်လည်း မောင်မောင်လည်းထန်နေကာ…ကုန်းပေးသောအဖုတ်ကိုလက်နဲ့ ၁၀ချက်လိုက်သွင်းချည်ထုတ်ချက်ကလိုင်းကာ လီးကိုထိုးထည့်ကာ နောက်ကနေပစ်ဆောင့်ပါတယ်… “အု ဖတ် ဖတ် ဘွတ် ဖတ် အွတ် အု..အအ အွတ် ကောင်းတယ်အကို လိုး အု အု မောင်မောင်မှာ အားနဲ့ဆောင့်ကာ…အချက်၃၀လောက်မနားတမ်းပစ်ဆောင့်ကာ လရေများပန်းထုတ်လိုက်ပါတော့တယ်….ထို့နောက် ဖက်အိပ်ကာ sectionပြည့်ပြီး လာပြောမှနောက်၁နာရီထပ်ယူကာ.. ။

“ညီမလေး ဒီတခါ မကုန်းနဲ့ မှောက်ရက်အိပ် ဖင်လေးပဲထောင်ပေးထား …” ထောင်ပေးသောဖင်မှ အမွှေးကြားမှအဖုတ်အား လီးကိုစိုက်ထည့်ကာ…လိုးပါတော့တယ်… “အမလေး အကို အွတ် အွတ် အု အု ကောင်း ကောင်း အု အု …” ကောင်မလေးအောက်မှရူံမဲနေကာမောင်မောင်မှာ အပေါ်မှာစိုက်လိုးနေရုံမက ဖင်ကို လက်ကိုအုပ်ကာမနာအောင်နှစ်ချက်လောက်ရိုက်ကာ မနားတမ်းစိုက်လိုးရင်းခဏအကြာ ဒုတိယအကြိမ်ပြီးဆုံးသွားပါတော့တယ်.. “အကို ညီမ ဒီအလုပ်လုပ်စားလာတာ အခုမှပဲ ခံကောင်းတော့တယ်..” “ဟုတ်လို့လား ညီမရယ့်..ဒီလိုပဲလူတိုင်းကိုပြောနေကြလား…” “မဟုတ်ဘူး မဟုတ်ဘူးအကို တကယ် ညီမ အဘိုးကြီးတွေနဲ့ဆက်ဆံဖူး ညစ်ပတ်နေတဲ့လူနဲ့လည်းလုပ်ဖူးတယ် အရက်သမားတွေအစုံပဲ ဒီအလုပ်လုပ်စားနေတော့ငြင်းမရဘူး ဧည့်သည်လာရင်ခံရတာပဲ…အခုအကိုနဲ့ကတကယ်ကိုယ့်ယောကျာ်းလိုကိုခံဖြစ်သွားတာ…” “ဟုတ်ပါပြီ နောက်လည်းအကိုလာပါ့မယ်…” လီးကိုကွန်ဒုံးချွတ် တစ်ရူးနဲ့သုတ်ပေးသန့်ရှင်းရေးလုပ်ပေးပီးကောင်မလေးထွက်သွားမှ အဝတ်အစားလဲပြီး ထွက်လာခဲ့ပါတော့တယ်…အပြင်မှာစောင့်နေသောအေးနိုင်နဲ့ငမဲမှာအိပ်ပျော်နေကြကာ “ဟဲ့ရောင်တွေ ထထ မင်းတို့ကဘာလဲ တစ်ရှော့လား..” “ဟုတ်တယ်လေ အကို့ကိုစောင့်နေတာ ကြာလိုက်တာ..” “ငါကနာရီနဲ့ယူတာကိုကွ…” “စသွားဖို့ပြောတာကျွန်တော်တို့ နောက်တော့အကိုကပိုဆိုး အိပ်တောင်ပျော်တယ်..” “အေးပါကွာ ဆောရီး သွားမယ်..” သုံးယောက်သားတက်စီဌားကာမနက်၄နာရီမှရပ်ကွက်ထဲပြန်ရောက်ကြပါတော့တယ်…နောက်နေ့ ဆိုင်မှာတွေ့ကြတော့ အေးနိုင်မှ “အကို မနေ့ကတော်တော်လိုးနိုင်တာပဲ…” “ဟုတ်ပ အကို ကျွန်တော်တို့ဆိုအိပ်တောင်ပျော် …” ငမဲမှဝင်ထောက်ခံလိုက်သည်။ “မဟုတ်ပါဘူး ငါ၂ချီပါပဲဟ…မင်းတို့ကလည်း…” “အကိုရာတညလုံးလိုက်ရှာထားရ ပင်ပန်းနေတာ ဘယ်လိုမှကိုကျွန်တော်တို့ဆိုမလုပ်နိုင်တာပါ အကိုက လုပ်နိုင်တာပါ..”။

“ငါပြောမယ် ညီလေးတို့ရ မင်းတို့စော်တဗွေကိုလုပ်ရင်အော်စာအုပ်တွေထဲကလို၇လက်မတို့ကျွဲရိုင်းဘူးအတုတ်တို့တွေ ၂နာရီဆက်တိုက်လိုးတာတွေ မလိုဘူးကွ ပြီးအောကားထဲကလို စော်ကိုဘယ်လိုလုပ်တာတွေ positionအအျိုးမျိုးနဲ့ အကြာကြီးလုပ် သူတို့လိင်တံတွေကြည့် ဆိုက်ကိုတွေဝင်တာတွေကလည်း ယောကျာ်းတိုင်းမှာအားနည်းချက်ကွ စာအုပ်တွေကအဲ့လိုအတုတ်အကြီးကြီးမိန်းမကဘယ်လိုထန်ဘယ်လိုပေးတာဆိုတာတွေက ဖတ်ကောင်းအောင်ကွာ ပြောရရင်စိတ်ကူးထဲကလုပ်ချင်လိုးချင်တဲ့မိန်းမပုံစံယောကျာ်းပုံစံကိုတည်ရေးတာကွာ ရုပ်ရှင်တွေကမိန်းမတွေရောပဲကွာ အရည်ပန်းထွက်တာတွေ ထန်တာတွေ.ဒါကperformanceတွေကွ ကြည့်တဲ့လူကဆွဲဆောင်တာ ကြည့်တဲ့လူကကြိုက်မှပိုက်ဆံများများရတာလေကွာ..တကယ်အပြင်ကကိုယ့်ချစ်သူ မိန်းမကစာအုပ်ထဲကလိုဇာတ်ကားထဲကလိုတော့မမျှော်လင့်ရဘူးလေ ..သူ့ကလည်းမင်းဆီကအတုတ်တွေအကြီးတွေထက် ကြင်နာယုယတာ မင်းသူနဲ့လုပ်နေတုန်း အပြုအစုလေးတွေ နမ်းတာတွေဒါတွေကိုပိုလိုချင်တာ ဥပမာကွာ ဂျပန်ကားမှာစော်တဗွေကိုရေပိုက်ပြင်တဲ့ကောင်ကမုဒိန်းကျင့်တယ် ကောင်မလေးကရုန်းတယ် နောက်ကျအဆင်ပြေပြီးကောင်မလေးကပါဖောက်ပြန်ပြီးအမြဲသွားလိုးတယ်ကွာ ဒါအပြင်မှာမင်းတို့သွားလုပ်ကြည့်ပါလား..” “ဟာ ထောင်ကျမှာပေါ့..”ငမဲမှထောက်ခံလိုက်သောကြောင့် “အေးလေ အဲ့ဒါပြောတာ စာအုပ်တွေဇာတ်ကားတွေက စိတ်ကူးကမ္ဘာတစ်ခုပဲကွာအပြင်မှာမရနိုင်တာတွေကို ခဏစိတ်ကူးထဲသာယာသွားအောင်ပေါ့ …အရမ်းမင်းတို့လည်းဂွင်းထုတာအောစာအုပ်ဖတ်အောကားကြည့်လျှော့ အဲ့ဒါကျန်းမာရေးထိခိုက်တယ် “တနေ့သုံးခါဂွင်းထုပါ လရေလည်းထွက် ဖီးလည်းတက်”တို့ကဂျင်းတွေကွ…မင်းညတိုင်းဂွင်းထုအိပ်ကြည့် နောက်နေ့တိုင်းမထုရင်အိပ်မရတော့ အဲ့ကျ လူကမျက်ကွင်းတွေကျအားတွေကုန် စိတိကူးထဲမှန်းထုနေတာပဲရှိအပြင်မှာမင်းကနူံးချိ ပန်းပါသေမယ်ကြာရင်…။

စာအုပ်တစ်အုပ်ဖတ်ဖူးတယ်ကွ အဲ့ဒီစာအုပ်အောကားတွေစွဲသွားပြီးဂွင်းတွေထုကြာတော့သူ့ကိုကိုယ့်လရေကိုယ်ယက်ကြည့်တာတွေ အဲ့လိုအတုအယောင်တွေကွာအထဲကအတိုင်းလုပ်ကြည့်ချင်တာတွေဖြစ်လာအိပ်ရေးတွေပျက် ကြာတော့ ရောဂါဖြစ်လာတာတဲ့ ဆောင်းပါးတစ်ခုပဲငါဖတ်ဖူးတာ” “ဟုတ်တယ် အကို အဲ့လိုဖြစ်ဖူးတယ် ကိုယ့်ပစ္စည်းကိုမကျေနပ်တာတို့…မလုပ်နိုင်လောက်ဘူးဆိုပြီး ကိုယ့်ဆက်ဆံဖော်မကျေနပ်နိုင်လောက်ဘူးဆိုပြီး သံသယဝင်ယုံကြည်မူပျောက်တာတို့..” “အေးအဲ့ဒါယောကျာ်းလေးတိုင်းဖြစ် လူပျိုတွေဖြစ်တာကတော်သေးအချိန်မီစာအုပ်တွေဖတ်ပြင်လို့ရ အိမ်ထောင်သည်တွေပါဖြစ်ပြီး စိတ်ဓာတ်တွေကျ ကိုယ့်မိန်းမကျေနပ်ပါ့မလား ဖောက်ပြန်နေမလားဆိုပြီးတော့ပေါ့ကွာ ဖြစ်လာရင်တောင်ဆေးတွေသောက်တာထက် “အစာလည်းဆေး ဆေးလည်းအစာပေါ့ကွာ..” ငါမှတ်ထားတာရှိတယ် မင်းတို့လည်း စားသင့်တယ် ဘာတွေလဲဆိုတော့ (၁)အသား(၂) ဝိုင်နီ(၃)အခွံမာသီးနဲ့အစေ့(၄)ကြက်သွန်ဖြူ(၅)ပန်းသီး(၆)ဆောလမွန်ငါး(၇)ကရုကမာကောင်တို့ကွ…အဲ့မှာကွာအသားကတော့ proteinအတွက်ပေါ့ အခွံမာသီးနဲ့အစေ့ထဲမှာမြန်မာဆေးနည်းမှာရွှေဖရုံသီးအစေ့က အတော်ကောင်းဆိုပဲကွ လိင်ကျန်းမာရေးအတွက်ရွှေဖရုံသီးစေ့က တော်တော်ထူးတယ်လို့ကိုငါဖတ်ဖူးတယ်..ဆောလမွန်ငါးကတော့ ဈေးကြီးတော့မစားဖြစ်တောင်ဆေးဆိုင်မှာငါးကြီးဆီ Omega-3ပေါ့ကွာ ကရုကမာကောင်ကတော့ oysterလို့ခေါ်တယ် မင်းလမ်းမုန့်တီမှာတောင်ရတယ်ကွာ ကြက်သွန်ဖြူကတော့ကောင်းချက်က အရင်အိန္ဒိယယောဂီကြီးတွေဆိုကြက်သွန်စားလို့မရဘူး ဘာလို့ဆို သုတ်အားကောင်းတော့ လိင်ဆက်ဆံချင်စိတ်ဖြစ်လို့တဲ့ဟ….” စကားတပြောတဆိုနဲ့ဖုန်းလာလို့ကြည့်လို့ရာ မမာလာဆီမှဖြစ်သောကြောင့် “ဟယ်လို မောင်မောင် မောင်လေး..” “ဟုတ်ကဲ့ အမ ပြော..” “အခုဘယ်မှာလဲ …” “လက်ဘက်ရည်ဆိုင်မှာအမ..”။

“အခုတွေ့ရအောင်….” “ဘယ်မှာလဲ တွေ့နေကျနေရာမှာလား…” “မဟုတ်ဘူး အမအိမ်လာခဲ့…” “ဟာ ဖြစ်ပါ့မလား…” “ရတယ် ဘယ်သူမှမရှိဘူး အမလည်းအရမ်းလိုချင်နေပြီ ခုလာတော့..” “ဟုတ်ကဲ့ ခုလာပြီ..” “ညီလေးတို့ ရှင်းလိုက်တော့ အကိုကိစ္စရှိလို့ ညကျမှမင်းတို့ကိုပြန်တိုက်မယ်…” လက်ဘက်ရည်ဆိုင်မှထွက်လာခဲ့ပြီး မမာလာတို့အိမ်ပေါ်တက်လာခဲ့ပြီး (သူမတို့အိမ်မှာ၅ထပ်ဖြစ်ပြီး ၄ထပ်မှာ နေသောကြောင့်) တခြားအခန်းတွေအခြေအနေရိူး တံခါးခေါက်ကာ…မမာလာထွက်လာပြီး တံခါးဖွင့်ပေးရင်း “လာ လာအေးဆေး…” ဝင်ပြီးတံခါးပြန်ပိတ်တာနဲ့မောင်မောင်လည်း ဘော်လီ မဝတ်ထားသောစပန့်ဝတ်စုံအပါးလေးကြောင့် ဆွဲလှည့်နံရံဘက်လှည့်ခိုင်ကာ ဂါဝန်ကိုလှန် ဖင်ပေါက်နဲ့အဖုတ်ကို တရပ်စပ်လျှာနဲ့ပြင်လိုက်ယက်ပါတော့တယ်.. “ပြွတ် ပြွတ် ပလပ် ပလပ် …မောင် ….မောင် အီး ဘယ်လိုဖြစ် ပလပ် ပလပ် ပြွတ် ပြွတ်…” “အခန်းထဲသွားရအောင် အိမ်ရှေ့ခန်းကြီး…” မမာလာမှာ မောင်မောင်ကိုအခန်းထဲဆွဲခေါ်သွားပြီး ရောက်တာနဲ့တပြိုင်နက်…နှစ်ယောက်ရှိသမျှ အဝတ်ဆွဲချွတ်ကာကစ်ဆင်ဆွဲကာတစ်ယောက်နဲ့တယောက်အငမ်းမရ ပွတ်သပ်နေပါတော့တယ် …မောင်မောင်ပါးစပ်တဝိုက်မမာလာတံတွေးများပေကျံနေရုံမက မောင်မောင်မှာမမာလာနားရွက်လည်ပင်းများကို ပါယက်နေသောကြောင့်တံတွေးများပေကျံကာ ၁၅မိနစ်ခန့်ကြာလောက်အောင်အငမ်းမရနမ်းရူပ်ကြပြီး မောင်မောင်မှာ မမာလာကိုကုတင်ကိုမှီထိုင်ခိုင်းကာ ပါးစပ်ထဲ လီးကိုထည့်ကာ လိုးပါတော့တယ်.. “ဝူး အွတ် အွတ် ပလပ် ပလပ် မမာလာပါးစပ်မှ လရေနဲ့သရေများရင်ဘတ်ထိကျလာပါတော့တယ်…”ထို့နောက်မောင်မောင်မှာလီးကိုထုတ်ကာ ကုတင်ပေါ်လှဲအိပ်ခိုင်းပြီး မမာလာမှာအလိုက်တသိ မောင်မောင်မျက်နှာပေါ်အဖုတ်နဲ့ တက်ပွတ်ပါတော့တယ်…မောင်မောင်မှာအောက်ကလျှာထုတ်ကာ အဖုတ်နဲ့ဖင်တဝိုက်ကိုယက်ကာ မျက်နှာမှာအရည်များပေကျံနေပြီး ခဏကြာမှာ မမလာကို ကုတင်ပေါ်လှဲ ခြေနှစ်ချောင်းကို ပုခုံးပေါ်တင် ကာ အဖုတ်ထဲလီးကိုထိုးထည့်ကာ အားရပါးရကျုံးဆောင့်ပါတော့တယ်..။

“အွတ် ဖတ် ဖတ် ဖတ် အွတ်အအအ ကောင်း ကောင်း အအအ အွတ် အွတ် ကောင်း မောင် …မောင် ကောင်း အွတ် ဖတ် မမ အွတ်…”အဖုတ်ထဲ လီးကိုအဆတ်မပြတ်ထိုးသွင်းပြီး လက်မှ နို့သီးခေါင်းကိုချွေမွကာ…နှစ်ယောက်သားစကားတခွန်းမှမပြောဘဲ အလိုက်တသိ လိုးနေကြပါတော့တယ်….မမာလာအဖုတ်ရဲ့ညှစ်အားကြောင့်မောင်မောင်မှာအကောင်းကြီးကောင်း မောင်မောင့်ဆောင့်ချက်များထိုးမွှေချက်များကြောင့် မမာလာလည်းကောင်းနေကာ “အအအ အွတ် အွတ် ဖတ် ဖတ် ဘွတ် အအအ…” ထို့နောက်မှ မမာလာဘေးကိုလှဲအိပ်ခွပြီးလီးကိုထိုးထည့်ကာဘေးတစောင်းထပ်လိုးကာ မမာလာခေါင်းကိုဆွဲလှည့်ကာလျှာချင်းစုတ်လိုက် ကိုက်လိုက်နဲ့လိုးပါးတော့တယ်…..”အု အု အု အမလေး ဖတ် ဖတ် ဘွတ် အအ အွတ် အွတ် အွတ်…” “အမ ပီးလိုက်မယ်နော်…” “ဟုတ် ….” မမာလာကိုအပေါ်မှတက်ခွ ပေါင်ဟခိုင်း လီးထိုးထည့်ကာ အချက်၄၀ခန့် လိုးပြီးလရေများပြည့်လျှံအောင်ပန်းထုတ်လိုက်ပါတော့တယ် ထို့နောက်၁နာရီလောက်ဖက်အိပ်ကြပြီး “ဟေ့ ..လိုးလာချည်လား…” “ငတ်ပြတ်နေတာလေ…” “အမလေး လူကိုမျှော့သွားတာပဲမောင်မောင်ရယ်…” နှစ်ယောက်နမ်းလိုက် စကားပြောလိုက်နူတ်ခမ်းချင်းတေ့လိုက်နဲ့ “အမကမှမကျွေးတာပုံမှန် ငတ်နေတာ.. ” “ဒီကလည်းကျွေးချင်ပါတယ်တော် အားမှမအားတာ ဒါနဲ့နေပါဦး ရှင်အရင်က ရှင့်ချစ်ချစ်ကြီး မအေးမြင့်ဆီသွားပါလား…” “သူကအခု မုံရွာဘက်ရောက်နေတာ …သနပ်ခါးခြံလားမသိဝယ်ဖို့တဲ့…” မှတ်ချက်။ကျွန်တော်ရေးသားသော သူမပြောသောသူမအကြောင်းမှ မအေးမြင့်ကိုဆိုလိုခြင်းဖြစ်သည်။ “အမကလည်း သူရှိလည်း မလုပ်ပါဘူး ဒီက မမကိုပဲ…” “အမလေးယောကျာ်းတွေစကားတတ် ဟိုနေ့ကျ မအေးမြင့်ကအနောက်ပေါက်ပါပေးချတယ်တဲ့ မမလည်းပေးလုပ်ကြည့်ပါလားနဲ့…” “အမကလည်းဗျာ အမကရတယ် နားလည်တယ် အကုန်ပြောပြဆိုလို့ပြောပြတာလေ…” “အင်းပါ အနောက်တော့ရန်မရှာပါနဲ့,ငါ့မောင်…ရှေ့ကသဘော…” “လာဗျာ နောက်တချီ ….” ဖင်ထိုင်ခုံတစ်လုံယူခိုင်းကာ မမာလာကိုခြေထောက်တဖက်တင်ခိုင်း ဖင်ကုန်းခိုင်းကာ မတ်တပ်ရပ်ကာ လီးကိုထိုးထည့်ပြီး “အီး တချောင်းလုံးဝင်လာတာ အနှစ်ကြီး..” “စပြီနော် အမအဖုတ်လည်းအရေရွမ်းတာကြိုက်တယ်…” “ဖတ် ဘွတ် အွတ် အု အု အု အု အအ အအ ကောင်းတယ် လိုး လိုး ..အအအ” လီးဆွဲထုတ်ချိန်စောက်ရည်များခုံပေါ်ပေကျံနေကာ ..အချက်၅၀လောက် တရပ်စပ်လိုးကာ …နောက်တချီပီးလိုက်ကြတော့တယ် နောက် ရေချိုးခန်းထဲသွားသန့်ရှင်းရေးလုပ်ကာ.. “မမ ပါးစပ်နဲ့ဆေးပေးမယ်…” လရေများပေကျံနေသောလီးအားပြောင်စင်အောက်ယက်ပေးပြီးဆေးကြောကာ သူမအိမ်မှာဆင်းလာကာ အိမ်ပြန်လာပါတော့တယ်….။

မိုးသည်းလွန်းတဲ့ဗုဒ္ဓဟူးနေ့တစ်နေ့ ရုံးမှ ကွန်ပျူတာ အပိုပစ္စည်းဝယ်ခိုင်းသောကြောင့်ပုံမှန်ရုံးနှင့်အချိတ်အဆက်ရှိသော အဝယ်သမား ကိုမြင့်ရှိရာ လိူင်သာယာဘက်ထွက်လာခဲ့သည်။ မိုးကလည်းရွာ ဘတ်စ်ကကြပ်နဲ့ စိတ်ပျက်လက်ပျက်နှင့် နေ့လည်၁နာရီကျော်လောက်မှသာ ရောက်ရှိသွားခဲ့သည်။ “ပြန်ရင်မှောင်ရင် ဒီဘက်တွေအန္တာရာယ်များတယ် မြန်မြန်လုပ်မှ ” “ရိုက်လုတာ သတ်သွားတဲ့သတင်းတွေနဲ့ပဲ “စသည့် အတွေးမျိုးစုံဖြင့် ခြံတခါးရှေ့မှာ ကိုမြင့်အား လှမ်းခေါ်လိုက်သည်။ ကိုမြင့်အိမ်မှာတစ်ထပ်တိုက်ပုလေးဖြစ်ပြီး မီးခွက်ဈေးအကျော်ရပ်ကွက်လေးထဲတွင်တည်ရှိပြီး လမ်းကြားလေးတစ်ခုဖြစ်သောကြောင့်အလွန်ဆိတ်ငြိမ်သောနေရာဖြစ်သည်။ “ကိုမြင့် ကိုမြင့်…” ၁၀မိနစ်လောက်အော်ခေါ်မှအိမ်ထဲမှကိုမြင့်ထွက်လာပြီး… “ဘယ်သူလဲ …” “ကျွန်တော်ပါ မောင်မောင်လေ…ရုံးကခိုင်းလို့ပါ အပိုပစ္စည်းတွေမှာမလို့စာရင်းလာတိုက်တာ…” “ဟာကွာ ဖုန်းကြိုမဆက်နဲ့ …..ငါအလုပ်ရှိတယ်ကွ…” “လှည့်ပြန်လို့လည်းမဖြစ်ဘူးလေဗျာ..လာရတာဝေးနဲ့ ….လုပ်ပါဗျာ…မိုးကလည်းရွာနဲ့…” “မင်း၁နာရီလောက်ထိုင်စောင့်ပေးကွာနော် ညီလေးမောင်မောင်…” “ဟုတ်ကဲ့ပါ ရတယ် ရတယ်…” ဒါနဲ့အိမ်တံခါးဖွင့် အိမ်ရှေ့ဧည့်ခန်းစားပွဲရောက်သောအခါ “ညီလေး ထိုင်စောင့်ကွာ….အကိုအလုပ်ရှိလို့ဝင်လိုက်ဦးမယ်…” ကိုမြင့်မှာပြောပြောဆိုဆို မီးဖိုခန်းဘေးနားကအခန်းထဲဝင်သွားကာ တော်တော်နဲ့ပြန်မထွက်လာဘဲ မောင်မောင်လည်း စိတ်ညစ်တာစိတ်မရှည်တာနဲ့ လိုင်းသုံးလိုက် ဂိမ်းဆော့လိုက်လုပ်နေစဉ် ကိုမြင့်ထွက်လာပြီး …. “ညီလေး ခဏလာခဲ့ လာ…” အခန်းထဲခေါ်သောကြောင့် ကျွန်တော်လည်း စာရင်းတိုက်ဖို့ထင်သောကြောင့်လွယ်အိတ်တွေယူအခန်းထဲဝင်လိုက်စဉ်အသက် ၃၀ကျော် အသားညှိညှိယောကျာ်းတစ်ယောက်နှင့် အသက်၃၀နီးပါးမိန်းမတစ်ယောက်ဟာ အဝတ်အစားမပါကုတင်ပေါ်ပူးတွဲထိုင်နေပြီး ….။

ကိုမြင့်မှ “ညီလေး မင်းလည်းယောကျာ်း ခေတ်လူငယ်ပဲ သိမှာပဲ ဒါကကိုဇော်နဲ့မဝင်းဝင်း…သူတို့ကcuckold အတွဲ ငါကမင်းလည်းကြည့်ချင်မှာပါ ထိုင်နေရလို့ပြောလိုက်တာ ရပါတယ်ဆိုလို့…” မောင်မောင်လည်း ဘာပြောရမှန်းမသိ.. “လုပ်ပါ လုပ်ပါ…စောင့်ပေးပါ့မယ်..အပြင်မှာပဲ…” လင်မယားအတွဲမှကိုဇော်မှ “မရှက်ပါနဲ့ ညီလေးရာ ကြည့် ရတယ် ကိုမြင့်စတော့…” ကိုမြင့်မှာ ပုဆိုးနဲ့စွပ်ကျယ်ကိုဆွဲချွတ်ကာ ထိုင်နေသောလင်မယားနားသွားကာ မဝင်းဝင်းကို ဖက်၍ ကစ်ဆင်ရိုက်ပါတော့တယ်…ထိုအချိန် သူမယောကျာ်းကိုဇော်မှ ကိုမြင့်နှင့်ကစ်ဆင်ဆွဲနေစဉ်ပေါင်ကိုဖြဲကာအဖုတ်ကိုကုန်းယက်ပါတော့တယ်…ကိုမြင့်မှာကစ်ဆင်ဆွဲရုံမက လက်မှာနို့သီးခေါင်းလေးများကို လက်ညှိးနဲ့ဖွဖွလေးကစားကာ မဝင်းမှာလည်း ကိုမြင့်လီးကို ကိုင်ကာ ဂွင်းထုပေးနေပါတော့တယ်…ကြည့်နေသောမောင်မောင်မှာ အသားကုန်လီးတောင်နေကာ…ကိုမြင့်မှ “ညီမလေး လိုးရအောင်….ကုန်းပေး…” မဝင်းဖင်ကုန်းပေးသောအခါ စောက်ဖုတ်အုံမှာနောက်ကိုပြူထွက်နေပြီး ကိုမြင့်မှာနောက်ကနေ မတ်တပ်ရပ် ခါးကိုကုန်းကာ လီးကိုအဖုတ်ထဲထည့်ကာ တရပ်စပ်လိုးပါတော့တယ်…. “အု အု အွတ် အွတ် ဖွတ် ဖုတ် အွတ် အအအ …ကောင်းလိုက်တာ ကောင်းလိုက်တာ အု အု..” ထိုစဉ်မဝင်းယောကျာ်းမှာလီးကိုမဝင်းပါးစပ်ပေါက်ထိုးထည့်ပြီး လိုးပါတော့တယ်…မဝင်းမှာအရပ်၅ပေ၄လောက်ရှိပြီး ဖင်မှာတင်းရင်းကာနောက်သို့နဲနဲကောက်ကာနို့မှာတင်းနေပြီးနို့သီးခေါင်းများမှာ မမဲလွန်းဘဲ အလွန်ကြည့်လှသောမိန်းမဖြစ်သည် ထို့အပြင်အဖုတ်မှာ အမွှေးရေးတေးတေးရှိပြီ ကိုမြင့်နောက်ကနေ ခါးကိုကိုင်အသားကုန်ဆောင့်ချိန် ပြန်ထုတ်စဉ်အဖုတ်အတွင်းသားမှာ နီ၍နေပါသည်။

ကိုမြင့်မှာ အသက်၄၅နီးပါးရှိပြီး လီးမှာ အတော်ရှည်ကာ အင်မတန်မှလိုးနိုင်သော လူတစ်ယောက်ဖြစ်သည်။ “ဖတ် ဘွတ် ဘုတ် အု အု အု ကောင်း အအအ အွတ်…” ကိုမြင့်ရဲ့ ၁၅မိနစ်ခန့်တစ်ရပ်စပ်ဆောင့်ချက်များ ကြောင့် မဝင်းမှာကောင်းနေကာရှေ့မှာ သူလင်လီးကိုလည်း အငမ်းမရစုပ်နေသည်ကို မောင်မောင်မှာကြည့်၍ မရှက်နိုင်လီးကိုထုတ်ကာ ကြည့်ပြီး ဂွင်းထုနေပါ့တော့တယ်..ထို့နောက် ကိုမြင့်မှာ မဝင်းကိုကုတင်းစောင်းကိုခေါ်ပေါင်ကိုကားခိုင်းပြီးထပ်လိုးပါတော့တယ်…ကိုမြင့်ရဲ့နွားသိုးကြိုးပြတ်အရွယ်နဲ့မလိုက်လိုးချက်များအောက်မှာ မဝင်းမှာ မျက်စိစုံမှိတ်အသားကုန်ငြီးနေကာ….အဖုတ်ထဲမှလီးအထွက်အရေများ ကုတင်အောက်ကြမ်းပြင်ပေါ်ပေပွနေပါတော့တယ်.. “အု အု ဖတ် ဖတ် ဘွတ် အွတ် အုအု အား အအအ အမလေးလေးလေး အွတ် အု…” ခဏအကြာ ကိုဇော်မှ “မောင်မောင် လာ ထုမနေနဲ့ လာလိုး…” “ရပါတယ်အကို …” “လာပါ ငါတို့ သုံးယောက်ဝိုင်းလိုးမယ်…” မောင်မောင်လည်း အနားကပ်သွားပြီ မဝင်းမှရယ်ပြကာ …မောင်မောင့်လီးကိုတန်းငုံပါတော့တယ်….မဝင်းမှာမောင့်မောင့်လီးပတ်လည်ကိုလျှာနဲ့ယက်ကာ ဒစ်ကိုသွားနဲ့ဖွဖွလေးကိုက်ပေးပါတော့တယ်.. “အီး အမရယ် အီး ……..” မောင်မောင်လီးမှာအာငွေ့ကြောင့်တောင်တက်နေမှ…ကိုမြင့်မှ “ဝင်းဝင်း ညီမလေး အကိုနောက်ပေါက်ချမယ် မောင်မောင်ကအောက်ကနေအဖုတ်ကိုလိုးမယ် ရလား…” “ရပါ့ လာလိုက်…” မောင်မောင်ကုတင်ပေါ်လှဲလိုက်ပြီး…ထောင်နေသော လီးကြီးအား မဝင်းမှတက်ထိုင်ကာ မောင်မောင်အပေါ်လှဲချကာ နောက်ဖင်ပေါက်အား ကိုမြင့်မှ လီးကိုဂျယ်သုတ်ကာ တဖြည်းဖြည်းချင်းထည့်ပါတော့တယ်… “,ဖြေးဖြေး ကိုမြင့် ဝင်တယ် ထည့် ညီမဖင်ကိုလျှော့ထားတယ်…” ကိုမြင့်နှင့်မဝင်းမှာအရင်ကတည်းကဖင်ချဖူးမယ်ဟုမောင်မောင်တွေးလိုက်မိသည်… ဖင်ထဲလီးဝင်မှ စ၍လ်ုးပွဲကိုဆင်နွဲပါတော့တယ်..ကိုမြင့်မှာ ဖင်ပေါက်ကိုနောက်ကနေတချက်ချင်း ဆောင့်သွင်းကာ …မောင်မောင်မှာလည်း အောက်ကနေ တရပ်စပ်ကော့ကာဆောင့်ပါတော့တယ်…။

မဝင်းမှာ “ကောင်း အမလေး အီး အူး အူး အအ အ” အသံမျိုးစုံဆူညံနေကာ မောင်မောင်နူတ်ခမ်းကိုအတင်းစုပ်ကာ လျှာကိုဆွဲစုပ်ပါတော့တယိ… “အွတ် အု အု အွတ် အအအ ဖတ် ဖတ် အအအ အွတ် အအ…..” မဝင်းစောက်ဖုတ်မှာနွေး၍အသားကုန်နူးညံကာ လီးကိုကော့လိုးလိုက်စဉ် ညှစ်အားမှာအလွန်ကောင်း၍ မောင်မောင်မှာ မမောနိုင်တရပ်စပ်ဆောင့်ပါတော့တယ်..ထိုစဉ် ကိုမြင့်မှာ အသားကုန်အချက်၃၀လောက်တရပ်စပ်မညှာမတာဆောင့်လိုးပြီး လရေများဖင်ထဲကိုပန်းထုတ်လိုက်ပါတော့တယ် မဝင်းမှာအောက်ကလိုးနေတဲ့မောင်မောင်ကိုအတင်းဖတ်ကာ အမောဖြေနေရင်း မဝင်းဖင်ပေါက်မှ ကိုမြင့်လရေများ မောင်မောင်ပေါ်ပါစီးကျလာပါတော့တယ်..ထိုစဉ်ဘေးမှကိုဇော်မှ သူ့မိန်းမဖင်ထဲ လီးကိုထပ်ထိုးထည့်ကာ…ထပ်လိုးပါတော့တယ်.. “အွတ် အွတ် အု အု အအအ ..ဖတ် ဖတ် ဖတ် …” ကိုဇော်မှာလည်းတရပ်စပ် မရပ်ဆက်လိုးကာလရေများ ထပ်ပန်းထုတ်ပါတော့တယ်..မဝင်းလည်း မောလို့တုန်တက်နေကာ..မောင်မောင်မှ.. “အမ ကျွန်တော်လည်းပြီးလိုက်မယ်နော် …အခုကအောက်ကမသိမသာညှောင့်နေရတော့ အားမရဘူး ပုံပြောင်းမယ်…” မဝင်းကိုကုတင်ပေါ်လှဲခိုင်းခြေထောက်တွေပုခုံးပေါ်တင် ဖင်ကိုမြှောက်ခိုင်းကာ ဒူးထောင်၍ တရပ်စပ်ဆောင့်လိုးပါတော့တယ်.. လိုးရုံမက လက်မှလည်းနို့များကိုဆွဲချေကာ “အွတ် အွတ် အု အု အွတ် အအအ ဖတ် ဖတ် အု အု အု အွတ် အွတ် အအအအား…” လရေများအဖုတ်ထဲထပ်ပန်းထုတ်ကာ ပီးလိုက်ပါတော့တယ်… ထို့နောက်ကိုဇော်တို့လင်မယားမှ နောက်ကျမယ်စိုးသောကြောင့်ပြန်သွားပါတော့တယ်..ကိုမြင့်နဲ့အလုပ်ကိစ္စဆွေးနွေးရင်း “ကိုမြင့် တကယ် လိုးနိုင်တယ်ဗျာ..အသက်နဲ့မလိုက်…” “မင်းလည်း နေရင်းထိုင်ရင်းbullဖြစ်သွားတယ် …” “အတွေ့အကြုံအသစ်ဗျ..” “သူတို့နဲ့ငါနဲ့က ချိတ်မိတာ၂နှစ်လောက်ရှိ ပုံမှန်ပဲ ငါကလည်းလူလွတ်ဆိုတော့အဆင်ပြေတယ်…” “ကျွန်တော့်ကိုဆေးနည်းလေးရှိမျှပါဦး..” “ဘာဆေးမှမရှိဘူး ဒါမဲ့ Fame ကထုတ်တဲ့ခွေးလယှားသီးစေ့ဆေးရှိတယ် ဒါတော့သောက်တယ် အရမ်းကြီး ကာမအတွက်ပဲမဟုတ်ဘူး အသက်ကြီးလာရင် လိုတယ်ကွာဒါကြောင့်သောက်တာ…..”။

“ ဟုတျ ပွီ အခု စာရငျးလေးဖွတျမယျ ပွနျတာနောကျကရြငျဒီဘကျတှကေအန်တာရာယျမြားတယျ…..” ထို့နောကျအလုပျစကားမြားပွောအပွီး ၇ခှဲလောကျမှမောငျမောငျပွနျလာခဲ့သညျ။ နောကျနေ့အလုပျပိတျရကျအိမျမှာနားနားနနေေ စာအုပျရေးမလို့လုပျနတေုနျး ငမဲရောကျလာပွီး .. “အကို ဆိုငျသှားရအောငျ….” “လာကှာ ….ငါတိုကျမယျ….” ဆိုငျရောကျ လကျဘကျရညျမှာပွီးငမဲမှ “အကို ဘာလုပျနတော အားရောအားရဲ့လား…” “အားပါတယျ စာအုပျရေးဖို့ကှာ တှေးနတော..” “အယျလယ့ျ စာရေးဆရာကွီးပေါ့..” “ဘာမှဖွဈဖွဈမွှောကျမွှောကျမဟုတျဘူးအောစာအုပျရေးမလို့ကှာ …” “အကိုကရေးတတျလို့လား…” “ရေးတော့မရေးတတျဘူး ဒါမဲ့ဒီလိုပဲ ခလြှေောကျရေး အစကတော့ အကငြ့ျပါရသှားမှာပေါ့ ငါ့အကွောငျးကိုယျတှေ့ဖွဈရပျလေးတှဇောတျလမျးစဉျရေးမယျကှာ ဟုတျတာရောမဟုတျတာရောထည့ျမယျ …ပွီးအောစာအုပျဆိုပမေယ့ျ တကယ့ျငါ့စိတျကဗဟုသုတတှေ ကနြျးမာရေးတှလေကျရှိဖွဈနတောတှပေါ ထည့ျရေးမယျကှ မုဒိနျးမူသကျငယျမုဒိနျးတှဘေ တျဈပေါျလိုကျထိတာတှမေလုပျ သင့ျတာအောကျတနျးကတြာတှအေသိပေးရငျး အောစာအုပျဖတျ ထနျလညျးထနျ ဖတျလို့ကောငျး ဗဟုသုတကနြျးမာရေးလညျး ရအဆငျပွအေောငျရေးမယျကှာ…တကယျမရေးဖွဈသေးပါဘူး တနေ့တော့ရေးမယျကှာ…..ငါလညျးေ ယာကြာျးပဲတဏှာလိူငျးပိုးအော ကျရုနျးမထှကျနိုငျသေးဘူး ဒီတော့ ငါဝါသနာပါတဲ့အကွောငျးတှရေေးဦးမယျ ညီလေးရာ…” “ဟုတျပါပွီ ကိုမောငျမောငျ…ကြှနျတောျတို့လညျးဖတျရတာပေါ့…” “ဖတျတော့ဖတျ ဒါမယ့ျ အထုမလှနျစနေဲ့ အားကုနျမယျကှ..” “ဟုတျတယျ ဟုတျတယျ ဟား ဟား  … . ”       ။

ပြီးပါပြီ       ။