အသေလုပ်တဲ့မောင်မျိုး

အသေလိုးတဲ့မောင်မျိုး


Zawgyi Font
"အား ... မောင် ... မောင် ... ပြန်ထုတ်ကွာ ... ထပ်မထည့်နဲ့တော့ ... ဟင့် ... နာတယ် ... နာတယ် ... ဟီး"

မောင်လေ ... ကျွန်မကို ... မညှာတော့ဘူး ... သူ့ဟာက ... တထစ်ချင်း ဝင်ချလာတာ ... အရမ်းကျဉ်းတဲ့ ... ပန်းလေးထဲက အသားစိုင်တွေကို ... ထိုးခွဲပြီး ... ဝင်လာပါတယ် ... ကြပ်လိုက်တာရှင် ... ကြပ်လိုက်တာ ... နာလိုက်တာလည်း ... အရမ်းပဲ ... အသားနုလေးတွေကို ... ပွတ်တိုက်သွားတဲ့ ... မောင့်ရဲ့ ဟာက ... သံချောင်းလောက်ကို မာလိုက်တာရှင် ...

"အား ... တော်ပါတော့ ... မောင်ရယ် ... တို့မခံနိုင်ဘူး ... ဟင့် ... အရမ်းနာတယ်ကွာ ..."
"ခဏလေးပါ ... မရယ် ... ခဏလေးပါ ... "

ကျွန်မလေ ... ဇောချွေးလေးတွေ ပြန်လာပါတယ် ... နာလွန်းတော့ အောက်ကနေ ... လူးလှိမ့်နေတာပဲရှင် ... မောင် ကျွန်မ ... ရင်သားတွေကို ... လာနမ်းတယ် ... လည်တိုင်လေးတွေကို ... နမ်းတယ် ... လက်လေးက ... ရင်သားတွေကို ... နယ်ပေးတယ် ... အို ... ဟင့် ... အောက်ကလည်း နာ ... အပေါ်ကလည်း ယား ... ကျွန်မ တကိုယ်လုံး ... မောင့်ရင်ခွင်အောက်မှာ ... လူးလိမ့်နေတာပဲရှင် ... မောင်လေ  ... ကျွန်မ ရင်သားထိပ်ဖျားလေးကို ... ညှစ်ပြီး ချေပေးပါတယ် ... အို ... ကောင်းလိုက်တာရှင် ... နာကျင်တာတွေ မေ့ပျောက်သွားအောင် ... မောင်လုပ်တတ်တယ်နော် ... စောက်ခေါင်းလေးထဲ နစ်ဝင်နေတဲ့ ... မောင့်ဟာကြီးကိုတောင်မေ့သွားတယ် ... မောင်လေ ... သူ့ဟာကို ... အထဲမှာ မွှေနေတယ် ... ထက်အောက် ဘယ်ညာ ... ဖမ်းမရ ... ညှစ်မရအောင် ... မွှေ့ယမ်းနေတော့ ... ကျွန်မ တကိုယ်လုံး ထူပူသွားတာပဲရှင် ...  ရင်ထဲမှာလည်း ... လှိုက်ကနဲ ဖိုကနဲ ... အို ... မောင်ရယ် ... ချစ်တယ် မောင်ရယ် ... ချစ်တယ် ...

မောင်လေ ... သူ့ခါးကို ဆတ်ကနဲ ဖိချပစ်လိုက်တော့ ... မောင့်ဒုတ်က ... ပန်းလေးထဲ ... အတင်းဝင်ချလာပါတယ် ... မောင်လေ ... ကျွန်မ ပန်းလေးထဲက ... တစ်ခုခုကို ... ထိုးခွဲပစ်လိုက်တယ် ... ဆစ်ကနဲ ... နာကျင်မှုက ... အသည်းခိုက်အောင် ... နာလိုက်တာရှင် ...

"အား ... နာတယ် ... နာတယ် ... ဟင့် ... ဟီး ... မောင် အရမ်းရက်စက်တယ်"
"အရမ်းနာသွားလား မရယ် ... မငိုနဲ့နော် ... တိတ် တိတ် ... မ အပျိုမြှေးလေး ပေါက်သွားပြီ"
"အို ... ဟင့် ... ဟီး ..."

ကျွန်မ ... အပျိုမြှေးလေး ပေါက်သွားပြီတဲ့ ... ဟင့် ... နာလိုက်တာရှင် ... ဒါဆို ... ကျွန်မ ... အပျိုမဟုတ်တော့ဘူးပေါ့ ... မောင်လေ ... ကျွန်မ အပျိုပန်းလေးကို ... ဆွတ်ခူးသွားပြီ ... နာလွန်းလို့ ... ရုန်းကန်ပစ်နေတဲ့ ကျွန်မကို ... အနမ်းတွေ တရစပ် ပေးတော့တာပဲ ... ကျွန်မလေ ... ဝမ်းနည်းလွန်းလို့ ... မျက်ရည်လေးတွေ စီးကျလာပါတယ် ...

"မငိုပါနဲ့ ... မ ရယ် ... မောင်က ချစ်လွန်းလို့ပါ"
"ဟင့် ဟင့် ..."

ငိုနေတဲ့ ကျွန်မ နှုတ်ခမ်းလေးတွေကို နမ်းရင်း ... မောင်လေ ... အဆုံးထိထိုးထည့်ထားတဲ့ ... မောင့်ဒုတ်ကို ... ပြန်ထုတ်လိုက်ပါတယ် ...

"ဟင့် ... ဟင့် ... ရှီး"

ကျွန်မလေ ... မျက်စိမှိတ်ထားရာကနေ ... အတင်းပဲ ထကြည့်ပါတယ် ... မောင် မကောင်းဘူး ... ရက်စက်တယ် ... ကျွန်မပန်းလေးထဲက ... ဆွဲထုတ်လာတဲ့ မောင့်ဒုတ် ... နည်းတာကြီးမဟုတ်ဘူး ... ကျွန်မ လက်ကောက်ဝတ်နီးပါးလောက်ရှိတာကြီးကို ... မောင် ထည့်ရက်တယ် ... ဟင့် ... ဒီလောက်ကြပ်နေတဲ့ ... ပန်းလေးထဲ ထည့်တော့ ... အထဲမှာ ကွဲပြဲကုန်ပြီလား မသိပါဘူး ... ဟင် ... မောင့်ဒုတ်မှာ ... သွေးတွေနဲ့ ...

"အို ... သွေးတွေနဲ့ ... မောင် "
"အပျိုမြှေးပေါက်သွားတာ ... မ ရဲ့ ... စိတ်မပူပါနဲ့ ... အစမို့ နည်းနည်းလေး နာတာပါ ..."
"သွားပါ ... မောင် အရမ်းရက်စက်တယ် ... ဒီမှာ သွေးတွေ ထွက်နေပြီ ..."

ပန်းလေးထဲက ... အရည်တွေနဲ့ အတူတူ သွေးတွေ ထွက်လာပါတယ် ...

"လာပါ ... မ ရယ် ... စိတ်မဆိုးရဘူးနော် ... ဆက်ချစ်ချင်တယ် မရယ် ... လာပါ ..."
"အို ... ဟင့်အင်း ... ဟင့်အင်း ..."

မောင် အရမ်းဆိုးတယ် ... ကျွန်မကိုလေ ... အတင်း တွန်းချပြီး ... ပန်းလေးထဲကို ... မောင့်ဒုတ်ကြီးနဲ့ ... တေ့ပြီး ... ဆောင့်ချပစ်လိုက်ပါတယ် ...

"အား ... နာတယ် ... နာတယ် ... ဟင့်"

မောင်က ... အတင်းပဲ ... ကျွန်မကို မညှာဘူး ... စပ်ဖျင်းဖျင်း ဖြစ်နေတဲ့ ... ပန်းလေးက ... ဒေါသတကြီး ... မောင့်ဒုတ်ကို ... ညှစ်ပစ်လိုက်တယ် ... ကဲ ... မှတ်ပြီလား ... မောင်ရေ ...

"ဟာ ... ဟာ ... အရမ်းညှစ်တယ် ... မရယ် ... အရမ်းညှစ်ထားတယ် ..."

ဒီတစ်ခါ ... အော်ရတာက ... မောင်လေ ... ကောင်းတယ် မှတ်ပြီလား ... သူများကို ... မညှာမတာ ... သွေးထွက်အောင်လုပ်တဲ့ မောင် ... ကျွန်မလည်း ... အရမ်းနာတာပဲ ... နာတာပျောက်သွားအောင် ... အတင်းညှစ်ထားတော့ ... မောင် လုပ်မရတော့ဘူးပေါ့ ... မောင်လေ ... ကျွန်မ ဒီလို ညှစ်နေတာကို ... အရမ်းဖီးတွေ့နေတယ်ထင်ပါရဲ့ ... အတင်းပဲ ... ဆွဲထုတ်တယ် ... ကျွန်မက အတင်းညှစ်ထားတယ် ... ဟင့် ... ဟင့် ... ပန်းလေးထဲက ... မောင့်ဒုတ်ကြီးက ... ပြန်ထွက်သွားပြီ ... ရင်ထဲမှာ ဟာကနဲ ဖြစ်သွားတယ် ... ချက်ခြင်းပဲ ... မောင် ပြန်ထည့်တယ် ... ဟာ ... အား အား ...  ဆီးခုံနှစ်ခု ... ဂဟေဆက်သွားတဲ့အထိ ... မောင်ထိုးထည့်တယ် ... မောင့်ဒုတ်က ရှည်လိုက်တာရှင် ... ကျွန်မ သားအိမ်ကို ... ဒိန်းကနဲ လာဆောင့်တဲ့အထိ ... ထည့်ပစ်လိုက်တော့ ... မျက်လုံးတွေ ပြာသွားတာပဲ ... ဒီလိုနဲ့ ... အဝင်အထွက်တွေက ... တဖြေးဖြေး မြန်လာပါတယ် ... ကောင်းလိုက်တာရှင် ... အပျိုမြှေးပေါက်သွားတဲ့ နာကျင်ခံစားမှုတွေ ... ပျောက်သွားပြီး ... ကျွန်မစိတ်တွေ ... ချစ်ရမက်ခိုး ဝေနေပါတယ် ... မောင့်ဒုတ် ဝင်လာရင် ... ခါးလေးကို ယမ်းခါလိုက် ... ပြန်ထွက်ခါနီး ... ညှစ်ထားလိုက်နဲ့ ... ဖီလင်တွေ တက်လာပါတယ် ... အော် ... ဒါကြောင့်လည်း ... အိမ်ထောင်ပြုကြတာကိုး ... ဒီအရသာက ... ဘာနဲ့မှကိုမတူတာပဲရှင် ... မောင်လေ ... ကျွန်မ ဂျိုင်းနှစ်ဖက်အောက်ကို ... လက်ထည့်လိုက်ပါတယ် ... လျှိုပြီး ... ပခုံးနှစ်ဖက်ကို ... အတင်းဆုပ်ပြီး ... ဖိဆောင့်ပစ်လိုက်တယ် ...

"ဗြစ် ... ဗြစ် ... စွတ် ... စွိ ... အင့် ... အီး ... ဟင့် ... ဟင့် ... အား ... အား "

အရမ်းပဲရှင် ... နားထင်တွေ ပူထူသွားအောင် ... ဆက်တိုက် ... ဆောင့်ပစ်နေတယ် ... မောင်လေ ... အတင်းပဲ ဆောင့်တော့ ... ကျွန်မ ရုန်းမရတော့ဘူး ... ကောင်းလိုက်တာရှင် ... ကောင်းလိုက်တာ ... ငြီးသံလေးက ... အခန်းထဲမှာ ကျယ်လာတော့ ... အတင်း နှုတ်ခမ်းကို ... ကိုက်လိုက်ပြီး ... အောက်က ... တင်သားကို ... ကော့ပစ်လိုက်တယ် ... ဆောင့်ပေတော့ ... မောင်ရေ ... ဆောင့် ... မောင်ချစ်သမျှ ... တို့ လိုက်လျောမယ် ... မောင်ချစ်လို့ အသက်ထွက်ရင်လည်း ထွက်ပါစေတော့ ... မတတ်နိုင်တော့ဘူး ...  မောင့် ဆောင့်ချက်တွေက ... မှန်မှန်နဲ့ အားပါတော့ ... နည်းနည်းတော့ အောင့်တယ်ရှင့် ...
................................
မောင့်ရဲ့ ဆောင့်ချက်ကြမ်းကြမ်းတွေကြောင့် ... မွေ့ယာထူထူပေါ်က ... ပြန်ကန်ထွက်လာတဲ့ ကျွန်မတင်သားတွေကို ... မွေ့ယာထဲ တင်ပါးကြီး မြုပ်သွားအောင် ဆောင့်ချလိုက်နဲ့ ... မောင်အချစ်ကြမ်းနေပါတယ် ... ကောင်းလိုက်တာရှင် ... နာနေပေမယ့် ... မောင်ချစ်တာ အရမ်းကောင်းတယ် ... အီစိမ့်နေအောင် ... ကောင်းတဲ့ မောင့်ဆောင့်ချက်တွေအောက်မှာ ... ကျွန်မပန်းလေး ... ကွဲချင်ကွဲပလေ့စေတော့ရှင် ... မောင်ဆောင့်တာ ပိုပြီး ထိအောင် ... အောက်ကနေ ကော့ကော့ပေးနေမိတယ် ... ကော့ပေးတော့လေ ... မောင့်ဆောင့်ချက်တွေက ပိုပြီးထိတယ်ရှင့် ... ဒါပေမယ့် ကျေနပ်ပါတယ် ... နာပေမယ့် အရမ်းကောင်းတော့ ... ခြေထောက်တွေကို ... လေထဲမှာ ဟိုကန်ဒီကန် ကန်မိပါတယ် ... နောက်ဆုံး သုံးချက်လောက်မှာ ... မခံနိုင်တော့ဘူးရှင့် ... အဝင်အထွက်ကြမ်းနေတဲ့ ... မောင့်ဒုတ်ကြီး ... တုံ့ကနဲ ဖြစ်သွားအောင် ... ညှစ်ပစ်လိုက်တယ် ... ကျွန်မလေ ... အရမ်းထန်နေတော့ ... ခါးလေးကိုပါ လိမ်ပစ်လိုက်တယ် ...

"အား ... ဟင့် ... ဟင့် ... ရှီး ... မောင် ... မောင် "

ကျွန်မလေ ... မောင့်နာမည်ကို အတင်းခေါ်ရင်း ... ပန်းလေးထဲက ... အရမ်းယားလာပြီး ... ပြွတ်ကနဲ ... ချစ်ဝတ်ရည်တွေ ထုတ်ပစ်လိုက်တယ် ... ကောင်းလိုက်တာရှင် ... ကောင်းလိုက်တာ ... ကာမအရသာရဲ့ အဆုံးသတ် ခံစားမှုက ... ကျွန်မရင်တွေ တငြိမ့်ငြိမ့်ပါပဲရှင် ... မောင့်ကို ... အတင်းဖက်ထားရင်း ... မော့ကြည့်လိုက်တော့လေ ... မောင့်မျက်နှာမှာ ချွေးတွေ ပြန်နေတယ် ... အို ... မောင်ရယ် ... ချွေးထွက်ရလောက်အောင် ... ချစ်ရသလားရှင် ... ကျွန်မလေ ... မောင့် မျက်နှာပေါ်က ... ချွေးလေးတွေကို ... သုတ်ပေးလိုက်ပြီး ...

"မောင်ရယ် ... အရမ်းကောင်းတယ်ကွယ် ..."
"ဟုတ်တယ် ... မရယ် ... အရမ်းကောင်းတယ် ... ဒါပေမယ့် ... မောင် မပြီးသေးဘူး ..."
"အို ..."

ဘယ်လိုလုပ်ရမလဲဟင် ... ကျွန်မ အရည်တွေ ထွက်တာ ခဏခဏရှင့် ... မောင်ကတော့ ပြီးသေးဘူးတဲ့ ...

"မောင့် ... အရမ်းမောနေရင် ... ခဏလောက်နားပါလားကွယ်"
"ဟင့်အင်း ... မ ရဲ့ ... အဖုတ်က ... အရမ်းချလို့ကောင်းတယ် ..."
"အို ... မောင်ကလည်း ..."

ကျွန်မလေ ... မောင့်ကို သိပ်ချစ်ပေမယ့် ... ဒီလိုမျိုး စကားလုံးကြမ်းကြမ်းတွေကိုတော့ နားရှက်တယ်ရှင့် ... ဒါပေမယ့် ... မောင် မပြီးသေးတာကို ... အားမလိုအားမရဖြစ်မိတယ်ရှင့် ... မောင့်ကိုလည်း ... ကျွန်မလို ... ကျေနပ်နှစ်သိမ့်မှုပေးချင်တယ် ... ကျွန်မလေ ... မောင့်ကို သိပ်ချစ်သွားတော့ ... အတင်းပဲ အောက်ကနေ ... ကော့ကော့ပေးတယ် ... ညှစ်ပေးတယ် ... မောင်လေ ... အရမ်းထန်လာတော့ ... ကျွန်မ ခါးလေးကို အတင်းမပြီး ... ပန်းလေးထဲကို ... အတင်းဆောင့်ချနေတော့တာပဲရှင် ... ကျွန်မလေ ... စက်သေနတ်ပစ်သလို မောင့်အချစ်တွေကြောင့် ... ဗလုံးဗထွေးနဲ့ ... ငြီးတွားနေပါတယ် ...

"အား ... ဟာ ... ဟာ ... မ ... မောင် ... ပြီးတော့မယ် ... ပြီးတော့မယ် ..."

အဝင်အထွက်တွေက ... မြန်လွန်းလို့ ... ကျွန်မ ပန်းလေးကလည်း ... မညှစ်နိုင်တော့ဘူးရှင် ... ခါးလေးကို ကော့ထားတော့ ... ပန်းလေးက ... ပိုဟပေးနေသလိုနဲ့ ... အရည်တွေ ရွှဲနေတော့ ... မောင် ဝင်သမျှ ထွက်သမျှ ... အဆင်ချောနေတာပေါ့ရှင် ... မောင်လေ ... နောက်ဆုံး အချက်မှာ ... အတင်းပဲ ... ဆောင့်ချလိုက်တာ ... ကျွန်မ သားအိမ်ထဲထိ ... သူ့ထိပ်ဖျား ဝင်ချလာပါတယ် ... ဖွတ်ကနဲ ... ဝင်သွားတဲ့ ... ခံစားချက်က ... ဒီတသက်မမေ့နိုင်တော့ပါဘူး ...

"အား ... နာတယ် ... မောင် ... မောင် ..."
"ရှီး ... ပြီးပြီ ... မရေ ... ပြီးပြီ ... ရှီး ... ကောင်းလိုက်တာ မရယ် ... ကောင်းလိုက်တာ"
ဟွန့် ... မောင်လေ ... တဇတ်ဇတ်နဲ့ တကိုယ်လုံးတုန်ပြီး ... အရည်တွေ ပန်းထုတ်ပစ်လိုက်ပါတယ် ... အားရလိုက်တာရှင် ... မောင်လေ ... သူ့ဒုတ်ထဲက ... ပန်းထုတ်ပစ်လိုက်တဲ့ ... အရည်တွေက ... မီးသတ်ပိုက်လိုပဲ ... ပြင်းလိုက်တာ ... ပြွတ်ကနဲ ... ကျွန်မ ပန်းလေးကို .. နွေးသွားအောင် ... ပန်းထုတ်ပစ်လိုက်တာ ... ကောင်းလိုက်တာရှင် ကောင်းလွန်းလို့  ခဏခဏကို အလိုးခံချင်မိတော့တာ
မရှက်နိုင်တော့တဲ့အထိ ဖြစ်မိခဲ့ပါတယ်
Unicode Font
"အား ... မောငျ ... မောငျ ... ပွနျထုတျကှာ ... ထပျမထည့ျနဲ့တော့ ... ဟင့ျ ... နာတယျ ... နာတယျ ... ဟီး"

မောငျလေ ... ကြှနျမကို ... မညှာတော့ဘူး ... သူ့ဟာက ... တထဈခငြျး ဝငျခလြာတာ ... အရမျးကဉြျးတဲ့ ... ပနျးလေးထဲက အသားစိုငျတှကေို ... ထိုးခှဲပွီး ... ဝငျလာပါတယျ ... ကွပျလိုကျတာရှငျ ... ကွပျလိုကျတာ ... နာလိုကျတာလညျး ... အရမျးပဲ ... အသားနုလေးတှကေို ... ပှတျတိုကျသှားတဲ့ ... မောင့ျရဲ့ ဟာက ... သံခြောငျးလောကျကို မာလိုကျတာရှငျ ...

"အား ... တောျပါတော့ ... မောငျရယျ ... တို့မခံနိုငျဘူး ... ဟင့ျ ... အရမျးနာတယျကှာ ..."
"ခဏလေးပါ ... မရယျ ... ခဏလေးပါ ... "

ကြှနျမလေ ... ဇောခြှေးလေးတှေ ပွနျလာပါတယျ ... နာလှနျးတော့ အောကျကနေ ... လူးလှိမ့ျနတောပဲရှငျ ... မောငျ ကြှနျမ ... ရငျသားတှကေို ... လာနမျးတယျ ... လညျတိုငျလေးတှကေို ... နမျးတယျ ... လကျလေးက ... ရငျသားတှကေို ... နယျပေးတယျ ... အို ... ဟင့ျ ... အောကျကလညျး နာ ... အပေါျကလညျး ယား ... ကြှနျမ တကိုယျလုံး ... မောင့ျရငျခှငျအောကျမှာ ... လူးလိမ့ျနတောပဲရှငျ ... မောငျလေ ... ကြှနျမ ရငျသားထိပျဖြားလေးကို ... ညှဈပွီး ခြပေေးပါတယျ ... အို ... ကောငျးလိုကျတာရှငျ ... နာကငြျတာတှေ မေ့ပြောကျသှားအောငျ ... မောငျလုပျတတျတယျနောျ ... စောကျခေါငျးလေးထဲ နဈဝငျနတေဲ့ ... မောင့ျဟာကွီးကိုတောငျမေ့သှားတယျ ... မောငျလေ ... သူ့ဟာကို ... အထဲမှာ မှှနေတေယျ ... ထကျအောကျ ဘယျညာ ... ဖမျးမရ ... ညှဈမရအောငျ ... မှှေ့ယမျးနတေော့ ... ကြှနျမ တကိုယျလုံး ထူပူသှားတာပဲရှငျ ...  ရငျထဲမှာလညျး ... လှိုကျကနဲ ဖိုကနဲ ... အို ... မောငျရယျ ... ခစြျတယျ မောငျရယျ ... ခစြျတယျ ...

မောငျလေ ... သူ့ခါးကို ဆတျကနဲ ဖိခပြဈလိုကျတော့ ... မောင့ျဒုတျက ... ပနျးလေးထဲ ... အတငျးဝငျခလြာပါတယျ ... မောငျလေ ... ကြှနျမ ပနျးလေးထဲက ... တဈခုခုကို ... ထိုးခှဲပဈလိုကျတယျ ... ဆဈကနဲ ... နာကငြျမှုက ... အသညျးခိုကျအောငျ ... နာလိုကျတာရှငျ ...

"အား ... နာတယျ ... နာတယျ ... ဟင့ျ ... ဟီး ... မောငျ အရမျးရကျစကျတယျ"
"အရမျးနာသှားလား မရယျ ... မငိုနဲ့နောျ ... တိတျ တိတျ ... မ အပြိုမွှေးလေး ပေါကျသှားပွီ"
"အို ... ဟင့ျ ... ဟီး ..."

ကြှနျမ ... အပြိုမွှေးလေး ပေါကျသှားပွီတဲ့ ... ဟင့ျ ... နာလိုကျတာရှငျ ... ဒါဆို ... ကြှနျမ ... အပြိုမဟုတျတော့ဘူးပေါ့ ... မောငျလေ ... ကြှနျမ အပြိုပနျးလေးကို ... ဆှတျခူးသှားပွီ ... နာလှနျးလို့ ... ရုနျးကနျပဈနတေဲ့ ကြှနျမကို ... အနမျးတှေ တရစပျ ပေးတော့တာပဲ ... ကြှနျမလေ ... ဝမျးနညျးလှနျးလို့ ... မကြျရညျလေးတှေ စီးကလြာပါတယျ ...

"မငိုပါနဲ့ ... မ ရယျ ... မောငျက ခစြျလှနျးလို့ပါ"
"ဟင့ျ ဟင့ျ ..."

ငိုနတေဲ့ ကြှနျမ နှုတျခမျးလေးတှကေို နမျးရငျး ... မောငျလေ ... အဆုံးထိထိုးထည့ျထားတဲ့ ... မောင့ျဒုတျကို ... ပွနျထုတျလိုကျပါတယျ ...

"ဟင့ျ ... ဟင့ျ ... ရှီး"

ကြှနျမလေ ... မကြျစိမှိတျထားရာကနေ ... အတငျးပဲ ထကွည့ျပါတယျ ... မောငျ မကောငျးဘူး ... ရကျစကျတယျ ... ကြှနျမပနျးလေးထဲက ... ဆှဲထုတျလာတဲ့ မောင့ျဒုတျ ... နညျးတာကွီးမဟုတျဘူး ... ကြှနျမ လကျကောကျဝတျနီးပါးလောကျရှိတာကွီးကို ... မောငျ ထည့ျရကျတယျ ... ဟင့ျ ... ဒီလောကျကွပျနတေဲ့ ... ပနျးလေးထဲ ထည့ျတော့ ... အထဲမှာ ကှဲပွဲကုနျပွီလား မသိပါဘူး ... ဟငျ ... မောင့ျဒုတျမှာ ... သှေးတှနေဲ့ ...

"အို ... သှေးတှနေဲ့ ... မောငျ "
"အပြိုမွှေးပေါကျသှားတာ ... မ ရဲ့ ... စိတျမပူပါနဲ့ ... အစမို့ နညျးနညျးလေး နာတာပါ ..."
"သှားပါ ... မောငျ အရမျးရကျစကျတယျ ... ဒီမှာ သှေးတှေ ထှကျနပွေီ ..."

ပနျးလေးထဲက ... အရညျတှနေဲ့ အတူတူ သှေးတှေ ထှကျလာပါတယျ ...

"လာပါ ... မ ရယျ ... စိတျမဆိုးရဘူးနောျ ... ဆကျခစြျခငြျတယျ မရယျ ... လာပါ ..."
"အို ... ဟင့ျအငျး ... ဟင့ျအငျး ..."

မောငျ အရမျးဆိုးတယျ ... ကြှနျမကိုလေ ... အတငျး တှနျးခပြွီး ... ပနျးလေးထဲကို ... မောင့ျဒုတျကွီးနဲ့ ... တေ့ပွီး ... ဆောင့ျခပြဈလိုကျပါတယျ ...

"အား ... နာတယျ ... နာတယျ ... ဟင့ျ"

မောငျက ... အတငျးပဲ ... ကြှနျမကို မညှာဘူး ... စပျဖငြျးဖငြျး ဖွဈနတေဲ့ ... ပနျးလေးက ... ဒေါသတကွီး ... မောင့ျဒုတျကို ... ညှဈပဈလိုကျတယျ ... ကဲ ... မှတျပွီလား ... မောငျရေ ...

"ဟာ ... ဟာ ... အရမျးညှဈတယျ ... မရယျ ... အရမျးညှဈထားတယျ ..."

ဒီတဈခါ ... အောျရတာက ... မောငျလေ ... ကောငျးတယျ မှတျပွီလား ... သူမြားကို ... မညှာမတာ ... သှေးထှကျအောငျလုပျတဲ့ မောငျ ... ကြှနျမလညျး ... အရမျးနာတာပဲ ... နာတာပြောကျသှားအောငျ ... အတငျးညှဈထားတော့ ... မောငျ လုပျမရတော့ဘူးပေါ့ ... မောငျလေ ... ကြှနျမ ဒီလို ညှဈနတောကို ... အရမျးဖီးတှေ့နတေယျထငျပါရဲ့ ... အတငျးပဲ ... ဆှဲထုတျတယျ ... ကြှနျမက အတငျးညှဈထားတယျ ... ဟင့ျ ... ဟင့ျ ... ပနျးလေးထဲက ... မောင့ျဒုတျကွီးက ... ပွနျထှကျသှားပွီ ... ရငျထဲမှာ ဟာကနဲ ဖွဈသှားတယျ ... ခကြျခွငျးပဲ ... မောငျ ပွနျထည့ျတယျ ... ဟာ ... အား အား ...  ဆီးခုံနှဈခု ... ဂဟဆေကျသှားတဲ့အထိ ... မောငျထိုးထည့ျတယျ ... မောင့ျဒုတျက ရှညျလိုကျတာရှငျ ... ကြှနျမ သားအိမျကို ... ဒိနျးကနဲ လာဆောင့ျတဲ့အထိ ... ထည့ျပဈလိုကျတော့ ... မကြျလုံးတှေ ပွာသှားတာပဲ ... ဒီလိုနဲ့ ... အဝငျအထှကျတှကေ ... တဖွေးဖွေး မွနျလာပါတယျ ... ကောငျးလိုကျတာရှငျ ... အပြိုမွှေးပေါကျသှားတဲ့ နာကငြျခံစားမှုတှေ ... ပြောကျသှားပွီး ... ကြှနျမစိတျတှေ ... ခစြျရမကျခိုး ဝနေပေါတယျ ... မောင့ျဒုတျ ဝငျလာရငျ ... ခါးလေးကို ယမျးခါလိုကျ ... ပွနျထှကျခါနီး ... ညှဈထားလိုကျနဲ့ ... ဖီလငျတှေ တကျလာပါတယျ ... အောျ ... ဒါကွောင့ျလညျး ... အိမျထောငျပွုကွတာကိုး ... ဒီအရသာက ... ဘာနဲ့မှကိုမတူတာပဲရှငျ ... မောငျလေ ... ကြှနျမ ဂြိုငျးနှဈဖကျအောကျကို ... လကျထည့ျလိုကျပါတယျ ... လြှိုပွီး ... ပခုံးနှဈဖကျကို ... အတငျးဆုပျပွီး ... ဖိဆောင့ျပဈလိုကျတယျ ...

"ဗွဈ ... ဗွဈ ... စှတျ ... စှိ ... အင့ျ ... အီး ... ဟင့ျ ... ဟင့ျ ... အား ... အား "

အရမျးပဲရှငျ ... နားထငျတှေ ပူထူသှားအောငျ ... ဆကျတိုကျ ... ဆောင့ျပဈနတေယျ ... မောငျလေ ... အတငျးပဲ ဆောင့ျတော့ ... ကြှနျမ ရုနျးမရတော့ဘူး ... ကောငျးလိုကျတာရှငျ ... ကောငျးလိုကျတာ ... ငွီးသံလေးက ... အခနျးထဲမှာ ကယြျလာတော့ ... အတငျး နှုတျခမျးကို ... ကိုကျလိုကျပွီး ... အောကျက ... တငျသားကို ... ကော့ပဈလိုကျတယျ ... ဆောင့ျပတေော့ ... မောငျရေ ... ဆောင့ျ ... မောငျခစြျသမြှ ... တို့ လိုကျလြောမယျ ... မောငျခစြျလို့ အသကျထှကျရငျလညျး ထှကျပါစတေော့ ... မတတျနိုငျတော့ဘူး ...  မောင့ျ ဆောင့ျခကြျတှကေ ... မှနျမှနျနဲ့ အားပါတော့ ... နညျးနညျးတော့ အောင့ျတယျရှင့ျ ...
................................
မောင့ျရဲ့ ဆောင့ျခကြျကွမျးကွမျးတှကွေောင့ျ ... မှေ့ယာထူထူပေါျက ... ပွနျကနျထှကျလာတဲ့ ကြှနျမတငျသားတှကေို ... မှေ့ယာထဲ တငျပါးကွီး မွုပျသှားအောငျ ဆောင့ျခလြိုကျနဲ့ ... မောငျအခစြျကွမျးနပေါတယျ ... ကောငျးလိုကျတာရှငျ ... နာနပေမေယ့ျ ... မောငျခစြျတာ အရမျးကောငျးတယျ ... အီစိမ့ျနအေောငျ ... ကောငျးတဲ့ မောင့ျဆောင့ျခကြျတှအေောကျမှာ ... ကြှနျမပနျးလေး ... ကှဲခငြျကှဲပလေ့စတေော့ရှငျ ... မောငျဆောင့ျတာ ပိုပွီး ထိအောငျ ... အောကျကနေ ကော့ကော့ပေးနမေိတယျ ... ကော့ပေးတော့လေ ... မောင့ျဆောင့ျခကြျတှကေ ပိုပွီးထိတယျရှင့ျ ... ဒါပမေယ့ျ ကြနေပျပါတယျ ... နာပမေယ့ျ အရမျးကောငျးတော့ ... ခွထေောကျတှကေို ... လထေဲမှာ ဟိုကနျဒီကနျ ကနျမိပါတယျ ... နောကျဆုံး သုံးခကြျလောကျမှာ ... မခံနိုငျတော့ဘူးရှင့ျ ... အဝငျအထှကျကွမျးနတေဲ့ ... မောင့ျဒုတျကွီး ... တုံ့ကနဲ ဖွဈသှားအောငျ ... ညှဈပဈလိုကျတယျ ... ကြှနျမလေ ... အရမျးထနျနတေော့ ... ခါးလေးကိုပါ လိမျပဈလိုကျတယျ ...

"အား ... ဟင့ျ ... ဟင့ျ ... ရှီး ... မောငျ ... မောငျ "

ကြှနျမလေ ... မောင့ျနာမညျကို အတငျးခေါျရငျး ... ပနျးလေးထဲက ... အရမျးယားလာပွီး ... ပွှတျကနဲ ... ခစြျဝတျရညျတှေ ထုတျပဈလိုကျတယျ ... ကောငျးလိုကျတာရှငျ ... ကောငျးလိုကျတာ ... ကာမအရသာရဲ့ အဆုံးသတျ ခံစားမှုက ... ကြှနျမရငျတှေ တငွိမ့ျငွိမ့ျပါပဲရှငျ ... မောင့ျကို ... အတငျးဖကျထားရငျး ... မော့ကွည့ျလိုကျတော့လေ ... မောင့ျမကြျနှာမှာ ခြှေးတှေ ပွနျနတေယျ ... အို ... မောငျရယျ ... ခြှေးထှကျရလောကျအောငျ ... ခစြျရသလားရှငျ ... ကြှနျမလေ ... မောင့ျ မကြျနှာပေါျက ... ခြှေးလေးတှကေို ... သုတျပေးလိုကျပွီး ...

"မောငျရယျ ... အရမျးကောငျးတယျကှယျ ..."
"ဟုတျတယျ ... မရယျ ... အရမျးကောငျးတယျ ... ဒါပမေယ့ျ ... မောငျ မပွီးသေးဘူး ..."
"အို ..."

ဘယျလိုလုပျရမလဲဟငျ ... ကြှနျမ အရညျတှေ ထှကျတာ ခဏခဏရှင့ျ ... မောငျကတော့ ပွီးသေးဘူးတဲ့ ...

"မောင့ျ ... အရမျးမောနရေငျ ... ခဏလောကျနားပါလားကှယျ"
"ဟင့ျအငျး ... မ ရဲ့ ... အဖုတျက ... အရမျးခလြို့ကောငျးတယျ ..."
"အို ... မောငျကလညျး ..."

ကြှနျမလေ ... မောင့ျကို သိပျခစြျပမေယ့ျ ... ဒီလိုမြိုး စကားလုံးကွမျးကွမျးတှကေိုတော့ နားရှကျတယျရှင့ျ ... ဒါပမေယ့ျ ... မောငျ မပွီးသေးတာကို ... အားမလိုအားမရဖွဈမိတယျရှင့ျ ... မောင့ျကိုလညျး ... ကြှနျမလို ... ကြနေပျနှဈသိမ့ျမှုပေးခငြျတယျ ... ကြှနျမလေ ... မောင့ျကို သိပျခစြျသှားတော့ ... အတငျးပဲ အောကျကနေ ... ကော့ကော့ပေးတယျ ... ညှဈပေးတယျ ... မောငျလေ ... အရမျးထနျလာတော့ ... ကြှနျမ ခါးလေးကို အတငျးမပွီး ... ပနျးလေးထဲကို ... အတငျးဆောင့ျခနြတေော့တာပဲရှငျ ... ကြှနျမလေ ... စကျသနေတျပဈသလို မောင့ျအခစြျတှကွေောင့ျ ... ဗလုံးဗထှေးနဲ့ ... ငွီးတှားနပေါတယျ ...

"အား ... ဟာ ... ဟာ ... မ ... မောငျ ... ပွီးတော့မယျ ... ပွီးတော့မယျ ..."

အဝငျအထှကျတှကေ ... မွနျလှနျးလို့ ... ကြှနျမ ပနျးလေးကလညျး ... မညှဈနိုငျတော့ဘူးရှငျ ... ခါးလေးကို ကော့ထားတော့ ... ပနျးလေးက ... ပိုဟပေးနသေလိုနဲ့ ... အရညျတှေ ရှှဲနတေော့ ... မောငျ ဝငျသမြှှ ထှကျသမြှ ... အဆငျခြောနတောပေါ့ရှငျ ... မောငျလေ ... နောကျဆုံး အခကြျမှာ ... အတငျးပဲ ... ဆောင့ျခလြိုကျတာ ... ကြှနျမ သားအိမျထဲထိ ... သူ့ထိပျဖြား ဝငျခလြာပါတယျ ... ဖှတျကနဲ ... ဝငျသှားတဲ့ ... ခံစားခကြျက ... ဒီတသကျမမေ့နိုငျတော့ပါဘူး ...

"အား ... နာတယျ ... မောငျ ... မောငျ ..."
"ရှီး ... ပွီးပွီ ... မရေ ... ပွီးပွီ ... ရှီး ... ကောငျးလိုကျတာ မရယျ ... ကောငျးလိုကျတာ"
ဟှန့ျ ... မောငျလေ ... တဇတျဇတျနဲ့ တကိုယျလုံးတုနျပွီး ... အရညျတှေ ပနျးထုတျပဈလိုကျပါတယျ ... အားရလိုကျတာရှငျ ... မောငျလေ ... သူ့ဒုတျထဲက ... ပနျးထုတျပဈလိုကျတဲ့ ... အရညျတှကေ ... မီးသတျပိုကျလိုပဲ ... ပွငျးလိုကျတာ ... ပွှတျကနဲ ... ကြှနျမ ပနျးလေးကို .. နှေးသှားအောငျ ... ပနျးထုတျပဈလိုကျတာ ... ကောငျးလိုကျတာရှငျ ကောငျးလှနျးလို့  ခဏခဏကို အလိုးခံခငြျမိတော့တာ
မရှကျနိုငျတော့တဲ့အထိ ဖွဈမိခဲ့ပါတယျ

Post a Comment

Previous Post Next Post