ကောင်းချက်က လန်ထွက်နေတာပဲနော်

ကောင်းချက်က လန်ထွက်နေတာပဲနော်

ညဉ့်နက် နေ တာ တောင် လမ်းမ တွေပေါ် မှာ ဆိုင်ကယ်တွေကဆူညံပြည့်နှက်နေသည်..။မီးပွိုင့်နှစ်ခုလောက်သွား အပြီးသူ့ဟန်းဖုန်း..မြည်လာသည်။မီးနီမှာရပ်နေ တုံးဖုန်းကိုင်လိုက်သည်..။“ဆရာ..ကျနော် မောင်ကွန်းပါ..”“အေး..ပြော…” “ဆရာဘယ်မှာလဲ…”“ငါ၂၆လမ်းပေါ်မှာ..ဘာဖြစ်လဲ..ပြော..အရေးကြီးလား…”“ဟုတ်ကဲ့ဆရာ..အရေးကြီးတယ်..ဆရာလာခဲ့နိုင်မလား..”“ဘယ်ကိုလဲ..”ခေါ်သူကသူ့လက်အော က်ကရဲကြပ်ကြီးမောင်ကွန်း..။မောင်ကွန်းနဲ့အဖွဲ့ကမူးယစ်ဆေးဝါးးအမှုတွေ ကိုလိုက်နေသည်..။သူလက်ရှိလုပ်နေဆဲအလုပ်တွေဖြစ်ပေမဲ့သူကနယ်ပြောင်းတော့မှာမို့သိပ်စိတ်မဝင်စားတော့တာအမှန်..။မောင်ကွန်းကသူတို့ရှိနေတဲ့နေရာ ကိုပြောသည်..။သူဦးတည်နေတာနဲ့ဆန့်ကျင်ဘက်ဖြစ်နေလို့သူနောက်ကြောင်းပြန်လှည့်ရသည်..။သူရောက်သွားတော့မောင်ကွန်းနဲ့အတူသူ့လက်အောက်ကကောင်လေးတယောက်ကိုအရပ်ဝတ်တွေနဲ့တွေ့သည်..။“ရွေငါး”လို့ခေါ်ကြတဲ့တိုယိုတာကားတစီးနဲ့မှောင်ရိပ်မှာသူ့ကိုစောင့်နေကြသည်..။ကားနောက်ခန်းမှာဆံပင်တိုတိုနဲ့မိန်းမတယောက်ရှိနေသည်..။မောင်ကွန်းကသူ့ကိုကားနောက်ဖုံးကိုဖွင့်ပြသည်..။ကျောပိုးအိတ်တလုံး..ရှိနေသည်..။မောင်ကွန်းကရာဘ(မြင်းဆေး)တွေဖြစ်ကြောင်းရှင်းပြသည် . .  ။

ဒီ ဆော်ကို စစ်မေးတော့လုပ်နေကျဖြန့်နေကျကွန်ယက်ကမဟုတ်ဘဲတကိုယ်တော်ပွမလားဆိုပြီးထလုပ်ကြည့်တဲ့သူတွေဖြစ်နေသည်..။မောင်ကွန်းကိုညှိဖို့ငိုယိုတောင်းပန်နေလို့သူ့ကိုခေါ်လိုက်တာဖြစ်သည်..။မောင်ကွန်းကဆရာ့သဘောဘဲ. .ဆရာလုပ်ချင်သလိုလုပ်..လို့ပြောသည်..။သူကားနောက်ခန်းထဲဝင်ထိုင်လိုက်သည်..။လက်နှိပ်ဓါတ်မီးပေါက်စလေးနဲ့သူထိုးကြည့်သည်..။ဆံပင်တိုတိုနဲ့မိန်းမသည်ဆံပင်တွေကိုအညိုရောင်တွေဆိုးထားသည်..။အသက်ကအစိတ်လောက်ရှိပြီ။ အသားဖြူဖြူ..ကိုယ်လုံးတောင့်တောင့်..။ မျက်နှာဝိုင်းဝိုင်းနဲ့ညာဘက်ပါးမှာမှဲ့ရှိသည်..။“နံမည်ဘာလဲ..မှတ်ပုံတင်ထဲကနံမည်..”“ခင်မိုးသူ..” “အသက်..” “၂၆နှစ်..” “လင်ရှိလား..” “ဟုတ်..”“အခုဘယ်မှာလဲ..” “ကျမယောင်္ကျားလား…” “ဟုတ်တယ်..” “သူနဲ့ကျမအတူတူလာတာ..ဆရာတို့ဖမ်းတော့..သူ..ထွက်ပြေးသွားတယ်…” “သူ့နံမည်…” “ဘိုဘိုကျော်သိန်း..ပါ” “အသက်..” “၃၅ပါ…” “သူအခုဘယ်မှာရှိမလဲခင်ဗျားသိလား..” “မသိပါဘူးဆရာ…” “ခင်ဗျား..ဒီမူးယစ်ဆေးတွေတ အိတ်ကြီးနဲ့မိတာ..ထောင်ထဲရောက်တော့မယ်ဆိုတာသိလား…” “ဟုတ်..သိ…သိပါတယ်…”“သွားချင်လား..ထောင်ထဲ….” “မသွားချင်ပါဘူး..ဆရာရယ်…ကယ်နိုင်ရင်ကယ်ပါအုံး. .ဟိုဆရာတွေကဆရာက အင်ချပ်လို့ပြောတယ်..ဆရာရယ်…တခါထဲပါ..မြတ်မလားလို့လုပ်ကြည့်တာ…ကျားရှေ့မှောက်ရက်လဲတာ.. အီးဟီး..ဟီး….”ပေးပါမယ်ရှင်“နေအုံး…ဘယ်လိုကယ်စေချင်တာလဲ..ပြော…”“ကျမ..ကျမကိုလွတ်ပေးပါ…ဆရာတို့ကျေနပ်လောက်အောင်ညှိပေးပါမယ်ရှင်……..” “ဟုတ်ပြီ..ဘယ်လိုညှိမှာလဲ…ပလိန်းကိတ်..အဆော့တစ်ကိတ်နဲ့ထိုင်ကန်တော့ပြီးညှိလို့တော့မရဘူး..”“သိပါတယ်ဆရာ…ဆရာတို့ပြောသလောက်ပေးပါ့မယ်..ကျမကိုမဖမ်းပါနဲ့..”ခင်မိုးသူကလက်ကိုင်အိတ်ထဲ ကငွေထုတ်ကိုထုတ်ပေးသည်..။“ကျုပ်ရဲဘော်တွေကိုကျုပ်မေးပေးမယ်..ခဏစောင့်..”ကားထဲကထွက်ပြီးမောင်ကွန်းတို့နဲ့ ထွက်စကားပြောသည်..။မောင်ကွန်းကစပ်ဖြဲဖြဲနဲ့..“ကျနော်စောစောကထဲကပြောသားဘဲ..ဆရာ့သဘောလို့..ကျနာ်တို့ကအရေးမကြီးဘူး..ငွေပမာဏလဲဆရာ့သဘော..ဆရာအဆင်ပြေရင်ပြီးရော…”လို့ပြောသည်  ။ ကားထဲပြန်ဝင်သည် . . ။

ခင်မိုးသူကို သူ က လက်နှိပ် ဓါတ်မီးပေါက်စလေးနဲ့ထိုးကြည့်သည်..။ရင်မို့မို့ကိုထိုးကြည့်သည်..။“အင်း..ကျုပ်ရဲဘော်တွေက ပိုက်ဆံနဲ့ညှိလို့အိုကေတယ်..ကျုပ်ကတော့..ပိုက်ဆံမလိုဘူး…ကျုပ်လိုတာ..ခင်ဗျားသိမှာပါ..ခင်ဗျားပေးနိုင်မဲ့ဟာပါဘဲ..” “ရှင်”လက်နှိပ်မီးကခင်မိုးသူရဲ့ကိုယ်အောက်ပိုင်းကိုထိုးကြည့်နေသည်..။“ဖြစ်မလား…အချိန်သိပ်မရှိဘူး..ညနက်နေပြီ..” “ကျမ..ကျမ..မိန်းမကောင်းပါ..ကျမယောင်္ကျားကလွဲပြီး..တခါ..တခါမှ..မ….မ..” “ဒါဆို..မဖြစ်ဘူးပေါ့. .ကဲ..ဒါဖြင့်..မဖြစ်ရင်လဲ..ရတယ်လေ..”သူကားထဲကပြန်ထွက်ရန်ပြင်သည်..။သူူကမာစွပ်ခန်းသွားဖို့လုပ်နေတဲ့ကောင်..။စိတ်တွေကထန်ကြွနေတာ..။ခင်မိုးသူလိုလတ်လတ်ဆတ် ဆတ်ဆော်ကိုတွေ့လိုက်တော့စားချင်ဝါးချင်သွားသည်..။“နေ…နေ….နေပါအုံး. .ဆရာ….”“ဘာလဲ…”သူကားထဲကမထွက်သေးဘဲ. .ခင်မိုးသူဘက်လှည့်ကြည့်သည်..။“ဆရာ..ဆရာတယောက်ထဲနဲ့လား… ”“ဒါပေါ့..ကျုပ်ရဲဘော်တွေကကျေနပ်အော င်ငွေပေးလိုက်ရင်ရတယ်..ဒီမှာ. .ခင်ဗျား..အိမ်ထောင်ကျတာဘယ်လောက်ကြာပြီလဲ…” “သုံးနှစ်…”“ခင်ဗျားအတွက်အဆန်းမဟုတ်ပါဘူးလေ..ဘယ်သူမှသိတာလဲမဟုတ်ဘူး..ခင်ဗျားသဘောတူရင်ဟော ဟိုမှာတွေ့လား..ဟိုတယ်လေး. .ကျုပ်တို့အဲဒီကိုသွားလိုက်မယ်..မနက်ကျခင်ဗျားမြင်းဆေးတွေထမ်းပြီးအိမ်ပြန်လိုက်..”ခပ်လှမ်းလှမ်းက မီးလင်းနေသောဟိုတယ်ဆိုင်းဘု တ်လေးကိုပြလိုက်သည်..။ “ဆရာ..တကယ်ပြောတာလားဟင်…” “တကယ်ပေါ့..ကဲအိုကေလား…”ခင်မိုးသူပါးစပ်ကမဖြေ..။ခေါင်းငြှိမ့်ပြသည်   ။

“  ကဲ ဒါဖွင့ျ..သှားစို့..”သူခငျမိုးသူအေးစကျနတေဲ့လကျကိုဆှဲကိုငျကာကားထဲကထှကျသညျ..။ကားနောကျဖုံးထဲကကြောပိုးအိတျကိုထုတျယူသညျ..။သူ့ရဲဘောျတှကေိုနုတျဆကျပွီးေ တှ့နရေတဲ့ဟိုတယျလေးဆီကိုခငျ မိုးသူလကျကိုဆှဲပွီးလြောကျသှားလိုကျသညျ..။ရာဘ(မွငျးဆေး)တှအေပွည့ျပါတဲ့ေ ကြာပိုးအိတျကွီးလှယျပွီးခငျမိုးသူဆိုတဲ့ဆံပငျအညိုရောငျ ဆိုးထားတဲ့မိနျးမနဲ့ဟိုတယျအခနျးထဲကိုရောကျလာသညျ..ကုတငျပေါျအတူထိုငျခရြငျး..“ခငျဗြား..သခြောတယျနောျ…”လို့မေးလိုကျတော့..ခငျမိုးသူက..“ဘာကိုပွောတာလဲ..ဆရာ..”လို့သူ့ကိုမကွည့ျဘဲခေါငျးလေးငုံ့ပွီးမေးသညျ“အောျ..ကြုပျနဲ့အိပျတာပွောတာ..တောျကွာမှမုဒိနျးကငြ့ျတယျဖွဈနမေယျ..”“သခြောပါတယျ..ဆရာ..ကမြ…ကမြကိုပွနျလှတျပေးတာဘဲေ ကြးဇူးကွီးလှပါပွီ..နောကျ..နောကျပွီး…ဒီအိတျကွီးပွနျပေးတာလဲ ဆရာ့ကြေးဇူးကွီးပါတယျ..ဒါတှအေသိမျးခံရရငျကမြတော့ အရငျးပွုတျပွီးဘဝပကြျမှာ..ဆရာ…” “တခုတော့ရှိတယျ..ခငျဗြား..ဒီအလုပျလုပျတာနောကျဆုံးဖွဈပါစေ..ဒီလောကထဲမလာနဲ့တော့..”“ဟုတျကဲ့ပါ..ဆရာ…”“ကဲ..ခငျဗြားကိုကွည့ျရတာလဲခြှေးတှသေနျတှနေဲ့..ရသှေားခြိုးလိုကျပါလား…” “ဟုတျကဲ့…”ခငျမိုးသူရခြေိုးနတေုံးကု တငျဘေးကရခေဲသတေ်တာလေးကိုသူ ဖှင့ျ ကွည့ျ သညျ   ။

အချို ရေဘူးများ. .ရေသန့်ဘူးများနဲ့တိုက်ဂါးဘီယာ ဘူးတွေတွေ့လို့ဘီယာတလုံးယူကာဖေါက်သောက်သည်..။သူ့ဟန်းဖုန်းမြည်လာသည်..အိမ်ကဖုန်းနံပါတ်ဘဲ..“ဟလို..နေစိုးဝေပြောနေတယ်..”“မောင်ဝေ..ဒေါ်ဒေါ်တင့်..ပါ…”“ပြော..ဒေါ်ဒေါ်တင့်..”“မောင်ဝေ..ညဂျူတီကျတာလား..ဒီညပြန်လာအုံးမလား..မေးချင်လို့…”“ပြန်မလာတော့ဘူး..ဒေါ်ဒေါ်တင့်..အလုပ်များနေလို့..ထားထားကော..”“ထားထားအိပ်သွားပြီ..မောင်ဝေ..ဒေါ်ဒေါ်တင့်ကမောင်ဝေပြန်လာရင်တံခါးဖွင့်ပေးမလို့ပါ..နောက်ပြီး..တခုခုစားဖို့လုပ်ထားမလို့လေ…”“ကျေးဇူးဘဲ..ဒေါ်ဒေါ်တင့်…ပြန်မလာဖြစ်တော့ဘူးမနက်မှဘဲပြန်လာမယ်…”ထားထားသည်သူ့ကို ပစ်ပယ်ထားသလောက်ထားထားရဲ့မိ သားစုကသူ့အပေါ်ဂရုစိုက်ကြတာ သူတွေ့ရသည်။အပျိုကြီးဒေါ်ဒေါ်တင့်သည်ထားထားကိုယ်စားသူ့ကိုအမြဲစေတနာထားတာတွေ့ရသည်..။ဖြူဖွေးတောင့်တင်းပြီးအရွယ်တင်တဲ့ဒေါ်ဒေါ်တင့်ကိုတပ်မက်မိတဲ့သူ့စိတ်ရိုင်းတွေကိုမနဲထိန်းချုပ်ခဲ့ရသည်..။“ချောက်..”ရေချိုးခန်းတံခါးပွင့်လာသည် . .  ။

ထမိနျရငျလြားနဲ့မကြျနှာသုတျပုဝါခွုံပွီးခငျမိုးသူထှကျလာသညျ..ကုတငျပေါျထိုငျကာအပေါျပိုငျးဗလာနဲ့ဘီယာသောကျနတေဲ့သူ့ကိုတှေ့တော့ရခြေိုးခနျးပေါကျဝမှာခွစေုံရပျနလေို့..“ဒီကိုလာလေ..”လို့ခေါျလိုကျသညျ..။“လာ..ဒီမှာထိုငျ..”ဆိုပွီးသူ့ဘေးမှာထိုငျခိုငျးသညျ..။ခငျမိုးသူလကျမောငျးသားဖှေးဖှေးမှာရစေကျရသေီးေ လးတှကေိုတှေ့ရသညျ..။“တောျတောျလနျးဆနျးသှားလား…”ခေါငျးညှိမ့ျပွသညျ..။“ခငျဗြားယောငျ်ကြား..ခုလောကျဆိုခငျဗြားဘာဖွဈနလေဲ..ဘယျရောကျနလေဲဆိုပွီးတောျတောျ စိတျပူနမေယျထငျလား…”“အငျး..သူကကမြထကျပ စ်စညျးအိတျကွီးဆုံးပွီလား ဆိုပွီးစိတျပူနမှောပါဘဲ…” “ခငျဗြားအပေါျ..သူမကောငျးဘူးလို့ဆိုလိုတာလား…”“သူ့ကွောင့ျဘဲဒီအလုပျလုပျဖွဈတာ…အတငျးဘဲကမြကိုလုပျခိုငျးတာ..ရှိသမြှပုံအောပွီးရငျးရတာ..”“ခငျဗြား..နဲ့ခငျဗြားယောငျ်ကြား..ဘယျတုံးကနောကျဆုံး..အိပျလဲ..”“ရှငျ..”“ကြုပျမေးရငျဖွမှေကွိုကျတယျ…”“ဟို…ဟို…မအိပျဖွဈတာ..နဲနဲကွာပွီ..”“ခငျဗြား..သူ့ကိုစုတျပေးဘူးလား…”သူမေးခှနျးကိုခငျမိုးသူမဖွေ..။“လီးစုတျဘူးလားလို့မေးနတော..” “ဟုတျ..ဟုတျကဲ့…”ိ “သူနဲ့လိုးတိုငျး..သူကစုတျခိုငျးလား. .”“ဟုတျ…”“ကြုပျကိုခငျဗြားလီးဘယျလို စုတျလဲနမူနာစုတျပွစမျး..”သူ့လကျညှိုးကိုခငျမိုးသူနှုတျခမျးထူထူလေးဆီထိုးပေးလိုကျသညျ..။နှေးကှေးနလေို့..“စုတျလေ..”လို့ငေါကျလိုကျတော့သူ့လကျညှိုးကို သူမလကျကလေးနဲ့ကိုငျကာစပွီးငုံစုတျသညျ..။သူမလြာကလေးလကျညှိုးကိုပတျလညျရဈပတျလူးလှိမ့ျပေးလာသောအခါသူ့လိငျတနျသညျတအားထောငျထတငျးမာလာရသညျ..။

လက်တဖက်နဲ့ဘောင်းဘီကိုချွတ်ချသည်..။အတွင်းခံဘောင်းဘီကိုဆက်ဆွဲချသည်..။ဆာလောင်နေတဲ့သူ့အကောင်ကြီးသည် မတ်မတ်ထောင်နေသည်..။ခင်မိုးသူသည်သူ့လက်ညှိုးကိုဆက်စုတ်ပေးနေဆဲ..။သူမမျက်လုံးတွေကနီးနီးက ပ်ကပ်တွေ့နေရသောလိင်တန်ကြီးကိုကြည့်နေသည်..။သူမလက်တဖက်ကိုလိင်တန်ပေါ်ကိုတင်ပေးလိုက်သည်..။သူမမရဲတရဲနဲ့ဆုတ်ကိုင်လိုက်သည်..။ “အကြီးကြီးဘဲ…”လို့တိုးတိုးလေးပြောလိုက်သံကြားရသည်..။“ခင်ဗျားယောင်္ကျားနဲ့ ဘယ်သူပိုကြီးလဲ..”“သူကဒီလောက်မကြီးဘူး…”“ကစားပေး..ဒီလိုဘဲအသေကြီးကိုင်ဆုတ်မထားနဲ့..”်ခင်မိုးသူလိင်တန်ကိုပွတ်သပ်ပေးလာသည်..။“ခင်ဗျားလုပ်တတ်ရဲ့သားနဲ့ဗျာ..ဘာလဲ…ရှက်နေတာလား..မရှက်နဲ့..ဘယ်သူမှသိတာမဟုတ်ဘူး..” “မီး…မီးကြီးပိတ်ပေးမလားဟင်…”ဲသူမအလိုကိုလိုက်ကာမီးပိတ်ပေးလိုက်ပေမဲ့ရေချိုးခန်းတံခါးကဟနေလို့အဲဒီကမီးရောင်နဲ့ခင်မိုးသူသူ့လိင်တန်ရဲ့ထိပ်ပိုင်းကိုဖွဖွလေးပွတ်သပ်ပေးနေတာတွေ့နေရဆဲ..။“စုတ်ပေးလေ..”ခင်မိုးသူမျက်စိလေးပိတ်လိုက်ပြီးသူ့လိင်ချောင်းကိုငုံလိုက်သည်..။လိင်ချောင်းထိပ်ဖူးကိုငြင်ငြင်သာသာလေးစုတ်နေရာကလျာနဲ့လိင်တန်ဒစ်ကြားကိုစထိုးပေးလာသည်..။အတွေ့အကြုံများသောကျွမ်းကျင်သူဆိုတာစောစောကလက်ညှိုးကိုစစုတ်ပေးကထဲကသိလိုက်သည်..။အခုကျကျနနပညာပါပါစုတ်ပေးနေပြီ…။အိုး…..အူး…….ကောင်းလိုက်တာ…..။အရှိန်ရလာလို့လားမသိ..။

ခငျမိုးသူသညျသူ့လိငျတနျကိုအရငျးအထိငုံငုံစုတျလိုကျ..တှဲလောငျးကနြသေောဂှေးစိနှဈလုံးကိုလကျနဲ့ဆုတျပှတျကစားပေးလိုကျနဲ့လုပျပေးလာခြိနျသူကလဲရငျလြားထားတဲ့ထမိနျကိုဖွခေကြာဆူဖွိုးတငျးကော့နသေောရငျသားတှကေိုဆုတျကိုငျခြနေယျသညျ..။ရငျသားထိပျသီးလေးတှကေိုလကျမနဲ့လကျညှိုးသုံးပွီးခြကေစားသညျ..။လိငျတနျထိပျကအပေါကျကို လြာထိပျနဲ့ထိုးထိုးပေးသောအခါ သူအရသာထူးကဲသလိုပွီးခငြျသလိုလိုတောငျဖွဈလာရလို့ခငျမိုးသူကို..တောျပွီ..လို့တားလိုကျမိသညျ..။ခငျမိုးသူရဲ့ထမိနျကိုခြှတျခိုငျးလိုကျပွီးကုတငျပေါျပကျလကျအိပျစသေညျ..။ဖွူဖှေးအခြိုးကသြောခ ငျမိုးသူရဲ့ဝတျလဈစားလဈကိုယျခန်ဒာကိုသူကွည့ျလို့မဝ..။ ခပြျသောဝမျးပငြျအောကျကေ ဖါငျးမို့တဲ့ဆီးခုံကွီးကအမှော ငျထဲမှာဝငျးဝငျးကွီးတှေ့နရေသညျ..။အမှေးပွောငျအောငျရိပျသငျထားလို့ သူမအဖုတျဖေါငျးဖေါငျးကွီး ကိုထငျထငျရှားရှားတှေ့ရသညျ..။ပေါငျတနျသှယျနှဈေ ခြာငျးကိုဆှဲကားကာသူမ အပေါျမှောကျခါနရောယူလိုကျပွီးသူ့လိငျတနျေ ခါငျးနဲ့အကှဲကွောငျးတလြောကျသုံးေ လးခါလောကျစုံခြီဆနျခြီပှတျဆှဲလိုကျပွီးမှထိုးသှငျးသညျ.။

ခင်မိုးသူပါးစပ်လေးပွင့်ဟသွားသည်..။လိင်တန်ထိပ်ဖူးကတင်းတင်းကျပ်ကျပ်မဝင်ချင့်ဝင်ချင်ဝင်သွားသည်…။ခင်မိုးသူသူ့ကျောပြင်ကိုလှမ်းးဆွဲဖက်သည်..။“ဖြေးဖြေး…ဖြေးဖြေး..”လို့လဲပြောသည်..။ထောင်ထနေသောနို့သီးခေါ င်းလေးတဖက်ကိုငုံ့စို့လိုက်ရင်း..ထိုးသွင်းသည်..။“အိုး…အင်း..ဆရာ့ဟာကြီးကသိပ်ကြီးတာဘဲ…”လို့ညည်းသည်..။နူးညံ့စိုအိနေတဲ့ခင်မိုးသူရဲ့ အတွင်းသားအထိအတွေ့တွေကအလွန်စီးကျပ်လှသည်..။လိင်တန်အရင်းဆုံးသည်အထိ သွင်းမိချိန်ခင်မိုးသူဖင်ကြီးတွေကြွတက် လာပြီးခြေထောက်တွေကိုမြှောက်ထောင်လိုက်တာတွေ့ရသည်..။သူမနုတ်ဖျားကအင်ဟင်အင်ဟင်နဲ့ညည်းညူနေသည်..။လိင်တန်ကိုဖြေးဖြေးချင်းဆွဲနုတ်ခါဖြေးဖြေးချင်းပြန်ထိုးသွင်းသည်..။အိကနဲကသူမပါးစပ်ကအသံထွက်လာသည်..။သူ့ရင်ဘတ်ကိုသူမလှမ်းပြီးစုတ်နမ်းလိုက်တာတွေ့ရသည်..။အင်း…သူမစိတ်ပါလာပုံရသည်..။သူအသွင်းအထုတ်တချက်ချင်းလုပ်နေသည်..။ခင်မိုးသူအဖုတ်သည်စီးကျပ်နေလို့အရသာထူးကဲနေသည်..။အရေတွေလိုက်လာလို့အသွင်းအထုတ်မှာအသံတွေမြည်လာသည်..။ရင်သားတွေကလဲတင်းမာပြီးသူဆုတ်နယ်လို့ကောင်းလွန်းနေသည်။ရင်သားထိပ်ဖူးနို့သီးတွေကိုသူလျာနဲ့ကလိရင်း..တချက်ချင်းအရသာခံပြီးညှောင့်ထည့်ပေးနေသည်..။

မိန်းမကောင်းကောင်းမလုပ်ရတာကြာနေလို့ခင်မိုးသူနဲ့လုပ်ရတာသူအရမ်းကျေနပ်သဘောကျနေသည်..။တဖြေးဖြေးနဲ့ဆောင့်ချက်တွေပြင်းထန်လာသည်..။ ခင်မိုးသူလဲအောက်မှကော့ကော့ပေးလာသည်..။သူမတင်ပါးကြီးတွေကိုပတ်ြ ခာမွေ့ရမ်းပေးလာသည်..။တဟင်းဟင်းနဲ့အသံတွေကျယ်လာသည်..။သူမလဲကျေနပ်စွာတက်ညီ လက်ညီတုံ့ပြန်နေတာတွေ့ရတော့သူတအားဆောင့်ထည့်လာသည်..။ “ကောင်းလား..”“အင်း. .အင်း…..”တအားကြုံးဆောင့်ထည့်သည်..။သူမကလဲအောက်မှတုံ့ပြန်ပင့်ကော့ပေးသည်..။ကုတင်အောက်ကိုဆင်းရပ်လိုက် ပြီးသူမဖင်ကြီးတွေကိုဆုတ်ကိုင်ပြီးအားကုန်ဆောင့်ထည့်သည်..။တအားကောင်းသွားပြီးသုတ်ေ ရတွေတထုတ်ထုတ်နဲ့သူမအ ဖုတ်ထဲပန်းထည့်ကာပြီးသွားသည်..။“ခင်ဗျားကောပြီးလား..”“အင်း…ပြီးတယ်…”ခဏနားပြီးနောက်တချီထပ်ဆွဲကြပြန်သည်..။ ဒုတိယတချီဆွဲအပြီးတွင်သူနဲ့ခင်မိုးသူတို့ သည်ရဲနဲ့မူးယစ်ဆေးဖြန့်သူတို့အပေးအယူဆက်ဆံရေးလိုမဟုတ်တော့..။ ခင်မိုးသူသည်သူ့ရင်ခွင်ထဲခိုဝင်ကာ..သူ့ရင်ဘတ်ကိုနမ်းစုတ်လျာနဲ့ယက်သည်..။တတိယအချီမစခင်သူ့လိင်တန်ကို တယုတယစုတ်နမ်းပေးသည်..။တတိယအချီမှာလေးဘက်ဝပ်ဖင်ထောင်ပေးသောခင်မိုးသူကိုအရသာခံပြီးသူဖြုတ်သည်..။သုံးချီကောင်းဆွဲအပြီးမောမောနဲ့အိပ်ပျော်သွားကြသည်..မန္တလေးရဲ့မနက်ခင်း…။လမ်းမပေါ်မှာဆိုင်ကယ်တွေ. .ကားတွေဆူညံပြည့်ကျပ်နေပြီ..။ သူ့ကိုလှည့်ကြည့်လှည့်ကြည့်နဲ့ကျော ပိုးအိတ်ကြီးထမ်းပြီးလျောက်သွားသော ခင်မိုးသူကိုလက်ပြပြီးသူ ဆိုင်ကယ်ကိုမောင်းထွက်ခဲ့ တော့ သည် .  . ။

ပြီးပါပြီ     ။